18. Veda

32 3 1
                                    

Geçmiş de ki yaşananlar senin suçun olmasa bile gelecek de aynı hataları yapmak senin aptallığın olur ve güven sadece bir kez kırılır ve bir kez oluşur.

Savaşta aşka yer yokmuş. Öyle derler ya hep. Peki ya aşkı uğruna savaşanlar? Onların ki savaş değilmiydi?

Ben aşk uğruna savaşanlardan değilim, aşk uğruna can veririm ama savaş vermem.

"Doğruluk mu cesaret mi?" diye sordu Diana.

"Doğruluk." dedim.

"Hiç birine kör kütük aşık oldun mu?" diye sordu abisine kısa bir bakış atıb.

Leon göz ucu ile bana bakıyordu. Her kes bu sorunun cevabını merak mı ediyordu gerçekten?

Luka'ya baktığım da sırıtarak, "Orta okulu hatırlıyormusun?" diye sordum.

Luka gözlerini kapattı. "Hatırlamak istemediğim anıları neden hatırlatıyorsun ki?"dedi yüzünü buruşturarak.

" Orta okulda sarı kafalı yavşak Arthur vardı. "dedim

"Hala tetikleniyorum. "dedi Luka.

" O çocuğun aşkından geberiyordum ben. " dedim gülerek.

Leon duyduklarına sevinmemiş gibi kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

"Arthur mu? Ne saçma bir isim." dedi gözlerini devirerek.

"Şerefsizdi zaten. Aldattı pislik." dedim.

Diana şararak, "Seni mi?" diye sordu.

"Hayır bir kızı benimle aldatıyordu. Sevgillisi olduğunu bilmiyordum. Biz Luka ile burslu okuyorduk o okulda Arthur da müdürün götlük yapan oğluydu. Tüm okul ona aşıktı böyle hovarda, çapkın, egolu bir göttü. Ben onu dövmüştüm." dedim gülerek. Leon gözlerini kaçırdı Diana ise gülerek abisine baktı. Bakışları imalı imalıydı.

Luka'ya baktım."Ama ne güzel dövmüştüm hatırlıyormusun?" diye sordum

"Hıı çok iyi. Senin yüzünden beş tane elinde sopa tutan herifden dayak yedim. O son yumruğun acısını hala hissediyorum." dedi yüzünü buruşturarak.

"Aileniz buna bir şey demedi mi?" diye sordu Diana.

Luka ile göz göze geldik. Biz sokak çocuklarıydık. Sokak çocuklarının bir ailesi olmazdı.

"Biz sokak çocuğuyuz, bir ailemiz olmadı." dedim.

"Yapmak kolaydı diye yaptılar sonra da siktir olub gittiler." dedi Luka sinirle. Siniri Diana'ya değil 'babasına', annesineydi.

Diana pot kırdığını düşünerek, "Özür dilerim." dedi başını önüne eğerek. Diana Luka ona sinirlendiğini sanmıştı ama öyle değildi.

"Özür dilemene gerek yok ki. Sana kızmadım ben. "dedi yumuşak bir sesle."Kızamam ki zaten."

Diana güllümsemek yerine üzgün gözlerle ona baktı. "Ben gitmem." dedi.

Luka buruk bir tebssümle ona bakmaya devam etdi. "Luka bir kez 'miyav' dermisin?" diye sordum sırıtarak.

Luka orta parmağını göstererek bana baktı. Yapay bir sinirle elini ittim ama o da çok sırrıttı. Kolunu tutarak dişlerimi derisine geçirdim.

Bu sefer bağırmaya başladı. Elimden kurtulduğun da ise ayağa kalkarak koştu."Aptal ne diye ısırıyorsun? Yam yam mısın sen?" diye sordu kaçarken.

Büyüleyici Evren - DüzenleniyorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin