Sleeping Beauty 16

Start from the beginning
                                    

Tonyo: opo ate makakaasa ka po hindi ko papayabaan trabaho ko

Raquel: good hehe

Nag simula na sila raquel sa trabaho nila at pumunta muna si tonyo sa bodega. Tinawagan saglit ni raquel si sophia

Raquel: pupunta ka pala dito sunod na araw beh hihi sayang ba byahe ako e maghanap ako ng lupa sa south papatayo akong bahay bakasyunan dun

Sophia: oo beh miss na kita tyaka yang boy mo ang sweet masyado haha ang gaan nang pakiramdam ko sakanya gusto ko siyang makasama.

Raquel: in love na ang beh ko hihihi huy beh ha wag kayong maglabing labing pag nasa trabaho si tonyo hahaha

Sophia: no worries beh hihihi nag we wet ako kay tonyo beh ok lang ba beh maging bf ko yang boy mo?

Raquel: hay nako beh kahit asawahin mo pa hahaha go lang girl hehe

Sophia: baliw ka talaga beh hahaha parang gusto ko na dyan na lang ako mag stay beh

Raquel: welcome ka naman dito beh lalo na sa future bf mo hahaha

Sophia: hahaha thanks beh napaka bait mo talaga kahit minsan ang landi mo hahaha parang may plano ka naman sa pag byahe mo ha? hihi

Raquel: hmmmm…. Oo hihihi kwento ko na lang sayo pag balik ko hihihi

Natapos na ang pag uusap ng dalawa at bumalik na ulit sa trabaho si raquel. Kinabukasan maagang nag ayos ng gamit si raquel para sa pag byahe nya at tinulungan siya ni tonyo mag bitbit ng mga gamit nya papunta sa kotse.

Raquel: tawag ka lang kung may problema ha tonyo kasama mo naman si beh hindi ka mahihirapan kahit papano

Tonyo: sige ate pero kailan balik mo parang ang dami mong dala?

Raquel: 1 month akong mawawala basta ikaw muna bahala dito ha. Bilin ko tonyo ha pag oras nang trabaho bawal ang landian haha

Tonyo: si ate naman opo trabaho muna

Raquel: hahaha siya sige na alis na ko

Tonyo: ingat ate

Mag a alas diyes na ng umaga nakabyahe si raquel. Malayo layo na din ang naba byahe nya nang biglang umulan ng napaka lakas.

Raquel: ang lakas ng ulan mahirap bumyahe nang ganito hanap muna ako mapapag pahingahan.

Pero dahil malayo na ang nabayahe nya halos wala nang kabahay bahay siyang nadadaanan. Malinis ang kahabaan ng highway walang dumadaan na tao at madalang lang ang sasakyan na dumadaan. Mabagal lang ang takbo ng sasakyan ni raquel dahil sa lakas ng ulan at sinisipat nya kung may bahay bang mapapag pahingahan. Ilang kilometro pa ay may nakita siyang bahay kubo na luma.

Raquel: ayun hay salamat dito muna ako magpahinga.

Pinarada ni raquel ang kotse nya sa tabi ng bahay. Kumuha ng payong at bumaba sa kotse nya. Sinilip ni raquel kung may tao pero walang kagamit gamit at walang tao sa loob.

Raquel: walang tao? Wala ding gamit? Hmm ok na din dito muna ako magpatila ng ulan

Bumalik sa kotse nya si raquel para kunin ang mahahalagang gamit nya at bumalik sa lumang bahay kubo. Pumasok si raquel sa loob ng bahay at binuksan ang isang kwarto.

Raquel: mag alas kwatro na pala tutal mag gagabi na dito na lang ako magpalipas ng gabi

Pag pihit ni raquel sa pinto ay nagulat siya na may nakahiga sa papag na higaan at nag sasalsal. Mas kinabigla nya ay halos magkasing laki din ng burat ni mang berto ang burat ng lalake na nagsasalsal

Raquel: ay shit ano ba yan!

Lalake: ay kabayo may tao!

Naisarado ni raquel ang pinto at hindi muna pumasok sa loob ng kwarto. Nag salita ang lalake habang nagbibihis

Shush Series (Book 2) Where stories live. Discover now