တစ်လက်ကိုင် အချစ်သဝဏ်လွှာ - Second Hand Letter (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း - ၄

နေ့ချင်းညချင်းပင် သားအဖနှစ်ယောက်သည်

အကြွေးတင်ကုန်ကြသည်။ 

သက်မချလျက် " မကြောက်ပါနဲ့ အဖေရှိသေးတယ်။ ပြန်လုပ်ယူလို့ရတာပဲ။ အဲဒီပိုက်ဆံတွေ အဖေပေးမှာပေါ့။ "ဟု ဆိုလေသည်။ 

သို့သော်လည်း ရှက်ရွံ့မိမှာတော့ အသေအချာပင်။ အဖေ အရက်သောက်လာတဲ့တစ်ရက် ဝမ်းနည်းကြီးစွာဖြင့် ' အဖေတစ်ယောက်တည်း ဒါတွေ ကြုံရရင် ဘာမှ စိတ်မဆိုးမိဘူး။ မင်းတကယ် မိုက်မဲတယ်သားရယ် ဘာလို့ အိမ်ကို ရောင်းလိုက်ရတာလဲ။  အဖေ တောင်းပန်တယ်သားရယ်။ အဖေတကယ် စိတ်မကောင်းဘူး။ " ဟု ငိုကြွေးလေသည်။ 

“ အဖေမင်းတို့ကို ကောင်းကောင်းထားပါ့မယ်လို့ မင့်အမေကို ကတိပေးခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ 

မင်းအခုမှ ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတာကို အဖေ့ကြောင်ြ နာကျင်နေရပြီ။ "

လူကုန်ထန်အသိုင်းအဝိုင်းကြား ဦးမော့ပြန်ဝင်နိုင်စေရန် အဖေသည် ဖိအားများအောက် အပြေးအလွှား ရုန်းကန်ခဲ့ရသည်။ .

သို့သော်လည်း မထင်မှတ်စွာဘဲ နှလုံးသွေးကြောပိတ်ကာ လမ်းမပေါ်၌ လဲကျသွားခဲ့သည်။ ဆေးရုံသို့ အမြန်ပို့သော်လည်း အသက်မဲ့‌သွားချေပြီ။ 

ဤတစ်ကြိမ်တွင် အရာရာစွမ်းနိုင်သည်ဟူသော အဖေ့တွင်လည်း အကန့်အသတ်ရှိကြောင်း သဘောပေါက်သွားချေသည်။ အဖေသည်လည်း လူသားများထဲမှ သာမည လူတစ်သားတစ်ဦးပင်။ 

သူ့အဖေ၏ ဈာပနအခန်းအနားအတွက် ငွေးချေးယူ ကျင်းပခဲ့ရသည်။ လအတန်ကြာသည်အထိ သူ၏ ဘဝသည် လေလွင့်ပွေလီနေပေသည်။ 

သူ့ဝမ်းကွဲများနှင့် သူငယ်ချင်းများအိမ်မှ ထိုင်ခုံများပေါ်တွင် ကျောတစ်ခင်းနေထိုင်ခဲ့ရသည်။  အပျက်သဘော လူ့အ‌ဖွဲ့အစည်းမှ ထွက်ခွာချင်မိသည်အထိ သူအလွန်ပင် စိတ်ဓာတ်ကျဆင်းခဲ့ရသည်။ 

မည်သူမည်ဝါက သူ့ကို အိမ်ခေါ်ထားပေးဖူးသည် ဆိုသည်ကိုပင် သူမမှတ်မိတော့ချေ။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ သူ့ကို အနားယူဖို့နှင့် စိတ်ဖြေလျော့ဖို့တော့ ပြောပေးကြဖူးသည်။ သို့သော်လည်း ဂိမ်းဆော့ခြင်းမှာ သူ့ကို မပျော်စေနိုင်မည်လား။    သူသည် လောကကြီးမှ စွန့်ခွာ၍ ရနိုင်မည့်နေရာတစ်ခုကို ရှာဖွေလိုစိတ် ပြင်းပြခဲ့စဉ် ထိုအချိန်တွင်တော့ အတော် စိတ်ပြေစေသည်။