Zil çaldı lavoboya gitmek için sıradan kalktı,tuhafki lavobodan ağlama sesi geliyordu içeri girdiğimde bir kız oturmuş ağlıyor ve arkadaşları onu teseli ediyor "ne oldu"diye sorduğumda karşı sınıftan Duygu cevap verdi.
Duygu:bu gün doğum günü ve babası ona istediği hediyeyi almamış.Gercekten üzülüyorum ne babalar var.
Doğru ya bu gün 12 Ekim yani bu gün benimde doğum günüm herkesin aksine ben doğum günümü ailemden bile uzakta kutlamak isterim ama onlar doğum günümü hatırlarlar ve o gün bana sırf canım yansın diye bir doğum günü pastası alırlar üstüne hiç mum koymazlar sanki hiç yokmuşum gibi.O pastayı yiyip fazla kalan dilimlerini gösterip"bu dilimler gibi fazlasın hayatımızda"derler.
Ve sıra babamın doğum günü hediyesini vermeye gelir geçmişte mahvetiği her hangi birşey önceki doğum günümde anneannemin bana çocuken aldığı ışıklı ayakkabının yanan ışıklarını çıkarıp kırmıştı ve " sonun bu okaranlık olacak "demişti.Hani derler ya babalar dağdır diye benim babamda benim mutluluğum önündeki dağdı.
🌻
![](https://img.wattpad.com/cover/345126667-288-k673379.jpg)
YOU ARE READING
Gülüşlerin oyunu
Teen FictionUmut gerçek miydi? Peki ya mutluluk?Kim bilir bilmem ama ben acıların kızı ışığım.Belki bir gün Bulut ışığı kapatır.