"ဦး ထယ်ဦးကိုချစ်တယ် အ့ဲကြောင့်ထယ်ကဦးရှိနေမှာဖြစ်မှာ"
ဆူဘင်းစိတ်မရှည်တော့ပါအ့ဲကြောင့်သေနတ်ကိုပြန်ယူပြီးပစ်ရန်ချိန်လိုက်တော့
"ဆူဘင်း တော်လောက်ပြီ"
ထယ်ယောင်း
တံခါးပေါက်ကိုကြည့်လိုက်တော့
"အစ်ကိုလီဘင်း"
လီဘင်းအခန်းထဲဝင်လာတော့ဂျောင်ဂုကိုသေနတ်န့ဲချိန်ထားတာတွေ့တော့တားရတော့မယ်
"ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ဆူဘင်း မင်းအရမ်းမှားနေပြီ ထယ်ယောင်းကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပါ"
"ဘာလို့လဲ ထယ်ကိုကြိုက်ခ့ဲတာ အခုမှမဟုတ်ဘူး အထက်တန်းကတည်းက အ့ဲကြောင့်
မလွှတ်ပေးဘူး ထယ့်ကိုဘယ်သူ့မှမပေးနိုင်ဘူးကျွန်တော်ပဲချစ်ရမယ်ထယ်က"
ဂျောင်ဂုလီဘင်းကိုအချက်ပြလိုက်တာန့ဲ
ဆူဘင်းလက်ထဲကသေနတ်ကိုလုပြီးထိုးလိုက်တော့လဲသွားချိန်
ဂျောင်ဂုထယ်ယောင်းကိုခေါ်ပြီးအပြင်ကိုထွက်ရန်အလုပ်
ဆူဘင်းသေနတ်ကိုမရမကပြန်လုကာပစ်လိုက်တော့
"ဂျောင်ဂု "
"ဦး"
ဂျောင်ဂု မျက်လုံး မှိတ်လိုက်ပေမယ့်ကျည်က
သူ့ကိုမထိပါ
"ဘုန်း"
လှည့်ကြည့်တော့
"လီဘင်း" "အစ်ကိုလီဘင်း"
ဂျောင်ဂုလီဘင်းကိုအမြန်ပွေ့လိုက်တော့
"ဂျောင်ဂု မင်းဘာမှမဖြစ်ဘူးမဟုတ်လား"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"သိပ်စိတ်မပူပါန့ဲငါပေါင်ပဲထိတာပါ"
"အင်း"
ဆူဘင်းဘက်လှည့်ကြည့်တော့သူ့ကိုချုပ်ထားတာတွေ့လိုက်ရတယ်
လီဘင်းလည်းကြည့်ကာ
"သူ့ကိုချုပ်ထားလိုက်
ငါကိုယ်တိုင်လုပ်မယ်"
လီဘင်းစိတ်ထဲ
"ငါချစ်တ့ဲသူန့ဲ သူငယ်ချင်းကိုထိခိုက်အောင်လုပ်ရင်ဘယ်သူ့မဆိုခွင့်မလွှတ်ဘူး
BINABASA MO ANG
ကိုယ့်ဘဝရ့ဲအလင်းတန်းလေး
Romanceအပြုံးအရယ်မရှိတ့ဲကိုယ့်ဘဝလေးထဲမထင်မှတ်ပဲဝင်လာခ့ဲတ့ဲကလေးငယ်။
💜Final 💜
Magsimula sa umpisa
