နီနီက ၂၅ နှစ်နီးပါးရှိပြီး ဘွဲ့လဲ ရပြီးနေပြီ ။ အလုပ်အကိုင်အတည်တကျနှင့် အိမ်ထောင်ပြုစင့်တဲ့အရွယ်ပါပဲ ။ ဒါကို ဘာအကြောင်းတွေကြောင့်လိုက်ချုပ်ကိုင်ချင်နေကြမှန်းမသိ။
"ဟဲလို "
"မောင် ဖုန်းခေါ်နေတာကြာပြီလေကွာ ... ဘာလုပ်နေလို့မကိုင်တာလဲ ဟင် ... "
မောင့်အသံက သောက်လို့မဝတဲ့ Coffeeထက် ပိုစွဲမက်စရာကောင်းတယ် ရှူလို့ မဝတဲ့ စာအုပ်အသစ်အနံ့ထက် ပိုပြီး သဘောကျချင်စရာကောင်းလို့ ရှုပ်နေတဲ့ စိတ်တွေပြန်ကြည်လာတယ် ။ အလိုမကျရင် တွန့်ချိုးတက်တဲ့ မျက်ခုံးနက်နက်တွေ မြင်ယောင်မိပြီး ပြုံးမိတာပေါ့။
"အမေနဲ့စကားပြောနေတာ ... မောင်နဲ့ကိုယ့်အကြောင်းလေ"
"ဟုတ်လား ...အွန်း ... ယောက္ခမက ဘာပြောလဲ "
"ဘာပြောရမှာလဲ ကြိမ်းသေပေါက် သဘောမတူဖူးပေါ့ "
"ဟင် ... ဘာကြောင့်လဲ "
"ငယ်လို့တဲ့ "
"ဒီစောက် ...."
ဒေါသထွက်ပြီး ဆဲသံပါမလိုဖြစ်သွားပေမယ့် မောင်က အရှိန်မြန်စွာ ပြန်ထိန်းရင်း
"အသက်ငယ်တာ အဓိကမှ မဟုတ်တာလေကွာ အဓိက က ချစ်ဖို့ပဲမဟုတ်လား ... အာ့တော့ ဘာဆက်လုပ်မှာလဲ "
မောင်က လမ်းခွဲရမှာ သိပ်ကြောက်တယ် ။ ကိုယ့်ကိုသိပ်ချစ်တယ် ။ အခုချိန်မှာတော့ မောင်က ကိုယ့်အပေါ်သိပ်ကောင်းတဲ့ လူမျိုးပါပဲ ။
"သူတို့က ဖြတ်လိုက်လို့ပြောတယ်"
"ဒါကြောင့် အာပေတူးက ဘာဆက်လုပ်မလဲလို့ မောင်မေးနေတာလေ"
"ကိုယ်ကချစ်တယ်လေ ဖြတ်လိုက်ဆိုတိုင်း ပြတ်စရာလား "
မောင်က အခုမှသက်ပြင်းချလိုက်ပုံရသည်။ အသက်ရှူသံ ခပ်သဲ့သဲ့ကြောင့် နီနီပြုံးလိုက်မိသည် ။
"မောင်နောက်လိုက်ခဲ့မလား အာပေတူး"
"ရှင်"
"လိုက်ခဲ့ပါလား မောင် မင်းနဲ့မခွဲနိုင်ဖူး"
မောင် မူးမြန်းနေသလားလို့ တွေးမိသွားသည် ။ တွေ့တာ ၁ လ ရည်းစားဖြစ်တာ ၁ လ စုစုပေါင်းမှ ၂ လလေ ။ ခိုးရာလိုက်ဖို့အချိန်က တိုမနေဖူးလားလို့ ။
YOU ARE READING
ဆိုးသည့် .... မောင် 💜
RomanceShort Story တစ်ပုဒ်သာ ဖြစ်၏ ။ ချိုလဲ ချိုမည် အစပ်လဲနဲမည်ဖြစ်ကြောင်း အာမခံပါတယ် အချစ်တို့ 😘😘
ဆိုးသည့် ... မောင် Part I
Start from the beginning