"Shit....!!!"
ဝမ္ရိေပၚဟာသူကုိယ္သူအသံတုိးတုိးနဲ႔ဆဲေရးလုိက္မိသည္
သူအျဖစ္က အခုမွလြတ္သြားတဲ့ငါးကပုိႀကီးတယ္ ဆုိတာကုိ
သိသြားတဲ့လူတစ္ေယာက္ပုံစံျဖစ္သြားၿပီ
"မင္းစိတ္ထဲမထားဘူးမလား"
"ရပါတယ္ဝမ္းကြဲအကုိထုိင္ပါ..."
ဝမ္ရိေပၚစကားေၾကာင့္ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕မ်က္ႏွာဟာတည္တင္းသြားတယ္
ဝမ္ရိေပၚဟာေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕မ်က္ႏွာထားေျပာင္းလဲသြားတာကုိရိပ္မိသြားၿပီးဘာျဖစ္သြားတာလဲဆုိတာစဥ္းစားေနသည္သူစကားေျပာမွားသြားလုိ႔လား
ထုိအခ်ိန္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေ႐ွာင္းရဲ႕ေအးစက္လွတဲ့အသံဟာထြက္ေပၚလာခဲ့တယ္
"ကုိယ္ဒီေန႔မင္းကုိလာေတြ႕တာက မင္းရဲ႕အိမ္ေထာင္ဖက္လက္တြဲေဖာ္ အေနနဲ႔ မင္းရဲ႕ဝမ္းကြဲအကုိအေနနဲ႔ လာေတြ႕တာ မဟုတ္ဘူး "
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေ႐ွာင္းဟာခပ္တည္တည္ပဲဝမ္ရိေပၚေ႐ွ႕ကထုိင္ခုံမွာဝင္ထုိင္လုိက္တယ္
ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ေရခြက္ကုိတစ္ခ်ိဳက္တည္းေမာ့ေသာက္လုိက္တယ္
ဘဲႀကီးကတကယ့္အလာႀကီး...ဒဲ့ဆုိဒဲ့ပဲ....ဘယ္လုိေတာင္သူ႔ကုိအ႐ွက္ရေအာင္ေပၚတင္ႀကီးေျပာရက္ရတာလဲ...မေန႔ကအထိသူဟာသူ႔ရဲ႕၆ႏွစ္ငယ္တဲ့ဝမ္းကြဲညီေလးျဖစ္ေနေပမဲ့...ဒီေန႔သူဟာသူ႕ရဲ႕အိမ္ေထာင္ဘက္ျဖစ္သြားတာေလ...ဒါကုိဗုိလ္ခ်ပ္ေ႐ွာင္းက...ခ်က္ခ်င္းႀကီးလက္ခံႏုိင္တယ္ေပါ့
ဒါဆုိအရင္တုန္းကသူတစ္ေယာက္တည္းသာလက္မခံႏုိင္ဘဲ
ထြက္ေျပးခဲ့တာေပါ့
ဝမ္ရိေပၚဟာအေတြးကမၻာထဲကထြက္လာျပီးပစၥဳပၸန္ကုိျပန္ေရာက္လာကာ
စားပြဲထုိးေကာင္ေလးကုိေခၚမဲ့အခ်ိန္...ေ႐ွာင္က်န္႔ကသူ႕ကုိတားလာသည္
"မမွာနဲ႔ေတာ့"
"ဘာလုိ႔လဲ"
"ေန႔လည္စာအရင္စားရေအာင္ေနာက္ၿပီးမွျပန္လာၾကမယ္ေလ"
နာရီကလဲထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ဝမ္ရိေပၚအလ်င္အျမန္ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္
ဝမ္ရိေပၚဟာသူရဲ႕ေက်ာပုိးလြယ္အိတ္ကုိယူလုိက္တဲ့အခ်ိန္
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေ႐ွာင္း ကသူ႔ကုိအရင္တားလာျပန္သည္
Part-3(Z)
Start from the beginning
