leaving tonight

3.2

Siz

Ya bak şimdi
Bana dediler ki sen gidince değerlenmişsin benim için
Ben de üzüldüm çünkü ya sen mesajı görüp öyle düşünürsen diye
Öyle değil çünkü
Ama ister istemez araya mesafe girince insan daha çok özlüyor
Duygu yoğunluğu mu dersin ne dersin

Koo Boo

Sorumun cevabı bu değildi|
Sorumun cevabı|

Biliyorum
Anlıyorum zaten

Siz

O zaman sevindim
Çünkü olur da öyle düşünürsen çok üzülürüm

Koo Boo

Asla öyle düşünmem
Ve kimsenin ne dediği umrumda bile değil Taehyung
Bu ilişki ikimizin arasında
Başkalarından bize ne

Siz

Evet bence de
Ben de kimseyi dinlemeyeceğim artık
Nasıl olsa kookie beni biliyor diyeceğim

Koo Boo

Evet
Kookie seni biliyor

Siz

Maça yarım saat kaldı diyor Yoongi
Doğru mu

Koo Boo

Evet

Siz

O zaman ben seni meşgul etmeyeyim
Başarılar dilerim

Koo Boo

Taehyung
Görüntülü ara

-

"Başaracağını biliyorum." diye mırıldanırken gözlerimin dolduğunu hissedince kendimi gizlemek için yüzümü kollarımın arasına gömdüm. Kendimi duygusal anneler gibi hissediyordum ya. Jungkook benim başarılı minik oğlum gibiydi.

"Yüzünü gizleme."

Kafamı kaldırıp ona baktığımda gülümsedi. Yüzü her zamanki gibi parlaktı. Onu böyle görmeyi seviyordum. Onu görmeyi her türlü seviyordum. Görmesem de mesajlaşmayı, hayalini kurmayı, hatta varlığını bilmek bile yetiyordu bazı şeyler için.

"Bak şimdi," derken kameraya iyice yaklaştım. Jungkook bu halimi sırıtarak izledi. Dudaklarımı kameraya doğru uzattım. "Dudaklarını getir hemen." Dediğimi yapıp tıpkı benim gibi kameraya yaklaştı.

Dudaklarımı bir saniyeliğine kameraya bastırdım ve öpücük sesi çıkardım. Jungkook kahkaha atmaya başladı. "Bu başarı öpücüğü."

"Pekala, kazanırsam ödül öpücüğü de olacak mı?"

Kafamı onaylar anlamda sallarken "Hm hm," diye mırıldandım. "Hatta ödül olarak başka şeyler bile olabilir." İmayla ona göz kırptığımda kafasını kaldırdı ve ben açığa çıkan boynunu görünce dudağımı dişlemeden edemedim.

"Bünyeme zarar veriyorsun Kim Taehyung."

"O antrenörün sakın bunu duymasın. Beni yasaklar falan, dayanamam."