ဟုတ္မွာပါ မ်က္သြယ္ကျဖဴျဖဴအရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔လွတယ္။ အဖိုးကသူ႔ေျမးကိုတုန္ေနေအာင္ခ်စ္တာ၊ တည့္လဲတည့္တာမဟုတိဘူး၊

"ငါမုန္႔ဝယ္ဦးမယ္ ေပါက္စီကဒါႀကိဳက္တယ္"

သူ႔ေျမးအတြက္ေပါက္စီေတြဝယ္ရင္း မင္းေခါင္ကိုပါဝယ္ေကြၽးသည္။ မင္းေခါင္လဲအားမနာပဲေမႊးအိေနတဲ့ ေပါက္စီလံုးေလးကိုကိုက္စားပစ္လိုက္ေတာ့သည္။

**********************
"ဟီး သမီးစာကေလးဘယ္ေရာက္သြားၿပီလဲ"

မ်က္သြယ္အိမ္ေပါက္ဝမွာထိုင္ငိုေနေတာ့ အေမကဆူပူေတာ့သည္။

"လာဘ္တိတ္လိုက္တာဟယ္၊ ငိုမေနနဲ႔ေတာ့"

"အေမ့ေၾကာင့္ သမီးစာကေလးေပ်ာက္တာ ျပန္ေခၚေပး"

"တင္ေမရယ္ ဘာလို႔သူ႔ငွက္ကိုလုပ္လိုက္လဲ"

"မလုပ္ပါဘူး ငါကဆန္ခ်ေကြၽးတာ"

မ်က္သြယ္ေမြးထားတဲ့စာကေလးဝတုတ္ေလးက ခုဘယ္ေရာက္သြားလဲမသိဘူး။ ကစ္ကစ္တုတ္ကုတ္လိုက္ျပန္ၿပီထင္တယ္။

"ကစ္ကစ္တုတ္! ေၾကာင္မသားနင္လာခဲ့စမ္း"

"ဟဲ့ သူမ်ားေၾကာင္ကိုေအာ္မေနနဲ႔"

စုေဝတို႔ေမြးထားတဲ့ အဝါေရာင္ ေၾကာင္ဝတုတ္ေလးကအရမ္းေမႊတာ။ အခုလဲသူကုတ္တာေနမယ္။

"ဟဲ့ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ၊ ေပါက္စီဘာျဖစ္ေနတာလဲ"

"မီးမီးစာကေလးမရိွေတာ့ဘူး ေပ်ာက္ဝါးၿပီ"

"ငွက္ကဘယ္ေရာက္သြားလို႔လဲ။ ရွာေပးလိုက္"

အဖိုးနဲ႔မင္းေခါင္လဲၿခံထဲကအပင္ေတြေပၚၾကည့္ေပးေပမဲ့ စာကေလးကမေပၚလာေပ။ မ်က္သြယ္ကေသာင္းၾကမ္းကာ စာကေလးကိုရွာေနတာမို႔ မင္းေခါင္စိတ္မခ်မ္းသာရေပ။ အငိုသန္လိုက္တာ။ မင္းေခါင္ေတြ့ရာစာငွက္ေလးကိုဖမ္းၿပီး မ်က္သြယ္ေရ႔ွရပ္လိုက္သည္။

"မ်က္သြယ္ ဒါမင္းစာကေလးလား"

"ဟုတ္ဘူး ဒါတစ္ျခားငွက္ေလး၊ မ်က္သြယ္ကေလးကဝတုတ္ေလး မိုးမိလို႔အိမ္ထဲလာခိုရင္း ေခၚထားတာ"

ေျပာရင္းငိုတာမို႔မ်က္ရည္ေတြကိုဖိသုတ္ေပးလိုက္သည္။

"ငွက္ဆိုတာကလြတ္လြတ္လပ္လပ္ပ်ံတဲ့သဘာဝေလ၊ သူေနေကာင္းေတာ့ပ်ံသြားၿပီေနမွာေပါ့"

Red Flag Zone 🚫{ The Thief Who Stole My Heart}Where stories live. Discover now