Hayır ben kapanmak istemiyorum dedim

Babam bir hışımla yerinden kalktı elini saç diplerime soktu ve çekip bana

Ne dedin sen bana karşı mı geliyorsun heeeee söyle oruspu ama bekle ben sana ödeyecem

Dedi kolumdan tuttu ve beni boş odaya götürdü kapıyı açtı ve beni içeri attı yerimden kalktım bana öyle bir yok attı ki burnum dan kan aktı saçlarımdan tuttu ve çekilirdi sonrada yere bir çöpmüşüm gibi attı belinden kemeri çıkardı sırtıma inen kemer darbesi ile o kadar büyük çığlık attım ki

Babam çekmeceden koli bandını çıkardı ve ağzıma bir bez koyup bantladı sonrada kemerle tekrar acı adan vurmaya başladı kaç saat böyle geçti bilmiyorum

Babam durdu ve beni kaldırdı ben daha ağlıyordum bana baktı ve ağlarsan seni daha çok döverim dedi bende susmaya çalıştım ama olmuyor du her yerim ağrıyor du

Beni tuttu ve aynanın karşısına getirdi ben ne yapacak diye merak ederken elinde tıraş makinesi ile geldi saçlarımı n hepsini kesti ardından da jilet ile de üstünden geçti

Aynadan kendime bakmazsam tokat atıyordu mecburen baktım  saçlarım kesildik çe ölüyordum hele jilet ile üzerinden geçmesi ile daha da çok ağladım aynadan kendime bakarken

Babam beni tuttu odaya götürdü sonra da bana odanın pervazındaki delikleri göstererek

Karanlıkta sana ve böcek   arkadaşlarına iyi şanslar dedi

Bunu duymam ile Babama yalvarma bir oldu hem karanlıktan çok korkuyorum hem de böcekten herşeyden çok korkuyordum korkuyordum diyorum çünkü olay yüzünden geçti

Kalambayı kapattı priz yukarıda olduğu için elim yetişmiyordu babam kapıyı kapattı aklıma gelen şeyler vücudumda hissetiklerim minik minik kaşıntı lar hareketler ile çığlık arıyordum babam

Tekrar kapıyı açtı beni çıkaracak sandım ama yok ağzıma bez koyup bantladı ardından da ellerimi bağladı ve odanın lambasını kapattı kapıyı kitleyip çıktı

Karanlıktan ciddi anlamda çok korkuyorum korkudan kafamı vücudumu  kapıya vurup ses çıkartıyor dum bağırarak yardım istiyordum ama olmuyordu sesim çıkmıyordu

Kapının kenarına çöktüm biraz sonra ayağıma doğru tırmanmaya çalışan şeyler hissettim elimle itemiyordum odanın içinde dört koşuyordum üstümden çıksınlar diye debeniyordum ama olmuyordu

yarım saatten fazla koştum artık yorulmuştum ama üzerimde hissediyorum koşarken sürekli bir yere çarpıyorum düşüyorum kalkıp korkudan tekrar koşuyorum böcekler den ve karanlıktan

Korkuyorum koşmaktan çünkü karanlıkta birşeyler hareket ediyor çocuk aklı ile canavar var zannediyorum

Koşmaktan yoruldum her yerimde hissediyorum yoruldum ve durdum ardından da ayaklarımda birşeyler hissettim korku ile ayağımı yere vurmaya başladım bunu en az on on beş kez tekrarladım ardından da bizim zil çaldı gelen kimdi bilmiyorum ama yardım istemeliyim kendimi kapıya vurmaya başladım

takıntılı mafya Where stories live. Discover now