lost || kazuscara

2. Bölüm

Kazuha ile tanışmamın üzerinden bir hafta kadar geçmişti, kendimi hasta hissediyordum. Sürekli başım dönüyor midem bulanıyor ve duygu krizlerine giriyordum. Bunların hepsinin neden olduğunun farkındaydım ama dayanmak ve bunu aşmak zorundaydım...

Uyuşturucudan uzak kalalı epey zaman olmuştu fakat zaman geçtikçe kendimden geçmeye başlamıştım, etrafa saldırıyordum özellikle de kendime ve işler daha hastalıklı bi hal almaya başlamıştı.

Bir yağmurlu gece de dışarıda dolanıyordum, başım dönüyordu ve bayılmak üzere gibi hissediyordum. Yavaşça bir ağaca tutundum, başımı eğdim ve nefeslendim. Dünya dönüyordu ve gözüm kararıyordu. Yere oturdum ve sırtımı ağacın gövdesine yasladım. Biraz soluklanırken gözlerim takılmıştı, tekrar açtığımda ise bambaşka bir yerdeydim. Küçücük bir odadaydım ve burayı bir yerden tanıyordum, hatırlamam da çok uzun sürmedi... Burası Dottore'un bir çok evinden bir tanesiydi ve bende yatağındaydım. Ne ara ve nasıl beni buraya getirdiğini anlayamamıştım. Yavaşça oturdum yerimde ve etrafa baktım, Dottore'u göremiyordum. Biraz sinirlenmiştim çünkü beni kaçırmıştı... Ayağa kalkıp kapıyı açmaya çalıştım fakat kilitliydi, kilidi hızlıca zorlayıp durdum ve kapıyı sertçe yumrukladım.

"Aç şu lanet kapıyı! Pislik!"

Adım seslerini duyunca bir adım geriye gittim ve saldırmak üzere kendimi hazırladım. Kapı açılır açılmaz Dottore'a saldırdım ama elimi havada kapıp beni sertçe itti. Sendeleyip geriye gittim ve masaya tutundum. Öfkeyle baktım, Dottore ise sırıtıyordu.

"Saygısız çocuk, hiç büyümüyorsun. Kukla olunca yaşlanılmıyor tabi... ne yazık..."

"Seni..."

Üzerine tekrar saldırdım ve boğazını kavradım sıkıca.

"Seni geberteceğim sürtük!"

Dottore elinden hiç kaçmaya yeltenmedi, üstüne cebinden bir iğne aldı ve ben olan biteni fark edemeden omzumdan iğneyi vurdu. Acıyla kolunu ittirdim ve çekildim. Omzumdan minicik bi kan damlası akıyordu. Dottore'a döndüm ve dişlerimi sıktım.

"Ne halt ettiğini zannediyorsun lan sen?!" Üstüne yürümeye kalktım ama birden gözüm kararmaya başladı, çok geçmeden bayılıverdim...

Ve bir kaç saat sonra gözlerim açılmamakta ısrar ediyordu, uyanıktım fakat bir türlü hareket edemiyordum, kendime gelemiyordum. Bana öyle bir şey vermişti ki kendi kontrolümü kaybediyordum. Yatağa tutunup kalkmaya çalıştım, vücudumu oynatmayı denedim ama bir türlü olmuyordu. Bir güç bana karşı geliyor gibiydi ve üstümde sanki ağırlıklar vardı.

O sırada birden gülme sesi duydum. Bu muhtemelen Dottore'un sesiydi ve bana doğru yaklaşıyordu. Kalkmaya ve kaçmaya çalıştım fakat daha yerimde kıpırdayamıyordum. Sadece ufak tefek kıpırdanabiliyordum. Gözlerim bile açılmamakta ısrar ediyordu.

"B-Bırak... beni...."

Nefeslendim. Ne kadar uğraşsam da çabam boşaydı. Bana her ne verdiye kıpırdamama engel oluyordu. Derken birden sırtımda keskin bi acı hissetmeye başladım.

"A-Ahh!... Ah..."

Canım çok yanıyordu. İnlemeye ve bağırmaya başladım birden. Bir şeyle beni kesiyordu...

"Ahhh!! B-Bırakk!! Ahh!"

Gözlerimden yaşlar akıyordu. Acıyla bağırıyordum ama sesimi hiç kimse duyamazdı. Tamamen çaresizdim ve onun eline kalmıştım. Dottore vücudumu kesip bir şeyler yapıyordu ve bende acıyla inleyip nefeslenmekten başka bir şey yapamıyordum.

"Y-Yapma..."

Dottore kıkırdadı.

"Biraz daha yalvar..."