GİRİŞ

2.4K 112 30
                                    

"Hera" dedi karşımda eskiden arkadaşım olan ama şuan kim olduğunu bilmediğim, tanıyamadığım adam sahiden biz ne ara bu hale gelmiştik, ne ara birbirimizden bu kadar uzaklaşmıştık? Gerçekte de insanlar böyleydi aslında yüzünüze gülen yapmaz dediğiniz insanlar, bundan beklerdim dediğiniz insanlardan daha da yaralardı sizi.

Aslında şaşırmam tuhaftı bu dünyada sevilicek biri değildim. Kimliğim yoktu sahiden ben kimdim 4 yıldır tanıdığım insanı bile tanıyamayacak kadar saf mıydım, yoksa salak mı? Dünyaya göre fazla mı iyiydim yoksa fazla mı kötüydüm.

Karşımdaki adamın bakışlarında çözemediğim bir çok duygu ve çaresizlik vardı. Ben ilk defa onu ve kendimi bu kadar çaresiz görmüştüm.
"Sus konuşma, konuşma ki bir daha sana inanmayayım!" ardından sadece güldüm, kahkaha attım çünkü halimize sadece kahkaha atılırdı.

Bundan 4 ay önce bana bir kolye alıcağımı ve o kolyenin başka bir evrene ait olucağını söyleseydiniz fazla film izliyor der güler geçerdim ama şu an  görüyorum ki inanmadığımız onca şeyler gerçek olabiliyor ve gerçek olurken birçok şeyi feda etmenizi gerektirebiliyormuş.
Ben Hera, herkesin içindeki o kendini yargılayan asosyal ve bi o kadar eğelenceli olan kızım.

Karşımdaki adam bana yaklaştı ben bir adım geriledim o yaklaştıkça ben kaçtım çünkü kaçmasaydım ona inanıcağımı biliyordum.
"Hera bana güvenmiyorsun ama açıklamama izin ver bak güvenmesende yanımda kal lütfen, şu an sadece buna ihtiyacım var" bir kahkaha daha attım. İçimden sadece gülmek geliyodu güvenmediğiniz birinin yanında ne kadar kalabilirdiniz ki? Ben kalmazdım ve kalmayacaktım da.

~~
Yanlış veya eksik bir şey gorürseniz söyler misiniz??

KOLYENİN LÂNETİजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें