Gecenin karanlığında, ormanın derinliklerindeki o soğuk kulübeye iki tohum düştü. Kendilerine yazılmış olan kaderlerine kan ağladılar. Birbirlerinden ayrı düştüler, içlerinden biri yapayalnız kaldı.
İki tohum serpildi, büyüdü. Biri el bebek gül beb...
''Bende ama belki bir şeyler öğrenirim.'' aynaya yaklaşıp eyeliner çekmeye başladım, ''Yine de yanında olacağım.'' dedi dolap kapaklarının sesi gelirken.
''Adar bir şeyler bulabilmiş mi?'' onu davetteki videoyu kimin oynattığını bulması için görevlendirmiştim. Ben videonun yayınlanma emrini vermemiştim, Akif ise bunu zaten yapmazdı. O benim açığa çıkmamı istemiyordu, benim aksime.
Yirmi beş yıl beklemiştim, daha fazla tahammülüm yoktu.
''Bir isimden bahsetti, Cevdet Alptekin.'' gözlerimi kısarak telefona baktım, ''Cevdet Alptekin.'' diye tekrarladım onu ardından devam ettim, ''Kimmiş, neciymiş?''
Kahverengi dudak kalemiyle dolgun dudaklarımı çerçevelemeye başladım, ''Oyuncakçı, kendi çapında bir şeyler yapıyor.'' silah tüccarıydı demek, davette olmalıydı.
''O zaman birinin maşası.'' dediğimde beni onayladı, ''Öyle, Adar işin içinde akşama kalmadan bulur.''
Birkaç dakika daha konuştuktan sonra telefonu kapattım, kahverengi dudaklarımın ortasına hafifçe kırmızı bir ruj dağıtıp masadan kalktım. Saçlarımı kurutup fönledikten sonra, gardırobumun karşısına geçtim.
Siyah ince çorabı bacaklarımdan geçirdim, üzerine kısa deri bir etek giydim. Üstüme giydiğim ince siyah kazağı, eteğin içine soktum. Topuklu deri çizmelerimi de giydikten sonra, masanın üzerindeki parfümümü alıp boynuma ve bileklerime sıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odadan çıkmadan önce eteğimin boyuna gelen, bol kesim deri ceketi de üzerime geçirdim, çantamı alıp dışarıya çıktım.
''Ama Dila Hanım-'' sağ elimi kaldırıp onu susturdum, bu sırada dışarıdaki gürültü kulaklarıma doldu. ''Ne diyorsam onu yap Suzan.'' onu arkamda bırakıp yavaş adımlarla dışarı çıktım.
Kandemir'in arabası evin önündeydi, o ise arabadan çıkmış kaputa yaslanmış bir şekilde duruyordu. Kollarını göğsünde birleştirmişti ve yüzünde her zaman ki taştan ifadesi vardı.
Etraftaki korumalar tetikte bekliyordu, Akın ise merdivenin sonundan bana bakıyordu. ''Ayağıma kadar gelmişsin.'' merdivenleri yavaşça inmeye başladım.
''İlk yemeğimize özel, çok alışma.'' dediğinde dudaklarımı büzdüm, merdivenden inene kadar beni süzdü. Akın ise inmemle kulağıma yaklaştı, ''Tek gelmiş.''
''Tek araba yeter Akın.'' dediğimde kafasını sallayıp adamlara işaret verdi. Barkın ise doğruldu ve arka kapıya ilerledi, kapıyı açıp bana baktı.
Gülümseyerek ona ilerledim, ''Eceline koşmak bu olsa gerek,'' kapının önüne geldiğimde ona baktım, yüzlerimizin arasında bir nefeslik mesafe vardı ''Çok kibarsın Kandemir.'' hafifçe gülümseyip başını salladı.
