🍂🔞បំណុលស្នេហ៍ ឋាននរកលើដី🔞🍂

យើងនឹងមកវិញចាំឲ្យឯងបម្រើ🔞✨

ក្រាក~

សម្លេងបើកទ្វាបានបន្លឺឡើងបង្ហាញឡើងឲ្យឃើញម៉ាហ្វៀមាត់ឆៅកាន់ថាស់អាហារមកជាមួយនឹងទឹកនឹង ថ្នាំនាយកាន់វាយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ដំណើរក៏កាន់តែស្រាលមិនឮសម្លេងសម្រឹបជើង។

"ហឺស "សន្លប់ហើយហេ៎ "ច្បាស់ណាស់នាយបានសង្ងំស្ដាប់ស៊ាវចាន់ថ្ងូរមកតាំងពីផ្ដើមដំបូងរហូតសល់សន្លប់វាជារឿងធម្មតាទៅហើយដែលម៉ាហ្វៀមាត់ឆៅម្នាក់ធ្វើបែបនឹងស្រីរាប់មិនអស់តែងតែមកទីនេះដូចនឹងស៊ាវចាន់នៅពេលនេះចឹង។

អុីបូមិនចាំយួរនាយបានដករបស់ សប្បនិម្មិតនោះទៅម្ខាងរួចយកថ្នាំទៅលាបលើរបួសនោះមិនមែននាយអាណិតឬបារម្ភស៊ាវចាន់នោះទេតែនាយខ្លាចមិនមែនអ្វីឲ្យនាយសប្បាយចិត្តទៀតសម្លេងថ្ងួចថ្ងូពេលដែលគេវេទនាគឺពិតជាមានក្ដីសុខ។

"គេងទៅឆាប់មានកម្លាំងបម្រើយើងនេះយប់ទៀត ទាសករតណ្ហា "អុីបូវែកសក់ស៊ាវចាន់ចេញបន្តិចរួចនាយក៏ទុកសម្លៀកបំពាក់ដែលមានពណ៌សទៅក្បែស៊ាវចាន់ នាយសម្លឹងមើលមុខនឹងសភាគស៊ាវចាន់ទាំងការពេញចិត្ត។

"យើងនឹងមកវិញ...ចាំឲ្យឯងបម្រើ យើងបន្តរអូនសម្លាញ់"នាយក្រាស់និយាយតែប៉ុណ្នឹងនាយក៏បើកទ្វាចេញទៅបាត់បន្សល់ទុកថ្នាំនឹងបាយមួយថាស់បាយដែលមិនមានម្ហូបមានតែបាយទទេរនឹងមានទឹកមួយកែវតើឲ្យស៊ាវចាន់មានកម្លាំងមកពីណា៎ទៅ។

ក្រឹប

អុីបូបានចេញមកក្រៅជាមួយនឹងស្នាមញញឹមពិសពុលសម្បីតែនាយចនក៏ញញើតនឹងនាយដូចគ្នាតែក៏មិមហ៊ាននិយាយអ្វីព្រោះរាល់ពេលដែលគេខឹងគឺសាហាវជាងសាតាន់ទៅទៀត។

"តោះទៅ "អុីបូមិនមាត់នាយបញ្ជាឲ្យនាយចនត្រៀមឡានការបោះជំហ៊ានមួយៗកាន់តែកំណាចមកដល់ខាងក្រោមអង្គរក្សជាង20នាក់បានឈរតម្រៀបជួរគ្នា អុីបូបានចូលទៅក្នុងឡានរួចក៏ចេញដំណើរទៅ។

35នាទីក្រោយមក

35នាទីក្រោយពួកម៉ាហ្វៀទាំងនោះក៏មកដល់កន្លែងលេងល្បែងត្រគូលវ៉ាងអុីបូដោះខ្សែក្រវ៉ាត់រួចក៏ចុះទៅស្រីៗទាំងនោះគ្រាន់តែឃើញម៉ាហ្វៀវ៉ាងនាងក៏រត់មកក្បែតែថាកុំថាឡើយក្បែសម្បីតែមើលក៏មិនបានផងព្រោះអង្គរក្សអុីបូតម្រង់កាំភ្លើងទៅរកពួកនាងព្រមទាំងកេះកៃរួចស្រេច។