5.Bölüm

298 14 2
                                    

Diyerek dudağıma doğru eğdi kafasını
işte bu ilk öpücüğümüz olacaktı ben onu o beni istiyordu. Dudağıma o yakınlaştıkça içimde kıvılcımlar oluşuyordu.

"che bella cosa è l'amore ( aşk ne güzel şey) "

Duyduğum sesle anında sesin geldiği tarafa çevirdim kafamı , Behzatta ne olduğunu anlamamış bir şekilde önce bana sonrada yanımızda alkış yapan adama baktı  bu Enricoydu bu adam hala peşimi niye bırakmıyordu.

"Cosa stai facendo qui ( ne işin var burada "

Dedim Enricoya , Behzat neler olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Bu kim Gökçe ?"

Dedi bana

"vieni fuori e parleremo da soli (dışarı çık yalnız konuşucaz)"

Dedi pis herif Enrico ona borçlandığım güne lanet olsun.

"Ok sto arrivando(tamam geliyorum)"

Diyerek onları yolladım. Behzata dönüp

"Anlatıcam anlatıcam ama beni bekle burda "

Diyerek yanından ayrıldım o arkamdan ne kadar Gökçe desede aldırmadım.
Dışarı çıktığımda Enrico ve iki tane adamı vardı yanında.

"il tuo tempo è scaduto( süren doldu)"

"Non ti devo(sana borcum yok)"

Dedim sinirli bir şekilde oda sinirlenmiş olacak ki iki adamına işaret ederek bana doğru yolladı iki adam kollarımdan beni sıkıca tutarak götürmeye başladı bir adamı elini ağzıma koyarak bağırmamı engelledi  yardım edin diye bağırmak istiyordum ama adamın eli o kadar büyüktü ki ısırsam bile fayda etmiyordu.

"Lan oğlum siz kimin karısını kaçırıyorsunuz LAN!"

Diye bir ses duydum bu Behzattı evet bu Behzattı biran gözlerimin içi aydınladı adamlar da durmuş öylece Behzata bakıyorlardı , Behzat koşarak adamın birine yumruk attı adam yere yığılmasıyla kolumu bıraktı diğer adamda Behzatın üstüne yürüken , Behzat adamın kolunu ters çevirip yere attı Enrico şaşgınca bir kenardan bize bakıyordu hızlıca Behzatın arkasına geçtim.

"Ne derdi var bunların seninle?"

Diye sordu Behzat.

"B-borcum olduğunu söylüyorlar?"

"Ne kadar ?"

Diye sordu Behzat

"Behzat asla olm-"

"Sana ne kadar dedim Gökçe"

Diye sertçe sorunca söylemek zorunda kaldım.

"34 euro "

Dedim. Cebinden bir çek çıkardı 34 euro yazıp imzaladı ve Enricoya verdi.

"Şimdi de siktir olup gidin "

Dedi Enricoya

"ringrazia l'uomo che ti ha salvato la vita(hayatını kurtaran adama teşekkür et)"

Dedi Enrico sırıtarak , adamlarına bağırdı yerden kalkmaları için sonrada gülerek gitti.

O kadar korkmuştum ki nefes nefeseydim. Behzat bana dönerek

"İyi misin?"

Dedi kafamı salladım

"Teşekkür ederim"

Dedim, o da beni  kollarının arasına aldı ve bana sıkıca sarıldı bu o kadar hoşuma gitmişti ki bende ona sarıldım.

"İstersen bu gece otelde kalalım."

Noble HotelМесто, где живут истории. Откройте их для себя