Kerem'in Aslı || Berna Aslıhan [İlle de Aşk#1]

Sen âşıksın arkadaş

Kerem
Yastığın içinden çıkan tüyler üstümüze ve etrafa saçılmaya devam ederken sesli bir şekilde yutkundum.

Siktir! Onlar Aslı'nın-

Evet koçum göğüsleri.

Aramızdaki mesafe yok olmaya devam ederken öpsem ne olur ki diye düşündüm.

Öp de ye suratının ortasına tokadı.

Yok canım o kadar da değil.

Valla birader hatun birkaç saat önce terminatör gibi dövüşüyordu. Bir daha düşün derim.

Öptüm diye dövmez bence. Sence yer miyim tokadı?

Ses yok!

Ulan patavatsız herif en olmadık zamanda yırtık dondan çıkar gibi her yerden çıkarsın. Konuşsana!

Ulan bari bir fikir verip öyle defolup gitseydin. Ne bok yiyeceğim şimdi ben? Öpsem yüksek ihtimal Aslı beni öldürür. Öpmesem...

İki ucu boklu değnek diyorlar ya durumum şu an tam olarak bundan ibaret!

Aslı
Tam öptü mü öpecek mi derken nefes almayı unuttuğum saniyelerde şükürler olsun ki kapı çaldı da Kerem hızla toparlanıp üzerimden kalktı.

"I'ımm! Ben şeyi şey edeyim o zaman." dedi ve kurduğu cümle kadar anlamsız bir ifadeyle yüzüme baktı.

"Kapıya mı baksan acaba?"

"Ah... Evet kapı. Ben şey edeyim o zaman..."

Gülmemek için kendimi zor tutarken, "Bence de açmalısın." dedim çünkü hâlâ olduğu yerde dikeliyordu.

Saniyeler sonra kendine gelirken kapıyı açmaya gidince gecenin bu saatinde kimin gelmiş olabileceğini merak ederek ben de peşinden gittim.

Kapıyı temkinli bir şekilde açtığında resepsiyonda duran amcanın geldiğini gördüm.

"Aç mısınız diye sormayı unuttum ama bir şeyler yemek istersiniz diye düşündüm."

Aslında uzun zamandır hiçbir şey yememiştik. "Gece servisiniz var mı?"

"Butik otel olduğumuz için sadece akşam yemeği var ancak sizin durumunuz farklı. Benim hanım bir şeyler hazırladı. Buyurun birlikte yiyelim."

Bu teklife hayır diyecek adamın alnını karışlarım! Sabahtan beri maç stresinden doğru düzgün bir şey yemedim ve kurt gibi açım.

Kerem'in bir şey söylemesine fırsat vermeden hızla öne atıldım. "Seve seve size katılırız."

"Buradan buyurun o zaman."

Adam geri çekilip bize yolu işaret ederken peş peşe odadan çıkıp alt kata indik. Yol boyunca neler hayal ettim bir bilseniz...

Umarım kuru bir tost beklemiyordur bizi. Allah'ım sen içimden geçenleri biliyorsun. Kallavi bir sofra da beklemiyorum ama en azından ev yemeği olsun, çok âmin.

Merdivenleri bitirdikten sonra yemekhaneye benzer bir yere girdik. Sağa döndüğümüzde bizim için hazırlanmış olan sofrayı gördüm.

Hoş geldin Aslı balı! Sen hiç gitme, hep buralarda dolan oldu mu canım benim?

Şu an karşımda öyle bir sofra var ki sormayın gitsin. Teyze resmen döktürmüş.

"Of of of! Karnıyarık mı o?"

Kerem de benden farklı bir durumda değildi. "Vallahi karnıyarık! Sanırım şurada da pilav var."

"Kızım şuna bak! Cacık bile var."