Broken Chains (Montemayor 2nd Generation |)

Chapter 45

Sa dalawa kami ni Nathan ay mas mapakinabang si Nathan. I am useless. Wala akong ambag sa kompanya nila mommy at Nathan.

Kaya baka kung mawala ako...Ayos lang? Kasi kahit ngayon ay parang patay narin naman ako na nabubuhay. Hindi ko alam kung ano ang problema sakin pero...I did my best. I did my part. Pero iniiwan ako ng mga taong mahal ko.

First..si daddy, second...si Raphael. Even I beg God to give back my dad I know that there's nothing I could do. Even if I beg God to make Raphael in love with me again..it's impossible. I think it's impossible now.

Nakatulugan ko ang pag iisip at naalimpungatan nalang na wala na kami sa dating kwarto. Kundi nasa isang....

I gasped loudly when the ship move! Nasa isang barko kami?! Siguro dahil sa pagod at gutom ay wala akong naramdaman na dinala kami dito!

Hindi pa ako natatapos sa pagkakagulat ng biglang bumukas ang pintuan at tatlong armadong lalaki ang pumasok!

"Labas!" sigaw ng isa at hiblot ako. Si Vanessa ay halos lupaypay narin. Ramdam ko siya dahil wala kaming kain o kahit tubig man lang. Wala akong lakas kahit konti kaya ng hiblot ako ay parang isang papel ako na binitbit.

Hindi nga ako nagkamali dahil nasa gilid kami ng isang daungan ng mga barko. Bukod sa amin ay may isa pang barko sa gilid at sa daungan ay mayroong mga sasakyan.

Isang tawa ang napabaling sakin sa aking kanan at doon ko nakita ang lalaking may pakana ng lahat na ito.

"Raphael is already here with his father." aniya ng isang lalaki.

Nanlaki ang mga mata ko at kahit na wala na kaming tali sa katawan ay hindi ko magawang gumalaw.

"That's good. Make sure that all of them will die. Alert our people! Oh, wait! How many of them?!" tila ba hindi mapakali ang lalaking ito.

"Yes sir Vonvich. There's no one with them."

"Good. That's good to hear." ngumisi lalo si Vonvich at napatingin sa akin. Hindi nagtagal ay halos mamanhid na ako sa sobrang gutom. All my life I have not experience this. Iyong kahit tubig ay wala!

Ipinikit ko ang aking mga mata kasabay ng kawalan ng pag asa. Kung mayroon mang isang panghihinayang ko ngayon ay iyon ang hindi ko paggugol ng oras kasama ang pamilya ko. Kung hanggang dito nalang ang buhay ko...Maybe..I would be happy with my father.

"Oh!" Vonvich chuckled. "You are here! Atlast! After many months of battling guns against guns..finally you have decency to come here."

Naimulat ko ang aking mga mata ng marinig iyon. Nakahandusay ako sa sahig at walang pwersa. Parang isang basahan.

Kahit sa aking hindi malinaw na paningin ay nakita ko ang dalawang lalaking bagong dating.

Agad na maraming tumutok sa kanilang baril! Kinabahan ako at kahit na gusto kong bumangon ay wala akong pwersa at wala akong magawa!

"Who the fuck told you that those girls are important for me huh?" Isang natatawang boses ang narinig ko mula kay Raphael ngunit alam kong punong puno iyon ng sarkasmo.

Tumawa naman si Vonvich. Ramdam na ramdam ang tensyon sa pagitan nila at nakita ko kung paano tumitig sakin si Tito Marco. Pumikit ako ng mariin.

What if...I'll die? They will going to stop this war?

"Marco...Marco. I already asked you many time!" Vonvich hissed. Unti unti siyang lumakad sa likuran nila tito Marco. "If who I will kill? Who's your gem huh? Come on. I know you are selfish! Be selfish this time! Tell me who is your woman so I can kill her too and then we'll all go home in peace!" binuga niya ang usok mula sa kanyang sigarilyo.

Ngayon nakatitig na sakin si Raphael. My tears flowed endless. I looked at him longingly. I memorized every details of his face if ever...I'll die.

I cried so much and I saw him swallowed not even budge!

Ngayon ko natanto na sobrang tapang nga nila. Kaya nilang isugal ang kanilang buhay may kasiguraduhan man o wala. Kayang kaya nila isugal ang buhay na walang takot. Tulad ngayon, dalawa lang sila ng ama niya laban sa maraming kalaban nila.

Paano ako napunta sa ganitong sitwasyon? Where's Rollo?

Fuck! Ang daming kong gustong itanong at malaman ngunit paano?

"We can negotiate." Raphael said after a while.

"Negotiate?!"

"I'll save Vanessa." without hesitation, he said that. I closed my eyes tight and the cut of my heart widened.

What do I expect? Vanessa cried too.

Hindi ko alam kung bakit nanatiling tahimik si tito Marco!

"Do what you want to the other girl."

Other girl? Really huh?

Vonvich laughed and looked at me! "What?! I thought the gorgeous one is your woman- Uh, nevermind! And are you really serious that I  believe you?! After you burnt my company? Kill my family? And now you expecting me to believe you?!"

Raphael nodded briefly like he was really negotiating!

"Do what you want to the other girl."  he repeat. My heart hammered fast as I confirmed my death.

Mamamatay nga talaga ako. I felt betrayed. Betrayal from the one I loved.

Unti unting napawi ang ngisi sa mga labi ni Vonvich. Natahimik ang lahat at ilang saglit pa ay bumunot ng baril si Vonvich at diretso putok iyon kay Vanessa!

Napatili ako! Sabay ang pagbunot ng baril ni Raphael mula sa hindi ko alam at nakita ko kung paano siya gumulong upang iwasan ang mga bala na tatama sa kanyang katawan!

"Kill the other girl!" Vonvich shouted as tito Marco fired a bullet!

Tumayo ako ng buong lakas at tumingin sa karagatan. Malakas ang ihip ng hangin at malakas ang alon.

Kung tatalon ako...mamamatay ako sa maraming dahilan. Pakiramdam ko mamamatay akong manhid.

Maybe this is my end.

Yeah..the end.

Handa na akong tumalon mula sa barko ng may bumaril sakin. Ramdam ko ang sakit ng baril na nanunuot sa aking balat. Natamaan ako sa balikat ko at kumalat agad ang dugo mula sakin.

Dumaloy ang aking luha at unti unti akong nalaglag sa karagatan.

~~~~

Want more? Please be part of my vip page for only 200 pesos! Exclusive po doon ang update ko every other day! Mas nakakaexcite pa ang next chapters! For membership, just pm me on my facebook! Huwag po mag request sa Vip.page kasi di rin po inaapprove pag hindi nakamessage at bayad sakin.

Link of my fb below or just search (Frezbae Montemayor) on facebook.

https://www.facebook.com/frezbae.montemayor.9?mibextid=ZbWKwL