Kararan Hayat

1.BÖLÜM

İçeri girip kapıyı kapattım ,"kolay gelsin komiserim" dedim.

"Sağol ,arya anlat bakalım."dinleme pozisyonuna geçerek dinledi Erdal komiser.

   Arya'yı nereden tanıyorsunuz  komiserim?"diye sordu ay

"Kendisini  bir kaç olaydan dolayı burada tutuk ."dedi Erdal komiser

Daha fazla durmak, istemediğim için ve çarşı izninmiz bitmek üzere olduğu için hem konuştum.

"Şimdi iş aramak için  yurttan dışarı çıktım bizim yurdun yakınlarında deniz restoran diye bir yer var komiserim,  oraya girip iş başvurusu yapacakken.Ay'ın yardım çığlığını duydum ,kızı duvara yaslamış ayağını duvara monte etmiş kızı öpüyordu, bende dövdüm rızası yoksa, bakılmaz öpmek ne."?

"Allah'tan girmeden bağırdı içeri" diyerek sonlandırdım konuşmamı.

"Sıra ,sende kızım"dedi Erdal komiser eli ile ay'ı gösterdi.

"Evden çıkıp, karakola gelmek için yola koyuldum, gelme sebebim benim
Annem hayat kadını;yani ona göre bir
Erkeğin evli ya da bekar olması fark etmiyor .Bir gün gene bir pavyona gitmek için hazırlandı ve çıktı annem .
O ,gelene kadar uyumak zorundaydım yoksa bütün gece, iğrenç seslere maruz kaldığım oluyordu.
Bir ay önce, annem gene gece pavyona gitmişti bu sefer içkiyi abartmış, kapıyı açıp, annemi yatağına yatırdı, o adam.

Devam etmek için soluklandı "bir su alabilir miyim?"dedi ay.

Gözlerini kapatıp içinden on'a kadar sayıp devam etti ay.

Odamda gözlerimi sımsıkı kapatıp oyuncak bebeğime sımsıkı sarıldım , odamın kapısı bir anda açılıp kapısı kilitlendi .

Gözlerimi hızla açıp, yataktan kalktım
"Defol burdan ,çık odamda!"diye bağırdım.

Ay yutkunarak gözyaşlarını siliyordu bir yandan da ağlıyordu.
"Devam et ay ,bu anlatıklarınla birşey yapamayız"dedi Erdal  komiser.
Derin bir nefes alıp

"Üzerime  doğru gelip kıyafetimi yırtıp iç çamaşılarımla kalmamı sağladı yani anlayacağınız ben bir ay önce oyuncak bebeğime sarılıp uyumaya çalışırken ,şimdi gerçeği karnımda"dedi ay.

"Ne gerçeği ,ne bebeği ay?"dedim.
"Benim bebeğim, 4haftalık hamileyim"dedi ay.
Şok içinde Erdal komiser, bakıyordum bunları yaşamamalı daha çok küçük diye bakarak anlatmaya çalışıyordum.

Şoktan ay'ın konuşması ile çıktım.

"Bu sabah annemin kasasından çıkan yaptığı iş ve dokümanlar diyerek" önüne koydu Erdal komiser 'in.

"Dokümanları nasıl aldınız? "Dedi Erdal komiser.

"Bununla "diyip .
cebinden metal bıçak çıkardı ay.

Şok olmuştuk ,ama bu sefer üzüntüden değil ay'ın zekası şoka uğratmıştı bizi.

Gerçek mi ?diye ay'a bakarken ,bu kadarı  da olmaz derken .
Şoka sokan soru Erdal komiser den geldi.

"Ay hanım ,o adamın adını biliyor musunuz?"diye sordu Erdal komiser.

"Hayır ,o iğrenç günden sonra bir daha görmedim adı 'da dahil bir şey bilmiyorum"dedi.  

"Saat kaç sularından oldu?"dedi Erdal komiser .
"Saat akşam 23.30'du uyumadan önce korktuğum için film açmıştım"dedi ay

Telefonu alıp sosyal hizmetleri arayıp ekip istedi Erdal komiser .
Daha sonra ay'a dönüp tekrar soru sordu.

"Ve son olarak ay ,o adamla aranda birşey var mıydı?"

"Hayır babam yaşında bir adamla  aramda ne olabilir"diyerek yükseldi ay.

"Tamam sakin bize karşı saygılı ol ."

"İmza atıp çıkabilirsin" ,Dedi Erdal komiser bana bakarak.

Kabuk bağlamış yaralar var ,bazıları ile ne kadar oynasan da  kanatmaktan başka bir şey olmaz.
Bazı yaralar da zehir gibi vücuda yayılır.

Ay'ın yarasıda tüm vücuduna zehir gibi yayıldı.

"İşte böyle başladı Allah herkese evlat verilmemeli sözü ."ay'ın annesi başlattı diğer annelerde devam ettirdi bu sözün haklılığını .

Sosyal hizmetten gelince ay'la  karakoldan çıkıp, merdivenleri ikişerli hızlı hızlı inerken ayağımın yan dönmesiyle düşecekken  ,belimden tutlmam bir oldu.

Gökyüzüne gözlerine hapis etmiş ,uzun boylu kirli sakalı biriydi .

Ay'ın genzini temizleyip yalnız olmadığım aklıma gelince ,toparlanarak kendime geldim.

Hiç bir karşılaşma tesadüf değildir ya ilerisi için hikaye  vardır,ya da sıradan bir insanı bir kez görmüşsün dür.

Şuan ay'la birlikte ve sosyal hizmetlerin'den gelenlerle birlikte yola koyulduk ,ay'da benim gibi çocuk olamadı.

Yazardan Devam (şimdiki Zaman)

Şuanda 28 yaşında başkomiser Arya Korkmazım suçluların korkulu rüyası.
İşte böyle benim zorlandığımız ama mutlu olmaya söz verdiğim hayattım.