Bright Winအား ဒူးေထာက္မတတ္အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္စကားဆိုေနမိသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ ခမ်ား ဆီမွာ ငရဲဆက္ခံခိုင္းအံုးမလို႔လား Khun Bright Vachirawit"
"ဟင္"
Winကေတာ့ သူ႔ အနားက ေျပးထြက္ဖို့ အခိုင္အမာ ဆုံးျဖတ္ၿပီးေနပုံပင္။ Bright ဘာစကားမွ ဆက္မဆိုသာဘဲ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားရေလသည္။
"မင္းစိတ္ခ်မ္းသာဖို့ ကိုယ္လက္လႊတ္ေပးပါမယ္ Win"
စကားအဆုံးတြင္ သူ႔ အခန္းထဲမွာ ထြက္သြားသည့္ကို Win ေငးၾကည့္ရင္း ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးကို ဖိကိုက္လိုက္မိေလသည္။
🖤🖤🖤
Win ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးၿပီး သူ႔ကို လွမ္းေပးလိုက္ၿပီး
"ႏွုတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ Bright Vachirawit၊ ေနာင္အခါမ်ား လမ္းေတြ႕ရင္ေတာင္ ႏွုတ္မဆက္ပါရေစနဲ႔"
ခရီးေဆာင္အိတ္ကို ဆြဲၿပီး ျဖဴလႊလႊအရိပ္ေလး သူ႔အေရွ႕မွ ထြက္သြားသည့္ အထိ Bright ေနရာတြင္သာ မလွုပ္မယွက္ ရပ္ျမဲတိုင္း ရပ္လၽွက္ပင္။ လက္ထဲမွ Win ထိုးေပးခဲ့ေသာ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကို ငူငူႀကီး ၾကည့္ၿပီး လုံးေခ်ပစ္လိုက္မိေလသည္။
"မင္းကို ကိုယ္ အၿပီးတိုင္ လက္လႊတ္လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး Win၊ ခဏပါ ခဏ မင္းကိုလႊတ္ေပးလိုက္တယ္ ဆိုတာ မင္း သိထားရမယ္"
အေနာက္မွ ဖိဘိုက္ ဘယ္လိုျဖစ္က်န္ခဲ့ေလသလဲ Win မသိေတာ့။ Win တကၠဆီကို ငွားကာ ကားေပၚတက္လိုက္ၿပီး ဗိုက္ရွပ္ရွပ္ေလးကို ပြတ္သပ္လိုက္ၿပီး
"သြားခြင့္ ျပဳပါ အားလုံးရဲ့ အေဝးကို"
🖤🖤🖤
"ဘယ္သြားမလို့လဲ"
အေဝးေျပးကားေပၚတြင္ Win ထိုင္ေနစဥ္ ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လာေသာ သူကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Dewပင္။ Win တအံ့တၾသ ျဖစ္ကာ Dewကို ၾကည့္ေနစဥ္
"ဟိတ္ လူကို ဘာၾကည့္ေနတာလဲ မျမင္ဘူးလို့လား"
"မဟုတ္ မဟုတ္ပါဘူး၊ Win အံ့ၾသသြားလို့"
Dew ႏွုတ္ခမ္းကို ေယာင္ေယာင္ေလး ျပဳံးရင္း
"ခရီးသြားမဲ့ လူအခ်င္းခ်င္း ဒီလိုေနရာမွာ ေတြ႕တာ ဆန္းသလား Win၊ ငါက ခ်င္းမိုင္သားေလ ၊ ငါ ခ်င္းမိုင္ျပန္မလို့"
(ခ်င္းမိုင္သားေလးနဲ႔လက္ထပ္ခ်င္တာ😑)
part 7
Start from the beginning
