7. 𝐣𝐢𝐰𝐨𝐨𝐧𝐠 × 𝐫𝐢𝐜𝐤𝐲 (2)

Start from the beginning
                                    

ရစ်ခီက နှုတ်ခမ်းတွေမဲ့ရှုံ့ပြီးပြောကာ ခုံပေါ်မှောက်အိပ်သွားတာမို့ လူမိုက်ကောင်လေးတွေကလည်း အလျှိုလျှိုနဲ့အဖွဲ့ခွဲသွားကြတော့သည်။ အဆင့်စာရွက်တွေကို ကိုင်ထားတဲ့ ကင်မ်ဂျီဝွန်းကတော့ အတန်းပိုင်ဆရာကျေးဇူးနဲ့ ကျောင်းပြန်တက်တက်ချင်း အပတ်မှာ ဖြေရတဲ့စာမေးပွဲအဖြေလွှာတွေကို ပြန်ဝေပေးနေ၏။

"ရော့ မင်းအဖြေလွှာ... ဆရာက ရုံးခန်းကိုလာခဲ့အုံးတဲ့"

"ချထားခဲ့လိုက်"

ကင်မ်ဂျီဝွန်းသည် ထွေထွေထူးထူးပြန်ပြောမနေဘဲ အဖြေလွှာကို ရစ်ခီခုံပေါ်တွင် တင်ခဲ့လိုက်သည်။ သူ့ဟာသူ ရုံးခန်းကိုသွားသွား၊မသွားသွား ဂျီဝွန်းနှင့်လည်းမဆိုင်ပေ။ အဓိကက ဆရာပြောခိုင်းတာကို ပြောပေးဖို့ပဲ အခုလည်းပြောပြီးသွားပြီဆိုတော့ ကျန်တာကိုယ်နဲ့မဆိုင်။

"ဝေ့ ကင်မ်ဂျီဝွန်း!!! ဆရာ့ကို ငါမအားဘူးလို့သွားပြောလိုက် ကြားလား"

"မင်းဟာမင်း ပြောပါလား ငါလည်းမအားဘူး"

"ဘာပြောလိုက်တယ် ပြန်ပြောလိုက်စမ်း"

ကင်မ်ဂျီဝွန်းက အဖြေလွှာတွေအကုန်ဝေပြီးသွားတာမို့ အခန်းထဲက ထွက်သွားတဲ့အပြင် ရစ်ခီကိုလည်း အဖက်ပင် လုပ်မသွားပေ။လက်သီးဆုပ်တွေကို လေထဲပစ်သွင်းရင်း ရစ်ခီကတော့ အခန်းထဲတွင် ခြေဆောင့်ပြီးကျန်ခဲ့၏။

မျက်နှာကိုအတင်းစူပုပ်နေတဲ့ ရစ်ခီက စာသင်တဲ့အထဲလည်း ဂရုမစိုက်နိုင်။ မှောက်အိပ်ရင်းနဲ့သာ သူ့ကိုကျောသွားတဲ့ ကင်မ်ဂျီဝွန်းမျက်နှာကို စိတ်မှန်းဖြင့် မကျေမနပ်ဆွဲထိုးချင်နေသည်။

နေ့လည်စာကျောင်းဆင်းချိန်တွင်မူ ရစ်ခီသည်ကား အပြုံးလေးတစ်ချက်နှင့် ကင်မ်ဂျီဝွန်းရှိရာ စားပွဲဝိုင်းဆီကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောက်လာပြီးဝင်ထိုင်လိုက်၏။

ထမင်းပန်းကန်ခွက်ထဲသို့ ဟင်းရည်တွေလောင်းထည့်ပေးကာ "ကောင်းကောင်းစားနော် ဂျီဝွန်းလေး"ဟု ပြောလိုက်ပေမယ့် ဂျီဝွန်းက ဆက်မစားတော့တာမို့ ရစ်ခီ၏ မျက်မှောင်တွေပြန်ကြုပ်သွားရသည်။

To All the boys Ricky've loved beforeWhere stories live. Discover now