ពន្លឺស្នេហ៍ក្បែរសាតាន(Completed)

ភាគ:21"លោកចនខ្ញុំខ្លាច"

ក្រឡេកមកមើលអ្នកដែលរស់នៅផ្ទះធំឯណេះវិញ ពេលនេះគ្រប់បានចូលសម្រាកស្ងាត់អស់ហើយនៅឡើយតែម្ចាស់ផ្ទះប៉ុណ្ណោះដែលកំពុងដឹកដៃក្មេងឲធ្វើរឿងរបស់មនុស្សធំជារើយៗ មិនឲក្មេងបានសម្រាកស្រួលបួលនោះទេ។

«អ្ហាស៎ៗលោកម្ចាស់ហាថេយ៍ហត់ណាស់អ្ហា៎»ថេយ៉ុង លើកដៃគ្មានកម្លាំងរបស់ខ្លួនវាយនាយផាច់ៗ ដោយសារនាយចាប់គេអុកគ្មានប្រណីសោះ។
«សឺ្ហត!! បន្តទៀតទៅបន្តរហូតអូនឈប់ខឹងនិងយើង»ជុងហ្គុក ទម្លាក់ខ្លួនឈ្ងោកមុខនិងកញ្ចឹង.កគេទាំងអស់កម្លាំង បានបន្តិចក៏ងើបខ្លួនចាប់បង្វែរឲថេយ៉ុងគេងផ្អៀងដោយជើងម្ខាងរបស់គេដាក់លើស្មានាយ ហៀបនិងចាប់ញាត់អាកូនសម្លាញ់ចូលម្ដងទៀតទៅហើយក៏ត្រូវថេយ៉ុងស្រវ៉ាឡើងមកអោបនាយជាប់ទៅគ្រវីក្បាលយំញាប់ស្អេក។
«ឈប់ហើយ អូនឈប់ខឹងលោកម្ចាស់ហើយអ្ហឹកៗ»ថេយ៉ុង ពេបមាត់យំច្រវ៉ាបៗ ដោយសារថ្ងៃមិញគេងិងក់ដាក់នាយរឿងខាំគេជាំគ្រប់កន្លែងទើបតាំងខ្លួនខ្លាំងមិននិយាយរកនាយមួយល្ងាច មានអីយប់ឡើងមិនទាន់ក៏ត្រូវនាយចាប់លួងលោមដោយវិធីនេះឡើងទ្រោមខ្លួនទៅហើយ។
«ហឹុស ឈប់ខឹងយើងហើយ?»ជុងហ្គុក អោនមុខសួរក្មេងក្បាលខូលដែលពេបមាត់យំដាក់នាយទាំងសើចរហឹុស ចំណែកឯដៃក៏កំពុងស្ទៀបច្របាច់អង្អែលប្រដេញចុះឡើងលើក្រោម ។
«ឈប់ហើយហ្ហឺៗអ្ហក៎»និយាយមិនទាន់ផុតមាត់ស្រួលផងថេយ៉ុងក៏ត្រូវចំហរមាត់សាជាថ្មីដោយសារត្រូវកូនបិសាចរបស់នាយជ្រៀតចូលមកអុកឡុកម្ដងទៀត។
«មួយនេះទៀតគឺឈប់ហើយអ្ហឹស»បន្ទាប់ពីចប់មកទឹកនេះរួចជុងហ្គុកក៏លើកបីនាំកាយតូចទន់ល្អូកទៅងូចទឹកដោយមាននាយជាអ្នកងូចសម្អាតខ្លួនឲក្រោយរួចរាល់ទើបនាំគេមកដាក់ឲគេលើទ្រូងនាយតែម្ដង។
«ស្ហឺត គេងចុះសុបិន្តល្អប្រពន្ធតូចយើងស្រឡាញ់អូន»ចុងប្រយោគនាយក៏អោនមកខ្សិបតិចៗក្បែរត្រចៀកគេមិនដឹងថាគេបានឮអត់គេបើគេងស្អាត់មាត់ឈឹងបែបនេះ។

យប់ជ្រៅបន្តិច ជុងហ្គុកស្រាប់តែភ្ញាក់ឡើងដោយសារឮសំឡេងគោះទ្វារនាយធំងើបទាញកន្សែងមករុំត្រឹមចង្កេះ ដើរចេញទៅបើកទ្វារទាំងងងុយក៏ត្រូវស្វាងចែសក្រោយប្រទះនិងរាងកាយសិុចសីុរបស់អ្នកនៅចំពោះមុខ។
«អ្នកនាងហ្គូយ៉ុនមានការអីមែនទេ ទើបមករកយើងទាំងយប់ប្រលប់បែបនេះ!?»
«គឺ គឺលោកចនជួយខ្ញុំផង ខ្ញុំខ្លាចណាស់» រត់មកអោបនាយជាប់ ដែលធ្វើឲជុងហ្គុកផ្ដើមមានអារម្មណ៍មិនស្រួលនាងស្លៀករូបគេងយប់ដោយមិនស្លៀកអាវក្នុងបែបនេះវាមកប៉ះជាមួយសាច់នាយផ្ទាល់ៗតែម្ដង។
«យើងថា អ្នកនាងលែងយើងសិនទៅ»
«អត់ទេ លោកចនខ្ញុំខ្លាច ខ្ញុំត្រូវការលោកចនណាស់ជួយខ្ញុំផង»

To be continue...⭐
ខានសរសេរយូរលេងបាត់អ្នកឡាច បាត់អ្នកខមិនអស់អាលីង😊🥢