တစ်လက်ကိုင် အချစ်သဝဏ်လွှာ - Second Hand Letter (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၆

နွေလယ် ပူအိုက်ချိန်တွင် အခြေခံစစ်သင်တန်း¹ တက်ရသည်မှာ ငရဲသို့ အရှင်လတ်လတ် အလည်သွားရခြင်းပင်။

လေ့ကျင့်ရေးတပ်ခွဲမှ တန်းဖြုတ်ပြီးသည်နှင့် လူတိုင်းသည် ရေခဲရေနှင့် သောက်စရာအေးအေးလေးများ ဝယ်ယူနိုင်ရန် ကန်တင်းသို့ အပြေးအလွှားသွားတတ်ကြသည်။ ရှန်းဝမ့်ချုံးသတိထားမိသည်မှာ လုယောင်ကတော့ မုန့်နှင့် အအေးများ ဝယ်ယူခြင်းမရှိသည်ကိုပင်။ ထို့အပြင် ယုတ်စွအဆုံး ရေပင်ဝယ်မသောက်ချေ။ သူသည် အမြဲ ဆေးသုတ်ထားသည့် အပူခံခွက်ကလေးတစ်လုံးကို ယူလာလေ့ရှိပြီး ကျောင်းမှ အခမဲ့ပေးသည့် ရေနွေးပူပူကိုသာ သောက်လေ့ရှိ၏။

သူတို့နှစ်ဦးသည် မသိလိုက် မသိဘာသာဘဲ သူငယ်ချင်းဖြစ်နေချေပြီ။ ရှန်းဝမ့်ချုံးသည် အတန်းတွင်း လူသိများလာပြီး နောက်ရက်အနည်းငယ် အကြာတွင်တော့ သူ့အား ပတ်လည်ဝန်းရံလျက်ရှိသော အဖွဲ့ငယ်လေးပင် ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်လာချေသည်။   

လုယောင်သည်လည်း ရှန်းဝမ့်ချုံးဆွဲခေါ်လာ၍ ထိုအထဲတွင် ပါဝင်ခဲ့ရချေသည်။ အခြားသူများနှင့် ဆက်ဆံရေးတွင်လဲ အရာရာရှောရှောရှူရှူပင်။

တစ်ဖွဲ့လုံး ဆူပါမားကတ်များသို့ သွားကြမည်ဆိုလျှင် လု‌ယောင်သည်လည်း သူ့အနာက်မှ ကပ်၍ပါလာသည်ပင်။ အခြားသူများက တစ်မျိုးမဟုတ် တစ်မျိုးဝယ်ယူကြသော်လည်း လုယောင်ကတော့ ဘာမျှမဝယ်ချေ။ သို့သော်လည်း ၎င်းသည် မည်သို့မျှ အနေကျုံ့ခြင်းမရှိသကဲ့သို့ အခြားသူများ၏ သောက်စရာများကိုလည်း စိတ်ဝင်စားပုံ ရှိဟန်မတူ။ သို့သော်လည်း ရှန်းဝမ့်ချုံးက အနှီကိစ္စကို စိတ်မသက်မသာဖြစ်ရချေသည်။

‘ ရှန်းဝမ့်ချုံးအတွက်တော့ ပိုက်ဆံနည်းနည်းအတွက် ဘယ်စိတ်ထဲထားနေမလဲ။ သူလုယောင်အတွက် ဝယ်ကျွေးချင်စိတ်ရှိတာပေါ့။ ဒါပေသိ လုယောင်တစ်ယောက်တည်းကို ကွက်ကျွေးမယ်ဆိုရင်ကျ တစ်မျိုးဖြစ်နေမယ်လေ။ ဒါကြောင့် လုယောင်ကောင်းမှု အကြောင်းပြု အကုန်လုံးကို ဝယ်ကျွေးရတော့တာပါပဲ။ ’

လုယောင်က သူ့ကို အမြဲဂရုတစိုက်ရှိတာကြောင့် သူလည်း လုယောင်ကို တစ်ခုခုပြန်ပေးချင်သည်။ ရှန်းဝမ့်ချုံးသည် ကလေးဘဝကတည်းက ခြေမွေးမီးမလောင်၊ လက်မွေးမီလောင် နေရသူဖြစ်သည့်အားလျော်စွာ တစ်ကိုယ်ရည်ကိစ္စများကို ကိုင်တွယ်နိုင်ခြင်းမရှိပေ။ ထို့ကြောင်ြ့ လုယောင်သည် ညစဉ် သူ့အတွက် အိပ်ရာပြင်ပေးပြီး သူ့အဝတ်များကိုပင် လျှော်ဖွက်ပေးသေးသည်။ ငွေဖြင့် အစေခံငယ်ကို ဝယ်ယူသည့်နှယ် ခံစားရ၍ သူငြင်းဆန်ရသည်။ လုယောင်နှင့် နှစ်ကိုယ်ကြားတွေ့၍ ‘ ငါ့အဖေက စစနောက်နောက်နဲ့ ပြောသွားတာပါကွာ။ မင်းငါ့ကို အဲလောက်အသေးစိတ်ဂရုစိုက်နေဖို့ မလိုပါဘူး။   ’