အပိုင်း ၅၉

Mulai dari awal
                                    

"သူခန့်"

"ဟေ"

"ပြောစရာရှိတယ်"

"ပြောလေသူငယ်ချင်း"

"ဒီမှာကြည့်ဦး"
ဆိုကာလက်ထဲကအလှူခံစာရွက်လေးနှစ်ရွက်ကိုထုတ်ပြလိုက်သည်။သူခန့်လဲယူကြည့်ပြီး

"မင်းလှူထားတာလား....‌နေပါဦးမင်းလှူတယ်ဆိုရအောင်လဲအန်တီ့နာမည်တစ်ခုထဲမဟုတ်ပဲဘာလို့နောက်တစ်ယောက်ထပ်ပါနေတာလဲ"

"အဲ့တာငါ့ဟာမဟုတ်ဘူးကွ ကွန်းဟာ ခုနကသူ့အခန်းထဲသွားရှင်းတော့သူ့အင်္ကျီအိတ်ထဲကနေအဲတာလေးတွေ့တာ"

"အယ်ဟုတ်လား"

"အေးဒီတစ်ရွက်ကdateကိုကြည့်ကြည့်လိုက်"
သူခန့်လဲdateကိုကြည့်လိုက်တော့သွေးသစ်အမေဆုံးသည့်နေ့ဖြစ်နေသည်။ခုနှစ်ကတော့မတူပေမယ့်ရက်ကတူနေတာဆိုတော့

"ဟာဟေ့ကောင် ကွန်းက"

"အေး ပြီးတော့ငါ့ကိုမနေ့ကဘုရားပေါ်မှာလဲသူတောင်းပန်သေးတယ်"
ဆိုကာဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်အကုန်ပြောပြလိုက်သည်။

"ငါသူ့ကိုယုံလိုက်သင့်ပြီလား"

"အင်းးးး"
သူခန့်ကသံရှည်ဆွဲကာစဉ်းစားနေသည်။ပြီးတော့မှ

"ငါ့သူငယ်ချင်းသဘောလေကွာ ငါကဘေးလူ မင်းကကာယကံရှင် ငါ့သဘောကိုမေးရင်တော့ယုံလိုက်သင့်ပြီလို့ထင်တာပဲ ကွန်းစိတ်ဓာတ်လဲသိနေတာပဲဟာ"
သွေးသစ်ပြန်ပြီးတွေဝေသွားသည်။

"ငါဘာလုပ်ရမလဲသူငယ်ချင်းရာ"

"မင်းအခက်အခဲကိုငါသိပါတယ်ကွာ မင်းနေရာမှာငါဆိုလဲတွေဝေမိမှာပဲမင်းကခံခဲ့ရတာဆိုတော့ပိုဆိုးတာပေါ့ ဒါပေမယ့်သေချာပြန်ပြီးစဉ်းစားစေချင်တယ်ကွာ ဘယ်လိုပဲပြောပြောကွန်းနဲ့မင်းနဲ့ဆိုရင်ကွန်းကမင်းထက်ငယ်တယ်မလားအဲ့တော့နည်းနည်းတော့မှားမှာပဲလေ လူငယ်ဆိုတော့ပိုဆိုးတာပေါ့တစ်ဇွတ်ထိုးနိုင်တဲ့စိတ်လေးကရှိမှာပဲ"

"....."

"ဟိန်းမြတ်တောင်ဘယ်လိုပဲထိန်းထိန်းတစ်ခါတစ်ခါလွတ်သွားသေးတာပဲ။သူလဲဇွတ်တရွတ်နိုင်တဲ့အပိုင်းလေးတွေကရှိတာပဲ။လူငယ်တွေပဲမလား။ငါ့သူငယ်ချင်းသေချာစဉ်းစားဆုံးဖြတ်ပေါ့"

ပုဂံမြေကိုတိုင်တည်၍Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang