Summer Of Luoyang

အခန်း ၂ / အခန္း ၂

"ဒီက ဘယ်သူများလဲ ခင်ဗျ ကျွန်တော့်အိမ်ရှေ့မှာရောက်နေတာ ဘာကိစ္စများရှိလို့ပါလဲ"

အမတ်မင်းရှောင်းရဲ့အသံဟာ စိမ့်စမ်းရေအလားကြည်လင်ပြီး ဓားသွားတို့လိုပြတ်သားသော်ငြား ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုတွေကြောင့်ထင် အနည်းငယ်လျော့တိလျော့ရဲနိုင်ပြီး အိပ်ချင်မူးတူးအသံနဲ့ခပ်ဆင်ဆင်ဖြစ်နေ၏။ ထိုသူက အမတ်မင်းရှောင်းအား စကားကိုဆင်ဝေ့ရန်ရှောင် ကွေ့ပတ်ပြောမနေတော့ဘဲ လိုရင်းတိုရှင်းနဲ့ပဲပြောလိုက်ပါတယ်။

"အမတ်မင်းရှောင်းနဲ့ ကျွန်တော်က လက်ရည်ပြိုင်ချင်လို့ပါ မနက်ဖြန်ကျရင် ကျွန်တော့်နဲ့လက်ရည်ချင်းယှဉ်ပေးနိုင်မလားလို့ လာရောက်မေးမြန်းတာပါ"

"ရပါတယ် ညနေနေဝင်ချိန်ကျရင် လာခဲ့ပါ အမည်က ဘယ်လိုခေါ်ပါသလဲ"

"ကျွန်တော့်နာမည်က ဝမ်ရိပေါ် ပါ"

အမတ်မင်းရှောင်းက အိပ်ချင်နေတာကြောင့် စကားကိုရှည်ရှည်ဝေးဝေးမပြောချင်တော့တာနဲ့ပဲ သူ့ကိုမောင်းထုတ်ဖို့ရာအတွက် ပြိုင်ဆိုင်ဖို့ကိစ္စကို သဘောတူလိုက်တာလားတော့မသိ။ အမတ်မင်းရှောင်းဟာ ပြောပြီးသားစကားကိုတည်တတ်သူလို့ ကျော်ကြားတာကြောင့် သူ့ကိုမလှိမ့်တပတ်လုပ်သွားမယ်လို့လည်း ထိုသူကမထင်ချေ။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မနက်ဖြန်ညနေနေဝင်ချိန်မှာတော့ သူတို့လက်ရည်ချင်းယှဉ်ရဦးတော့မယ်လို့သာ ထိုသူကစွဲစွဲမြဲမြဲမှတ်သားထားလိုက်တော့သည်။ အမတ်မင်းရှောင်းနဲ့ လက်ရည်ချင်းယှဉ်ရတော့မည်ဆိုတော့ ထိုသူရဲ့ရင်ထဲမှာပျော်ရွှင်မှုလှိုင်းလေးတစ်ခု ဖြတ်သွားသည်။ နာမည်ကြီးသော အမတ်မင်းရှောင်းနဲ့တိုက်ခိုက်ရမယ်ဆိုတော့ မပျော်တာကမှထူးဆန်းနေပါဦးမယ်။

"အမတ်မင်းရှောင်း ကောင်းသောညလေးဖြစ်ပါစေ ကျွန်တော်ပြန်လိုက်ပါဦးမယ်"

"ကောင်းပါပြီ"

ထိုသူက လက်နှစ်ဖက်ကိုယှက်လို့ အရိုအသေပြုတော့ အမတ်မင်းရှောင်းကလည်း ထိုသူနဲ့နည်းတူစွာအရိုအသေပြန်ပေးလျက် စကားဆိုလာပါ၏။ အမတ်မင်းရှောင်းရဲ့ယဉ်ကျေးပုံတွေက လော့ယန်မြို့မှာ ဟိုးလေးတကျော်ကျော်ဖြစ်တာလည်း မထူးဆန်းတော့ပါဘူးလို့ ထိုသူကတွေးလိုက်မိပါ၏။ အခုမှတွေ့ဖူးသည့် နောက်ကြောင်းရာဇဝင်မထင်ရှားသူတစ်ဦးကိုပင် ရိုရိုသေသေနဲ့ဆက်ဆံလာပုံဟာ အမတ်မင်းရှောင်းသည် ဘယ်လောက်မျှ အဆင့်အတန်းရှိပြီး ယောက်ျားပီသကာ ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့သည်ကို ဖော်ပြနေလေ၏။