Prologue

12 0 0
                                    


"Viorica! wait," hindi ko nilingon ang pinsan ko patuloy pa din ako sa pagtatakbo papunta sa isang classroom kung nasaan ang mga Lumalaban ngayong bawat school.

madaming tao sa labas ng classroom halatang nanonood din sa contest, "Excuse me!" tinaas ko pa ang kamay ko para makadan ako at makapunta sa harapan.

"oh! viorica late kana nanalo 'yung Crush mo." hindi ko pinansin ang isang esduyante nagbalita dahil busy ako makapunta sa unahan.

Pagpunta ko sa harapan Tapos na nga ang laban. of course nanalo 'yung crush ko, never ko naman naisip matatalo siya sa Contest dahil lagi siyang nanalo.

"Top 1, Severiano Buenavidez."

that's my crush!

"oh! Pang second ang Fatima University." bulong ni althea nasa likod ko'na, nung Tinawag na pang Top 2 na.

nakafocus lang sa Crush ko habang sinasabitan siya nang Gold Medal ng prof niya. nakangiti naman ako habang tinititigan siya, sobrang proud na proud ako sa kanya.

"Sungit ng crush mo vi, hindi man lang ngumingiti sa Camera." bulong pa ni althea, umirap naman ako sakanya saka ko siya Tiningnan.

"Gusto mo ngumiti 'yan? iharap mo sa akin." sabay ngisi ko, ngumiwi naman ang pinsan ko sa akin.

"Baka mas lalo hindi ngumiti." pangbibiro niya pa.

"shut up." mahinang sabi ko sakanya, tumawa lang ang pinsan ko. nagtitilian naman mga nasa Tabi namin nung lumabas na si Crush.

shit! 'di ko man lang malapitan dahil madaming lumalapit sakanya pero hindi niya pinapansin. as usually 'Di naman namamansin ng Babae 'yan. nakikita ko lang kinakausap niyang babae mga Pinsan niya pa.

"Himala? hindi mo lalapitan?" tanong pa ng pinsan ko sa akin. habang pinagmamasdan kong papalayo siya sa'min ng pinsan ko.

"mamaya na." I said.

"Vioica hatid na kita after class mo." umirap lang ako sa mga Boys binabalak akong landiin na naman. wala silang pag-asa sa akin if sila lang 'yung Crush ko Kaagad ako mag Oo sakanila, kaso hindi sila 'yung type ko, ka'ya No thanks nalang.

Hinila ko na ang pinsan ko papalayo na don dahil madami na nagpapansin na naman.

habang paalis na kami sa building na iyon naglakad na lang kami sa Hagdanan, hindi na kami nag elevator dahil Puno na naman sa loob. nag Rarant ang pinsan ko dahil napapagod na daw siya mag lakad, inaayos ko lang ang blonde kong buhok.

Tinatawag akong Barbie Girl dahil sa buhok ko at isa na din ang ang Color ng eyes kong green. Natural lahat ng 'to sa akin, never ako nag pakulay or naglagay nang Contact lens. sa Mom ko nakuha to lahat.

Naalala ko before first day ko sa Chevalier pinapakulay ng Black hair ang buhok ko dahil akala nila kinulayan ko. Sinabihan ko sila agad natural to sa akin, ayaw pa maniwala ka'ya kinabukasan Dinala ko 'yung Baby Picture ko at pinakita sa Guard. Strict ang chevalier about sa hair color pag Elementary ka, pero pag High school na goods na.

minsan pag may event kaming pinupuntahan na mga Fuvertes ako lagi ang napapansin ng ibang tao, dahil ako naiiba sa mga pinsan ko. mga Mom nila pure Filipina ang mom ko hindi lumaki sa Pinas nakilala niya si Daddy sa New york. Half ang mommy ko hindi siya pure Pinay.

"Vivi!" lumingon naman ako agad sa likod ko nakita kong si Wesley, "panalo si Sev nakita mo?" balita niya kaagad sa akin. ngumiti naman ako kay Wesley, magkaibigan kami ni wesley since Elementary pa ako. Dahil mga sa pinsan ko lagi siyang Tambay sa bahay ni Tita ko doon ko siya una nakilala.

Mas matanda si wesley sa akin.

"Alam na niya, ayan pa ba mahuhuli sa balita about sa crush niya." sabat ni althea. epal talaga nitong Pinsan ko.

Thorns of Love (Buenavidez Series #2)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang