တစ်လက်ကိုင် အချစ်သဝဏ်လွှာ - Second Hand Letter (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း - ၃

…သူ့ထံတွင် အရှက်တရားတို့ မရှိတော့သည်မှာလည်း ကြာလှချေပြီ။

ရှန်းဝမ့်ချုံးသည် သူ၏ လက်များကို မည်သို့ မည်ပုံ ထားရမည်မသိ၍ ခန္ဓာကိုယ်မှ ဖုန်များကို ဖုတ်ဖက်ခါဟန်ပြုလျက် “ မင်းပြောတော့ ကိုယ်တိုင် ချက်တာက ကျန်းမာရေးနဲ့ ညီညွတ်တယ်ဆို။ အခုကျ ဘယ့်နှယ် အသင့်စားတွေ ဝယ်စားနေရတာလဲ။ ”

လုယောင်သည် ဧည့်ထဲသို့ လျှောက်သွား၍ လက်ထဲမှ ပလတ်စတစ်အိတ်လေးအား ချလျက် " မင်းက အိပ်နေတုန်းဆိုတော့ ကိုယ်ဟင်းချက်တဲ့ အသံပလံကြောင့် မင်းနိုးလာမလားလို့လေ။ မင်းက အတော်လေး ပင်ပန်းနေတာဆိုတော့ နေ့လယ်လောက်ထိ မနိုးလောက်ဘူးထင်လို့ ကိုယ်မင်းစားဖို့ သွားဝယ်လာတာ။  အခု မင်းနိုးလာပြီဆိုတော့ ကိုယ် စာ(note)ချန်ခဲ့စရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့။ ” ဟု ဆိုလေသည်။

ရှန်းဝမ့်ချုံးသည် လု‌ယောင်နောက်မှ ကပ်လျက်ဝင်လာ၍ ထူးဆန်းစွာပင် သူ၏ ဦးနှောက်က ထက်သန်စွာ အလုပ်လုပ်လျက်  “
ငါအောက်ထပ်ကို ဆင်းဖို့ လုပ်သေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဓာတ်လှေကားက အခန်းကတ်နဲ့မှ ဖွင့်လို့ရမှာမို့ အောက်ကို ဆင်းမရဘူး ဖြစ်နေတာ။ မင်းသာမရှိရင် ငါဘယ်မှကို သွားမရပါဘူးကွာ။ " ဟု မချင့်မရဲဆိုလေသည်။

လုယောင်သည် သူ့ထံသို့ အကြည့်ပို့လျက် " အာ။ ဓာတ်လှေကားရဲ့ ညာဘက်မှာ တံခါးတစ်ပေါက်ရှိတယ်လေ။ အဲဒါအရေးပေါ်လှေကားပဲဟာကို။  ' ဟု ပြောလေသည်။

“…” ရှန်းဝမ့်ချုံး သူ၏ လက်ချောင်းများအား ဘောင်ဘီအိတ်ကပ်ထဲသို့ ထိုးဖွက်မိသည်။
ရှန်းဝမ့်ချုံးသည် သူ၏ နမော်နမဲ့ ဆန်မှုအား ရှက်ရွံ့နေဆဲမှာပင် လုယောင်က စာကြည့်ခန်းထဲသို့ ဝင်၍ တစ်ခဏအကြာ၌ ပြန်ထွက်လာကာ သူ့အား အခန်းသော့အပိုကို ပေးလေသည်။  “အရင်ဆုံး ဒါကိုပဲ ယူထားလိုက်။ ကိုယ့်ဆီမှာ နှစ်ကတ်ပဲ ရှိတော့ မပျောက်စေနဲ့နော်။ တံခါးနဲ့ လျှို့ဝှက်နံပါတ်က  xxxxxx.”
ရှန်းဝမ့်ချုံး အခန်းကတ်အား ယူထားလိုက်သည်။

လုယောင်က ခင်မင်းရင်းစွဲ အသံဖြင့်ပင် " မင်းအိပ်ချင်သေးတာလား။ မင်း ဆက်မအိပ်တော့ဘူးဆို ကိုယ်မင်းအတွက် မနက်စာပြင်ပေးမယ်။ ဒါပေမဲ့ စားပြီးရင်တော့ ကိုယ်အလုပ်သွားရမယ်။ " ၎င်း၏ ကမ်းလှမ်းချက်မှာ သူ့အတွက်တွေးပေးထားမှန်း ပေါ်လွင်ချေသည်။  မသိလျှင် သူတို့မှာ မိတ်ဆွေအရင်းချာကြီးများကဲ့သို့ပင်။

လုယောင်သည် တကယ်ပင် ပေါက်စီများကို ပေါင်း၍ ထိုထဲမှ တစ်ဝက်အား ၎င်းစားလေသည်။ စားပြီးသည့်နောက် ဝတ်စုံပြည့်ဖြင့် ထွက်သွားလေသည်။ ၎င်းသည် ရှန်းဝမ့်ချုံးကို တစ်ယောက်တည်းထားသွားသည့်အပြင် မည်သည်မျှလည်း မပြောသွားချေ။ ထို့ကြောင့် ရှန်းဝမ့်ချုံး တံခါးဖွင့်ကာ အပြင်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ညာဘက်ကို ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ကော်ရစ်တာတစ်ရှိပြီး တံခါးလည်းမပိတ်ထားပေ။ လုယောင်ပေးထားသော အခန်းကတ်ဖြင့် ဓာတ်လှေကားသုံးကြည့်လိုက်သည်။