တီချယ့်အရိုင်းပန်း
အပိုင်း (၁၁)
"Farewell dinner သွားမယ်မလား"
"အင်း"
"တစ်ယောက်တည်းလား"
"အင်း"
"ဟာ..ဘာဖြစ်လို့ တအင်းအင်း လုပ်နေတာလဲ"
"အင်း"
"တီချယ်!"
မှော်အသံထွက်အောင်ရယ်လိုက်မိသည်။ဘေးနားမှာ စကားတွေ တတွတ်တွတ်ပြောနေတာ အတော်လေးနားညည်းလာတာကြောင့် စလိုက်ခြင်းသာ။
"ရှင်ကသိပြီးသားကိစ္စတွေကိုကျွန်မကိုလာမေးနေတာလေ၊အဲတော့ အင်းပဲဖြေရတာပေါ့"
"မသိလို့မေးတာကို"
"ဘာကိုမသိလို့မေးတာလဲ၊Farewell dinnerက ဆရာမအကုန်တက်ရမယ်ဆိုတာလည်းရှင်သိတယ်၊နောက်ပြီး ကျွန်မတစ်ယောက်တည်းသွားမှာလဲရှင်သိတာပဲ။ဘာလို့အပိုတွေလျှောက်မေးနေတာလဲ။စာလုပ်နေပါလား"
"ပျင်းတာကိုတီချယ်ရဲ့၊ဇွတ်ကိုစာပဲလုပ်ခိုင်းနေတယ်"
"မင်းစာမေးပွဲဖြေရတော့မှာလေ၊စာမလုပ်ခိုင်းလို့ဘာလုပ်ခိုင်းရမှာလဲ"
"စာမေးပွဲဆိုတာကြီးကိုမပြောစမ်းပါနဲ့တီချယ်ရာ..။မကြားချင်ဘူး"
"စာမေးပွဲပြီးသွားရင် ကျောင်းပတ်ပြီးကောင်မလေးတွေကိုကြူမရတော့တာမလို့ မကြားချင်တာမလား"
"ဟာ...ကြည့်စမ်း ပြောရက်တာ"
"မဟုတ်လို့လား"
"ဟုတ်တယ်...ဟီး"
"သွား...။စာပဲလုပ် စကားထပ်မများနဲ့"
တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီးပြုံးလိုက်မိကြသည်။အရင်က စိတ်ညစ်ညူးစရာဖြစ်ခဲ့သည့်အခန်းဟာ အခုတော့ ရယ်သံတို့ဖြင့်လွှမ်းခြုံလျှက်။တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်နားလည်ခြင်း၊ညှိယူခြင်းတွေနဲ့အဆင်ပြေလာခဲ့ကြသည့်နောက် ဟိုအရင်က တွေ့တိုင်းပြဿနာတက်ခဲ့သည်မှာ မှော်တို့မဟုတ်သလိုပင်။ပြောင်စလဲသွားသည့်သူ့ပုံစံအားကြည့်ကာ အတော်များများကအံ့သြကြသည်။အချို့ကလည်း အလကား တခဏဟုဆိုတတ်သည်။ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မကြာခင်ကျောင်းပြီးကာသူ့အဖေရဲ့လုပ်ငန်းတွေကိုဦးစီးတော့မည့်သူတစ်ယောက်အနေနှင့် အရင်လိုမဆိုးသွမ်းတော့တာ ဂုဏ်ယူစရာဟုပြောရမလားပင်။
CITEȘTI
တီချယ့်အရိုင်းပန်း
Fantezieအချိန်တွေပြန်ဆုတ်ပြီး ကောင်းမွန်တဲ့တွေ့ဆုံမှုတွေဖြစ်စေချင်တယ်ဆိုပေမဲ့ အတိတ်ကိုပြောင်းလိုက်တဲ့အခါ အခုလို တီချယ့်ကိုချစ်မိပါ့မလားလို့တွေးမိတော့ အရင်တိုင်းလေးပဲထားလိုက်ချင်တော့တယ်။ .....မုဏ်းဧဝရတ်သော်....... ဘယ်ဘဝကဝဋ်ကြွေးတွေကြောင့်လဲ၊မိန်းကလေးတစ်ယောက်...
