Mr Perfect (boyxboy)

9°; Κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι

«Και περιέργως δεν έχεις κάτι... σοβαρό» είπε σιγά μουρμουρίζοντας και άφησε τα χέρια του

«Γιατί σε έπιασε η ξαφνική ανάκριση ;» με ρώτησε

«Ήθελα απλά να ξερα...γιατί όμως είπες ψέματα για κάτι τόσο ασήμαντο ;» απάντησα

«Δεν θα ήταν πολύ ξενέρωτο δηλαδή ; Να σε κυνηγάνε όλες όπως οι αστυνόμοι τους ληστές και εγώ να είμαι σαν το μαραμένο γιασεμί ;»

Χαμογέλασε λίγο και εγώ επίσης, ηταν πολύ γλυκός όταν το είπε αυτό

«Δεν νομίζω ότι θα ήθελε κανείς να είσαι εσύ σε σχέση, ούτως η άλλως δεν ξέρεις, μπορεί να αρέσεις σε κάποιους» είπα και συνεχίσαμε να περπατάμε

«Ξερεις πλέον άλλωστε ότι δεν μου αρέσει να με κυνηγούν όλες, έχουν λίγο ξεσαλώσει είναι η αλήθεια»

«Και ποιος δεν θα ήθελε να είναι μαζί σου, όμως μου λες ;» είπε και κοίταξε κάτω

«Το λες σαν παράπονο ;» χαμογέλασα λίγο

«Όχι...»

«Τι σκέφτεσαι, πάλι ;» ρώτησα και πάγωσε στη θέση του

«Jean, φοβάμαι τα σκυλιά»

«Ενταξει, λογικό...όλοι φοβόμαστε κατ-» και πριν προλάβω να τελειώσω άρχισαν να ακούγονται γαβγίσματα από τον δρόμο

Και έρχονταν προς εμάς

«Παμε στο άλλο πεζοδρόμιο, έλα» του είπα και του έπιασα λίγο την πλάτη αλλά εκείνος αγκάλιασε το χέρι μου από το μπράτσο έως τον καρπο και με κοίταγε, διατηρώντας την ψυχραιμία του, αλλά βέβαια φοβόταν αρκετά και φάνηκε γιατί μπορεί να μας δάγκωναν

Τα σκυλιά πέρασαν από δίπλα μας και εκείνος τα κοίταζε έντρομος

«Έλα φτάνουμε» συνέχισε να μου κρατά το χερι «Μη φοβάσαι είμαι εγώ εδώ»

«Για μια φορά στη ζωή μου έχω έναν καλό φίλο και την πιο υπέροχη παρέα...» είπε σιγανά και έβαλε το κεφάλι του στον ώμο μου για λίγο «Ευχαριστώ πάρα πολύ...»

Χαμογέλασα και του χάιδεψα λίγο τα μαλλιά

«Και μου έκανε και λίγο καλό που δεν πήγα με τον Matt...» συνέχισε

«Παμε σπίτι, άντε που τώρα άρχισες τις ευχαριστίες !»

«Ε τόσο καλός που είσαι και εσύ όμως» μου είπε, γελάσαμε και αρχίσαμε να προχωράμε