CHAPTER TWENTY-FOUR

Start from the beginning
                                    

Every time tinatanaw ko ang bawat bahay rito sa taas ay pakiramdam ko sobrang layo ko na sa buhay ko. Sobrang layo ko na sa totoong ako. I felt freedom kahit sa ganitong paraan lang.

"Hey woman, what are you thinking?" He asked me, he just arrived.

May dala itong mga snacks, softdrinks, paper cup and maliit na cooler para sa yelo. May binili rin itong shawarma kanina. Shit, nag-crave tuloy ako!

"Your shawarma is no longer hot, sorry. . ." He laughed softly..

I looked at him in the eyes, laughing. "Okay lang. Masarap pa rin niyan kahit 'di mainit."

Tinanaw ko lang ulit ang mga building and bawat bahay habang unti-unti nasisindihan ang mga ilaw dahil dumidilim na. Ngumiti ako ng pilit, dinamdam ang bawat hampas bg hangin sa balat ko.

"Alyzza, pwede ko ba'ng languyin 'yan?"

Humarap ako kaniya, tumatawa. Nagsalin rin siya ng softdrinks sa mga paper cup na'ming dalawa. Itinabi na niya muna ang pagkain sa taas ng cooler.

I chuckle. "Kaya mo ba?"

"It can be done if you let me enter there," turo niya sa bandang puso ko.

"Why in the heart? Shouldn't it be here?" Turo ko rin sa utak.

He shook his head, he faced me and smiled widely. "Why can I enter your mind if your heart is blind. Mahihirapan lang ako, Lyzza."

Hindi ko maintindihan pero bakit parang iba ang pinapahiwatig niya? Nararamdaman ko naman ang puso ko kung paano magtalon sa saya dahil sa saya nararamdaman niya. Wala akong masagot sa kaniya.

Tinignan ko siya habang nakakatitig siya sa malayo. Anong inisip nito? Ang lalim, ah!

"You know Alyzza, I don't want to leave here in the Philippines." His voice was trembling. "I don't want to go back to the U.K."

Suddenly my eyes widened because of what I heard. I stopped what I was drinking. I hurt for him.

"Why? You should be happy, because your dream is there, there are many opportunities there,"

"Will I be happy if I leave?" He asked again. He crossed his arms.

"Dapat maging masaya ka. Malapit ka na sa pangarap mo, h'wag mong sayangin." I smiled painfully.

"'I can't be happy even if I leave. It's hard. . ." His voice cracked. I know tears are forming in his eyes but he still tries to hold them back.

"Why don't you want to leave?"

This time, he looked at me with eyes full of pain. . longing in his eyes. the corner of his eye was also red because he was holding back her crying. That's when I also realized that he didn't want to show me that he was weak.

Okay na maging mahina, hindi sa lahat ng oras, malakas ka. Hindi lahat ng oras masaya ka. . . May kapalit ang bawat situation.

May kapalit lahat ng bagay bago mo makuha nang tuluyan.

Ako nasasaktan para sa kaniya. Ako mismo nasasaktan dahil sa nararamdaman niya. Matagal na ba niya iniisip niyan? Matagal na ba niya kinikimkim n'yan?

I saw his Adams apple go up and down. "I don't know. . . When I wake up one day, I don't want to go home there. I just want to be with you," he bent down and played with his fingers.

With me? So, he's thinking about me all this time? I couldn't be happier with what he said. Why do I still blame myself for why he is struggling now?

Ngayon ang nararamdaman ko parang pinipiga ang puso ko. Pinapahirapan ko ba siya? Gusto ko siya manatili rito ngunit. . .ayaw ko magdamot. Ayoko sayangin lahat ng pinaghirapan niya.

Whisper of Virtouso (Love Material Series #2)Where stories live. Discover now