Olivia Michalina Wiśniewska zostaje nowa menadżerka „Genzie" czyli hitowym projektem Karola Friza Wiśniewskiego czyli brata Liv.
Nie spodziewa się ona jednak że członek tego projektu tak bardzo ją zainteresuje, a drugi jej starszy znajomy będzie o...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Może idź na fotografie?-spytałam.
-Może kiedyś a teraz siądźmy.-odparła i usiadłyśmy na piasku patrząc przed siebie.-Ufasz mi?-zapytała a mnie lekko zamurowało.
-Oczywiście że tak.-odparłam.-Każdemu z was ufam.-dodałam.
Nie wiem czemu tak pomyślała.
-No nie wiem. Nigdy nam nie mówisz jak się czujesz ani nic co cię trapi.-spojrzała na mnie.-Do tej pory nikt nie wie co powiedzilaś Bartkowi po jego przyjdzie.
-Co?-spytałam.
-Nie udawaj Liv bo każdy wie.-powiedziała.-Ty nie wiesz o tym że Bartek przyjechał wcześniej tylko dlatego że Świeży do niego zadzwonił?
-Jak to Świeży do niego zadzwonił?
-Martwił się, tak jak każdy z nas ale on stwierdził że nie będzie czekać i zadzwonił do Bartka mówiąc mu że z tobą nie jest w porządku.
„-Halo?-usłyszałem po dwóch sygnałach.-Bartek coś się stało?-dopytał.
-Tak, masz czas?-spytałem.-Tu chodzi o Liv.
-Tak, już idę do pokoju.-odparł i usłyszałem kroki a następnie zamykające się drzwi.-Coś jej się stało?
-Ja chłopie sam nie wiem.
-Jak to?
-Chodzi nie obecna, teraz była z jakieś 3 godziny, zrobiła mi kawę bez darcia ze ona nie jest naszą służąca i pojechała do domu pod pretekstem ze się złe czuje. Kubicki tak jest ciągle.
Chłopak się zwiesił, słyszałem tylko jak odycha.
-Pierdole to.-powiedział.-Kupuje bilet i wracam do polski.
-Faustyna mnie ostrzegała by ci nie mówić.
-W dupie mam to, cieszę się ze mi powiedziałeś bo od kiedy tu jestem ciagle dowiaduje się ze Liv nie była ze mną szczera w pewnych sprawach.
-Co?
-Sam muszę się dowiedzieć wiedz kupuje ten zasrany bilet i postaram się być rano w Krakowie.-odparł zdenerwowany.-Zróbcie proszę jej wolne jutro, będziemy gadać a to trochę potrwa.
-Jasne, na pewno dadzą bo Natalka sama chce już swoją pogodna Oliwkę.
-Uwierz ja tez chce.-powiedział.-Dobra kończę, muszę kupić bilet, nara.-i się rozłączył nie dając mi dojść do słowa."
-Liv ty nam nie ufasz.-powiedziała a mi oczy się zaszkliły.
-Ufam wam ale ja nie umiem mówić o przeszłości i o tym jak się czuje na prawdę.-odparłam a samotna łza spłynęła mi po policzku.-Nie chce was zadręczać tym że mogę się złe czuć. Zawsze radziłam sobie sama albo z Werką.
