"ဟယ်လို "
"သွန်းလားမသိဘူး တို့ခိုင်သက်လျာပါမောင်အခုသွန်းနဲ့ရှိနေလားဟင်"
"မောင်ခုနမှ အပြင်ထွကိသွားတယ် "
"ဘယ်သွားမယ်လို့ပြောသွားလဲဟင်"
"မြို့ပြင်ဖက်ကအိမ်ထင်တယ် သူတစ်ယောက်ထဲနေချင်လို့ သူ့နောက်မလိုက်ခဲ့ပါနဲ့ပြောပီးထွက်သွားတာပဲ"
"ဟင် တို့ကိုလိပ်စာပေးပါလား အရေးကြီးလို့"
"ဟို သွန်းလိုက်ပို့ပါမယ် အန်တီအသံနားထောင်ရတာအရမ်းစိတ်ပူနေသလိုပဲ အန်တီဘယ်မာလဲသွန်းလာခဲ့မယ်"
"တို့ကမြို့လည်ဓမွာရုံနားမာ"
"ခနပဲစောင့် သွန်းခုထွက်လာပီ"
သိပ်မကြာပါသွန်းရောက်လာပီး
"အန်တီသွန်းကားပေါ်တက်လိုက် အန်တီ့ကားကိုစိုင်းဆီပို့ပေးမယ်"
ပြောပီးကားပေါ်ကကောင်မလေးတစ်ယောက်ဆင်းလာသည်
သက်လဲဘားမပြန်မေးမနေတော့ဘဲ သွန်းကားပေါ်အမြန်တက်ကာ
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်သမီးရယ် တို့ကိုမြန်မြန်တော့ပို့ပေးပါနော်"
"ဟို နဲနဲဝေးတော့လေ မနက်ဖြန်မှပြန်ရောက်မယ်ထင်တယ် ခုကညနေစောင်းနေပီဆိုတော့"
"ရတယ်တို့အဆင်ပြေတယ်"
"အန်တီ သန်ဘက်ခါစေ့စပ်ပွဲရှိတယ်မဟုတ်ဘူးလား"
"တို့ဘဝမာေမာင့်ထက်အရေးကြီးတာမရှိဘူးကလေးမ ကားကိုသာမြန်မြန်မောင်းပေးပါနော်"
"ဟုတ် ဒါနဲ့များစေ့စပ်ပွဲကိုလုပ်နေသေးတယ်"
"တို့မာရွေးချယ်စရာမရှိလို့ပါ လုပ်ချင်လွန်းလို့
လုပ်တယ်မထင်နဲ့ကလေးမ "
"မောင်ကကော သူချစ်ရသူကိုသူ့တီလေးအနေနဲ့တစ်သက်လုံးမြင်ရတော့မာလေ သူခံနိုင်ရည်ရှိပါ့မလား သွန်းသာေမာင့်ေနရာမာဆိုရင်ေလ သေလမ်းပဲေရွးလိုက်မာ"
"တော်တော့ကလေးမ သေစကားမပြောပါနဲ့
နောင်ဘားဖြစ်လို့မရဘူး တို့ကြောင့်သူနာကျင်ရပီးပီ တို့သူ့ကိုအဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူး မောင်နဲ့ပတ်သက်လာရင် တိုသိက္ခာတရားနဲ့လဲ လဲရဲတယ်ကလေးမ"
သွန်းအတွေး
ဒီလောက်ချစ်နေရက်သားနဲ့။ တော်သေးတယ်
ငါလေးအတွေးပေါက်လို့ မဟုတ်ရင်
ဟိုတစ်ယောက်ကအရက်နဲ့သေမာ ဒီယောက်ကကလဲလိုက်သေမယ့်ပုံနဲ့ တော်လိုက်ငါလေး
တွေးရင်းပြုံးမိသွားသည်
အော် အချစ်အချစ်တကယ်ခက်တာပဲ
နာရီဝက်ကျော်ကျော်ေမာင်းပီး မြို့ပြင်ရောက်ကာ တောတောင်ထဲတွင် တစ်ထပ်တိုက်လေးတစ်လုံးရှေ့ရောက်တော့သါ့န်းကကားရပ်လိုက်ပီး
"ဒီအိမ်ပဲအန်တီ ပုံမှန်မောင်းရင်တစ်နာရီကျော်"
သွန်းစကားတောင်မဆုံးလိုက်ပါ အန်တီပြေးဆင်းသွားပီးအိမ်ဝင်ဝတောင်ရောက်နေပီ
"ေတာ်တော်ဖြစ်နေတာ အပျိုကြီး"
ပြောပီးပြန်လာလိုက်သည်
အပြန်လမ်းတွင်စိုင်းကိုအကျိုးအကြောင်းဖုန်းဆက်ပြောပီး တစ်ယောက်ထဲတွေးကာကြည်နူးနေမိသည် သေလျာတာတော့မောင်တစ်ယောက်ပါးအရင်ရိုက်ခံရမာပဲ
_______--------______-------_______-------_______
တစ်ဖက်တွင် အခန်းထဲသို့အလန့်တကြားပြေးဝင်လာတဲ့ အသက်ကိုတွေ့တော့ မေမီတကယ်လန့်သည် ဘာပြောလို့ပြောရမှန်းမသိ
ကိုယ့်ဦးလေးရဲ့သတို့သမီးလောင်းကိုခိုးလာမိသာ်မလား
"မောင် ဘာတွေလုပ်ထားသေးလဲ"
မေမီတစ်ကိုယ်လုံးကိုလှည့်ပတ်ကြည့်ပီးမှ
အားရပါးရထိုင်ငိုနေတော့သည်
မေမီလဲ
"မောင် တောင်းပန်ပါတယ်အသက်ရယ်
မောင်အသက်ကိုလက်လွှတ်ရရင် တကယ်သေလိမ့်မယ်"
မျက်ရည်တွေကြားကနေမောင့်ကိာမော့ပြီးတွန်းကာ
"ဖြန်းးးးး
ဒါနောက်စရာမဟုတ်ဘူးမောင် တို့ကိုဟာလုပ်လိုက်တာလားမောင်"
"မဟုတ်ဘူးအသက် အသက်ထင်နေသလိုမဟုတ်ဘူး မောင်ချစ်လွန်းလို့အသက်ကိုခိုးပြေးလာတာ"
"ဘာ"
"ဟုတ်တယ် မောင့်အသက်ကို ဘယ်သူ့လက်ထဲမှမထည့်ပေးနိုင်ဘူး"
"တို့ကတခြားလူတစ်ယောက်နဲ့ ကျူးလွန်ပီးပီဆိုရင်ကော မောင်ချစ်နိုင်ဦးမာမလို့လား"
အပိုင်းတိုသွားတဲ့တွက်တောင်းပန်ပ့တယ်နော်
YOU ARE READING
မောင့်အိမ်သူသက်လျာ(Completed)
Romanceအမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ရဲ့ချစ်ခြင်း (ပထမဆုံးရေးတဲ့ ficလေးမို့လိုအပ်ချက်လေးတွေ နားလည်ပေးပါဦးနော်)
part 10
Start from the beginning
