Toiletထဲ ထွက်လာလာချင်း ဟာနူးလ်ရဲ့ ရန်တွေ့စကားကို ဟန်ဘင်း မတုံ့ပြန်မိ။
" လာ... နေ့လည်စာ သွားစားရအောင်... "
မတုန်မလှုပ်နဲ့ ရပ်နေတဲ့ ဟန်ဘင်းကို ဟာအို ဆွဲခေါ်သွားလေသည်။ သူ့လက်ကို ဆွဲထားတဲ့ ဟာနူးလ်ရဲ့ လက်ကို ကြည့်ပြီး ဟန်ဘင်း အတွေးများရပြန်သည်။ အခုလို လက်ကို ကိုင်ထားတဲ့အချိန်မှာတောင် ရင်မခုန်ဘဲနဲ့ ဘာလို့ အကြည့်ချင်း ဆုံရုံနဲ့ ရင်ခုန်ရတာလဲ။ ပြီးတော့ အကြည့်ချင်း ဆုံတာကလည်း အခုမှ မဟုတ်ဘူး။ အရင်ကတည်းက ဟာနူးလ်နဲ့ ခဏခဏ အကြည့်ချင်း ဆုံဖူးတာကို ဘာကိစ္စ ရင်တွေ ထခုန်ရတာလဲ။ သွားပြီ... သူတကယ်ရူးသွားပြီ ထင်ပါရဲ့။
" ဟန်ဘင်း... ဘာတွေ အတွေးလွန်နေတာတုန်း.... စားစရာတွေ မှာပေးဦး... "
သူ့ရှေ့ မီနူးကဒ်ကို ချပေးကာ ပြောလာတဲ့ ဟာနူးလ်အား ဟန်ဘင်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဟာနူးလ် ကြိုက်တဲ့ စားစရာတွေကို ကြည့်ပြီး မှာပေးလိုက်တော့သည်။
" ဟာနူးလ်... "
" ဘာလဲ... "
" ငါနဲ့ အကြည့်ချင်း ဆုံတာ ပြိုင်ရအောင်... "
ဟာနူးလ်က ဟန်ဘင်းအား မျက်မှောင်ကြုတ်ကြည့်လာပြီး
" အားအားယားယား... မပြိုင်ချင်ပါဘူး... "
ဟန်ဘင်းလည်း သူ့မူပိုင် နှုတ်ခမ်းဆူလိုက်ရင်း
" လုပ်ပါ... ဟာနူးလ်ကလည်း... ကစားကွင်းကအပြန် ဂိမ်းဆိုင် လိုက်ပို့ပေးမယ်ကွာ... "
ထိုအခါမှ ဟာနူးလ်က ခေါင်းညိတ် လက်ခံကာ
" အိုကေ... Deal... "
ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား အရင်ဦးဆုံး မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ထားလိုက်ကြသည်။
" ဝမ်း..တူး... သရီး... "
Timing ခေါ်ပြီး နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူ မျက်လုံးဖွင့်ကာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် စိုက်ကြည့်လိုက်ကြသည်။ ဟာနူးလ်ရဲ့ မျက်လုံးတွေကို ကြည့်ရင်း ဟန်ဘင်း မသိမသာ ကိုယ့်ရင်ခုန်သံကို ပြန်နားစွင့်နေမိသည်။ ရင်ခုန်သံမြန်ဖို့ မပြောနဲ့ ။ စိတ်ထဲ ဘာမှကို မခံစားရ။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ဟန်ဘင်းဘက်က အရင် အကြည့်လွှဲလိုက်တော့သည်။
