''ခင်ဗျားကိုရေပတ်တိုက်ပြီး အဝတ်တွေ
လဲထားပေးတာ... နေလို့ကအဆင်ပြေရဲ့
လား....ခနနေရင်တော့ကျုပ်ဆေးခန်းလို
က်ပို့ပေးမယ် ''
ရှင်းကို ပွေ့ချီခေါ်သွားရင်း ပြောနေတာ
ဖြစ်သည် ။
''ဟို... ရပါတယ်... ငါ့ကိုဆေးခန်းမပို့နဲ့
တော့ မင်းကိုဒုက္ခပေးမိနေပြီ ငါမင်းကို
မရူပ်ပါဘူး ဒဏ်ရာသက်သာတာနဲ့ထွက်
သွားပေးပါမယ် '''
ရှင်းစကားဆုံးသည့်အချိန်နှင့် မီးဖိုခန်း
ဟုထင်ရသည့်အခန်းကျဥ်းလေးတစ်ခု
ထဲသို့ရောက်နေပြီဖြစ်သည် ။ သူကရှင်း
ကိုခုံပေါ်ချပေးရင်း မျက်မှောင်ကြုတ်
ကာကြည့်လာလေသည် ။
'' ထွက်သွားမယ်...ဘယ်ကိုသွားမှာလဲ
အခုခင်ဗျားမှာ ဘယ်သွားစရာနေရာရှိ
နေသေးလို့လဲ ''
ထိုကောင်က ဒေါသသံကြီးနှင့်အော်သ
ည်မို့ နဂိုထဲကနေမကောင်းတာရော အ
ကုန်စုပြုံသွားရကာ ရှင်းမျက်ရည်ဝိုင်းမိ
သွားရ၏ ။ ဒီကောင်နားရောက်မှ ရှင်းပျော့
ညံ့နေတာဖြစ်သည် ။ လူ၁၀ယောက်
ကျော်လက်ထဲကပြေးလွတ်နိုင်ပါလျက်နှင့်
ဒီကောင်နားတွင်တော့မပြေးနိုင်တော့
ပါ ။ အခုလဲ ကြည့်လေ လူကိုအော်ပြန်ပြီ
''ဟေး ဒီမှာ ခင်ဗျားအဲ့မျက်နှာကဘာဖြစ်
တာလဲ သူများသားပျိုလေးရဲ့ဘဝကိုစား
သုံးပြီးမှ ဒီတိုင်းပစ်ထားခဲ့လို့ရမလားဗျ ''
''ဘာရယ်....?''
သူ့စကားကြောင့်ရှင်းရဲ့ကျလုမတက်ဖြစ်
နေသောမျက်ရည်များပင် အတောင့်လိုက်
ပြန်ဝင်သွားရလေတော့သည် ။
''ငါက သူများသားပျိုလေးရဲ့ဘဝကို...''
wtf! အဲ့ဒါဘာစကားကြီးလဲ.....?
ညက ကိုင်ကိုင်ပြီးဆောင့်တာသူလားငါ
လား.....???
''ဟုတ်တယ်လေ အဲ့ဒါကျုပ်ရဲ့ပထဆုံး''
သူ့ဘာသာပြောပြီး နားရွက်များနီကာ
ပလက်ထိုးထား၍ အငွေ့တစ်ထောင်း
ထောင်း ထ နေသော အိုးဆီသို့လျှောက်
သွားလေတော့သည် ။ထိုကောင့်စကား
များကို ရှင်းလိုက်၍မမှီတော့ပါ ။ သူများ
သားပျိုလေးရဲ့ဘဝကို စားသုံးပြီးရင်
မိန်းကလေးတွေလို လက်ထပ်တောင်း
ရမ်းယူရပါသလား ။ သူ့ဗလကြီးကို ရှင်း
က ကန်တော့ပွဲကြီးနှင့်လာတောင်းး...အဲ
တွေးကြည့်လို့ပင်မရ ။ ဘယ်လိုမှမအပ်
စက် ။ ရှင်းအတွေးကောင်းနေစဥ်သူက
ဆန်ပြုတ် ပန်းကန်တစ်ခုကိုလာချပေး
လေသည် ။
part-2 ( uni) ⚠🔞
Start from the beginning
