platonik (ÇT)

60. bölüm

İsmimi söylemesi bile tahrik ediyordu.

Çağan:söyle güzelim.

Dedim parmak uçlarım saçlarında gezinirken.

Daha sıkı sarıldı bana.

Tuana:ben uyanana kadar gitme.

Dedi gözlerini hafiften açıp.

Çağan:gitmeyeceğim güzelim onu da nerden çıkardın?

Dedim dudaklarımda ne Zaman yerleştiğini bilmediğim gülümseme ile onu izliyordum.

Tuana:demir geliyordu ve sen gidiyordun.

Diyince kabus görmüş olduğunu anladım.

Tuana:gitme. Demir gelse bile.

Eli karnımın üzerinde hareket etmeye başladı.

Çağan:söz gitmeyeceğim. Demirini de geleceğini pek sanmam zaten.

Dedim deneyerek.

Tuana:nerden biliyorsun her an gelebilir.

Çağan:gelmez eminim.

Onun uyanması için birkaç saat daha vakit vardı.

Tuana:nerden biliyorsun?

Çağan:içeceğindeki ilaç onu onu bir süre daha uyutur.

Dediğimde kaşlarını çatı.

Tuana:hala rüyada olduğumu farz ederek uyumaya devam edeceğim.

Boynuma daha çok gömüldü ve uyumaya devam etti.

Çıplak omzuna bir öpücük kondurdum.

Hayır rüya değildi.

Diğer herkes şuna uyuyordu çünkü dün içeceklerine biraz fazla ilaç koymuştum.

Onların burda olması işimi riske atardı ve ben herşeyi önceden hazırlamıştım.

O yüzden dün hepsinin hemen uykusu gelmişti.

Umarım düşündüğümden de fazla koymuşumdur da yarına kadar uyanamazlar.

Bu sayede ne demir tarafından basılmıştık ne de diğerleri.

Çok zekiyim ya.
Gurur duyuyorum kendimle.

***

Tuana naz tiryaki...

Sabah onun üzerinde uyanmıştım.

Onun hala uyuyor olduğunu görmek bir yandan beni sevindirmişti.

Bu demek oluyor ki gitmemişti sabaha kadar yanımdaydı.

Onu belki de dakikalarca izledim ama sorun değildi onu izlemek tüm filimlere bedeldi.

Ama beni korkutan bir şey daha vardı.

Abimler nerdeydi?

Evet hiçbiri yok gibiydi hala yattaydık ama hiç ses yoktu.

Dudağına ve boynuna bir öpücük kondurup üzerinden kalktım.

Aniden kaşlarını çatı ama uyumaya devam etti.

Üzerime çağının siyah gömleklerden birini geçirdim.