“You know what, your jokes are still the same!” she wiped her fake tears as she looked at me still laughing.
Tinaas ko ang kilay ko. “I’m not joking. I’m just being sarcastic.” I said, which is real.
“Pareho lang diba ’yon?” Jemimah interrupted.
Napatawa nalang ako at ginulo ang buhok niya. Pumunta agad ako sa kusina para batiin si Roylan, I saw how serious he is while cutting the carrots in half.
“Alam mo talaga pag mabait na asawa pag nagluluto ka eh.” I said while i’m crossing my both arms looking at him.
Our eyes immediately met, kita ko ang pag galaw ng labi niya bago siya ngumiti. “Oh, you’re already here.”
Napangiti agad ako. “Ay, obvious ba?” I said jokingly. “Joke lang, cool mo bro, buti nagluluto ka ’no? Buti sineryoso mo advice ko sa’yo na dapat matuto ka magluto dahil puro ganda lang ambag ni Enitha.”
I smiled widely. It’s been awhile the last time I acted like this, the last time i acted like this when I met Roylan in the convention na hineld ni Mayor. Umiling agad siya at hindi na ako pinansin kaya napatawa nalang ako.
Umalis nalang ako sa kusina at pumunta sa sala kung saan ang mga bata, they immediately went to me. Jemimah hugging me while Erlien showed me her pictures when she’s still in states.
“You didn’t bring any gift when I turned ten!” pagrereklamo ni Jemimah. Napatawa nalang ako at napa-iling, wala pa akong trabaho no’ng birthday mo.
“Tito Eros got me a doll when I turned ten, haha bleh!” Erlien teased. Napahawak nalang ako sa sintido nung nag-simula na silang mag-away. Kaya laking pasasalamat ko nung tinawag na kami ni Roylan at Enitha para mag hapunan.
Nahihiya akong umupo nung nag-away nanaman si Jemimah at Erlien kung saan ako uupo, kaya sa huli ay pumagitna ako sakanila habang nakakamot sa batok.
Tumikhim si Roylan at ngumiti, “Hindi sila ganyan sa akin.”
I chuckled. “Kasalanan niyo ’to e, siguro nung nasa tiyan pa ang mga ito, siguro hinahanap-hanap niyo ako. Baka nga pinaglihi niyo ’to sa akin.”
Nabilaukan agad si Enitha at sinamaan ako ng tingin. “Hoy! Mag hunos dili ka!” Napatawa naman si Roylan at umiling lang.
Nung una ay tahimik lang kami na kumain kaya hindi naging problema ’yon sa akin, pero nung nag tanong na si Jemimah ay napaawang nalang ang bibig ko. Tuwang-tuwa naman si Enitha at Roylan sa naging tanong niya dahil nawala bigla ang ngiti ko.
“Tito bakit wala kapang girlfriend?”
Napalunok ako at inabot ang isang basong tubig. “Secret.”
Napatawa naman agad si Enitha at lalo niya akong iniinis kaya nawalan ako ng ganang kumain. She immediately gave me an apologetic smile and teased me again. Napahawak ako sa aking noo, hindi ko alam kung paano ito na tiis ni Roylan na tatlong Enitha ang nasa bahay niya!
“By the way, may reason kung bakit kita tinawag dito,” Enitha gave me a puppy smile.
I rolled my eyes. “Akala ko ba ‘no bad news’?”
Napatawa agad siya. “No bad news nga! Hindi ’to bad news because we’re going to celebrate our fifteenth years of our wedding anniversary!”
I scoffed. “Anong connect ko sa wedding anniversary niyo? Hindi naman ako kasama nung naghalikan kayo?” I said sarcastically.
She rolled her eyes. “Idiot!” she crossed her arms as she pout, kita ko ang inis sa mukha niya dahil siguro ay hinding-hindi ako sasang-ayon sa magiging plano niya at isasama pa ako. Dumistansya siya akin at kinuha ’yong teddy bear sa gilid at sinuntok-suntok ’yon siguro ay ipapakita sa akin kung gaano siya ka-inis.
PROLOGUE
Start from the beginning
