ဆိုးသည့် ... မောင် Part I

Start from the beginning
                                    

နီနီက ၂၅ နှစ်နီးပါးရှိပြီး ဘွဲ့လဲ ရပြီးနေပြီ ။ အလုပ်အကိုင်အတည်တကျနှင့် အိမ်ထောင်ပြုစင့်တဲ့အရွယ်ပါပဲ ။ ဒါကို ဘာအကြောင်းတွေကြောင့်လိုက်ချုပ်ကိုင်ချင်နေကြမှန်းမသိ။

"ဟဲလို "

"မောင် ဖုန်းခေါ်နေတာကြာပြီလေကွာ ... ဘာလုပ်နေလို့မကိုင်တာလဲ ဟင် ... "

မောင့်အသံက သောက်လို့မဝတဲ့ Coffeeထက် ပိုစွဲမက်စရာကောင်းတယ် ရှူလို့ မဝတဲ့ စာအုပ်အသစ်အနံ့ထက် ပိုပြီး သဘောကျချင်စရာကောင်းလို့ ရှုပ်နေတဲ့ စိတ်တွေပြန်ကြည်လာတယ် ။ အလိုမကျရင် တွန့်ချိုးတက်တဲ့ မျက်ခုံးနက်နက်တွေ မြင်ယောင်မိပြီး ပြုံးမိတာပေါ့။

"အမေနဲ့စကားပြောနေတာ ... မောင်နဲ့ကိုယ့်အကြောင်းလေ"

"ဟုတ်လား ...အွန်း ... ယောက္ခမက ဘာပြောလဲ "

"ဘာပြောရမှာလဲ ကြိမ်းသေပေါက် သဘောမတူဖူးပေါ့ "

"ဟင် ... ဘာကြောင့်လဲ "

"ငယ်လို့တဲ့ "

"ဒီစောက် ...."

ဒေါသထွက်ပြီး ဆဲသံပါမလိုဖြစ်သွားပေမယ့် မောင်က အရှိန်မြန်စွာ ပြန်ထိန်းရင်း

"အသက်ငယ်တာ အဓိကမှ မဟုတ်တာလေကွာ အဓိက က ချစ်ဖို့ပဲမဟုတ်လား ... အာ့တော့ ဘာဆက်လုပ်မှာလဲ "

မောင်က လမ်းခွဲရမှာ သိပ်ကြောက်တယ် ။ ကိုယ့်ကိုသိပ်ချစ်တယ် ။ အခုချိန်မှာတော့ မောင်က ကိုယ့်အပေါ်သိပ်ကောင်းတဲ့ လူမျိုးပါပဲ ။

"သူတို့က ဖြတ်လိုက်လို့ပြောတယ်"

"ဒါကြောင့် အာပေတူးက ဘာဆက်လုပ်မလဲလို့ မောင်မေးနေတာလေ"

"ကိုယ်ကချစ်တယ်လေ ဖြတ်လိုက်ဆိုတိုင်း ပြတ်စရာလား "

မောင်က အခုမှသက်ပြင်းချလိုက်ပုံရသည်။ အသက်ရှူသံ ခပ်သဲ့သဲ့ကြောင့် နီနီပြုံးလိုက်မိသည် ။

"မောင်နောက်လိုက်ခဲ့မလား အာပေတူး"

"ရှင်"

"လိုက်ခဲ့ပါလား မောင် မင်းနဲ့မခွဲနိုင်ဖူး"

မောင် မူးမြန်းနေသလားလို့ တွေးမိသွားသည် ။ တွေ့တာ ၁ လ ရည်းစားဖြစ်တာ ၁ လ စုစုပေါင်းမှ ၂ လလေ ။ ခိုးရာလိုက်ဖို့အချိန်က တိုမနေဖူးလားလို့ ။

ဆိုးသည့် .... မောင် 💜Where stories live. Discover now