Yalana Bulananlar

0.1 🎭

Merhaba arkadaşlar , öncelikle bu benim ilk kurgum yayımlamadan önce çok silip silip yazdım ama en içime sinen bu oldu.

Bu kitabın içeriği tamamen bana aittir ve bütün hakları saklıdır .

Bunun üzerine basa basa söylüyorum reklam yapmazsanız çok mutlu olurum çünkü kurguya gölge düşürmesini istemem .

Kurgum daha yeni çok taze oldduğu için beni takip edip bana destek olursanız sevinirim

LAVantave54
Keyifli okumalar ...🖤...

🎶Bölüm şarkısı ~🎶
Can Kazaz •°• Bir Ben Kalsam
Antimatter•°•Legions

|Yaraları vardı herkesin ama yaralarının izlerini iyi gizliyorlardı, sarılı değildi yaraları ama gizlemişlerdi sahte tebessümlerle. |

🗝️

Hakan Süveydan'dan

Aslaner konağının arkasında izbe bir köşeye geçmiştim. Sokak lambalarının aydınlatmadığı karanlık bir yerdeydim. Sessizce elimde yarısına geldiğim sigarayla Leyla'mı bekliyordum. Sigaradan tüten duman yukarıya yükseliyordu, işaret ve orta parmağımla tuttuğum sigarayı tekrardan dudaklarıma götürdüm ve zehrin dumanını içime derin derin çektim. Biten sigarayı kaçıncısını bitirdiğimi bilmediğim izmaritlerin yanına fırlattım. Burnumdan çıkan zehirli dumanla daha da çıkmaza battım.

Biliyordum bu yolun dönüşü olmadığını, farkındaydık kaçarak hangi sonuçlarla karşı karşıya kalacağımızı.

Son çaremizdi kaçmak iki yıldır sevdalıydık birbirimize sırf Aslanerlerle Süveydanlar düşman diye biz sevdamızdan, aşkımızdan vazgeçemezdik.
Başımıza neler gelir bilmiyorduk ama ölürsekte kalırsakta beraberdik.

Daldığım karanlık düşüncelerden Leyla'nın adım sesleriyle sıyrıldım. Sessiz temkinlice etrafına baka baka geliyordu. O da en az benim kadar tedirgindi, ikimiz de bunu istemezdik ama daha fazla bekleyemezdik biliyordum onu istesem ne babamlar ne de Aslanerler izin vermezdi, sonuna kadar karşı çıkarlardı.

Yanıma geldiğinde hemen çöktüğüm yerden kalktım ve elini tutup son kez karanlığın süslediği Mardin sokaklarına göz gezdirdim. Biz aşkımıza sahip çıkıyorduk biz iki sene direnmiştik zaten, daha fazla bekleyecek sabrım kalmamıştı.

Elimizin birbirine tutunmasıyla bulunduğumuz yerden aheste aheste ve dikketlice uzaklaştık.

🗝️

Rona Süveydan'dan

Hayat bazen bizleri karanlıklara iter işte o zaman bitti dersin bundan daha kötü başıma birşey gelmez ama hayat ağlarını örer kadere karşı çıkamazsın, karşı gelemezsin ya da gelecek gücün kalmaz hayat işte o zaman yüzünü gösterir sana.

Başımı yine karanlık, kasvetli bu yerde açtım. Değer görmediğim, saygı görmediğim bu köhne zamanda ölmek için yalvarıyordum kurtuluşum yoktu sabretmekten başka bir çarem yoktu.