platonik (ÇT)

bölüm 30

Neden yapmıştı?

O masumdu.
Onun ölmesi gerekmiyordu.
Onun yanımda olması gerekirdi.
Ona bu kadar ihtiyacım varken,o bu kadar çabuk gitmemeliydi.

Nasıl yaptı?
Çok mu acı çektirdi?
Yoksa fazla oyalanmadan mı bitirdi işini?
Lütfen canı acımamış olsun.

Tekrardan dolan gözlerimi sildim

Anahtarı çevirip eve girdim

Ülkü:abi?

Dedi hemen.

Çağan:benim.

Diye cevapladım hemen ardından.

Ülkü:yemek yemiyor musun?

Çağan:aç değilim.

Dedim Onu arkamda bırakıp.

Ülkü:beş haftadır mı?

Diye sordu hemen.

Çağan:aç değilim ülkü.

Dedim tekrar.

Ülkü:abi hiçbir şey yemiyorsun. Beş haftadır ne kadar zayıfladın fakrında mısın?

Ona cevap vermedin
Ona dönüp başka birşey demesini bekledim.

Zayıflamıştım.
Dört haftadır nerdeyse hiç yemek yemiyor,odamdan hiç çıkmıyordum.

Şuan bile pek çıktığım söylenmezdi.

Yemek yemek bile ağır bir yük gibi geliyordu.

Ülkü:abi. Yetmez mi bu kadar odana kapandığın?

Gerçekten üzgündü.
Sesinden,başkışlarından dahi beliydi.

Ona cevap vermedim.
Kendimi yoğun hissediyordum.

Uyumak istiyordum.
Onu rüyamda görmek istiyordum.

Benden cevap alamayacağını anlayınca iyi geceler dileyip odasına giti.

Odama çıkıp soğuk suyun altına girdim.

Beş hafta olmuş muydu cidden?
Otuz beş gün?

Bir ayı geçmişti.
Bir ay boyunca onsuzdum.

Ne ara bağlandım ben bu kıza?
Ne ara aşık oldum?
Yada ona gerçekten aşık mıydım?
Ya benim aşk sandığım şey sadece vicdan azabıysa.

Suyun altında bir süre durdum.
Yutkundum.

Vicdan azabımı çekiyordum?
Aşk dediğim şey o değil miydi?

Ne yaşıyordum ben?
Neden girdi ki o kız hayatıma?
Neden aldım o kızı hayatıma?

Hep sorularla mı dolu olacaktım.
Hiçbir sorumun cevabını bulamayacak mıydım?

Ben bu zamana kadar hiçbir sorumun cevabını bulamadım. Ve sanırım bulamayacaktım da.

Düştan çıkıp leş gibi sigara kokan odamı havalandırdım o sıra üstümü giyimiş,balkonda oturuyordum.