°°နာမည်ကဟန်ယူဂျင်းနော်...ဒေါက်တာခဏနေရောက်လာပါလိမ့်မယ်စောင့်ပေးပါအုံး°°
မနေ့ကရေချိန်တွေများသွားတယ်ထင်သည်။ တစ်ခါမှမကြားဖူးသောစကားတွေပါ ကြားလာရသလို အမြင်အာရုံတွေကဝေဝါးလာသည်။ မြန်မြန်ရေချိုးပြီးဆေးသောက်မှရတော့မည်။
"ခေါင်းအရမ်းကိုက်နေတာလားကလေးလေး"
ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကအားမရှိတော့သလို ပျော့ခွေလာသည်။ ဘေးကတွဲပေးနေတဲ့ကိုကိုကလည်း ပေါ်လာလိုက်ပျောက်သွားလိုက်နဲ့ ကိုကို့အသံတွေကိုလည်း ကြားတစ်ချက်မကြားတစ်ချက် အဆိုးလေးမူမမှန်တော့ဘူး။
>>>
အခန်းအတွင်းအိမ်တော်သခင်လေးက ယောက်ယက်တွေခတ်နေသည်။ တစ်ခန်းလုံးကို အထက်လျှောက်လိုက် အောက်လျှောက်လိုက်နဲ့ တည်ငြိမ်ခြင်းတွေကင်းမဲ့နေသည်။ စဥ်းစားမိလိုက်တိုင်း အသက်မဲ့သွားတဲ့ ကောင်မလေးကိုလည်း တမလွန်ကနေပြန်ခေါ်ပြီး နုတ်နုတ်စဥ်းလိုက်ချင်သည်။
"ဘာဖြစ်တာလဲဒေါက်တာပတ်ခ်...ဘာလို့မှန်းမသိရုတ်တရက်ကြီးလဲကျသွားတာ..သူခါတိုင်းသောက်နေကျပဲဘာမှမဖြစ်ဘူး..အခုက..."
"အရမ်းကြီးစိတ်မပူပါနဲ့သခင်လေး...အရင်ရက်တွေကမအိပ်ထားဘဲသောက်မိလို့ဖြစ်တာပါ...သေချာလေးအနားယူလိုက်ရင်ကောင်းသွားမှာပါ...ကျွန်တော်ဆေးလည်းပေးထားခဲ့ပါ့မယ်"
"ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်..."
"တကယ်လို့သခင်လေးစိတ်ပူတယ်ဆိုရင်ကျွန်တော်ဆေးစစ်ဖို့လုပ်လိုက်ပါ့မယ်"
"ကျေးဇူးပါဒေါက်တာပတ်ခ်..လိုက်တော့မပို့တော့ဘူး"
"မလိုပါဘူးသခင်လေးရယ်"
ငယ်စဥ်ကတည်းကမိသားစုဆရာဝန်ဖြစ်လာတာကြောင့် သခင်လေးစိတ်ကို နားအလည်ဆုံးဖြစ်နေသည်။ သခင်လေးကအဆိုးလေးကို ဘယ်လောက်ချစ်ကြောင်း ဘယ်လောက်စိတ်ပူတတ်ကြောင်း ဆေးကုခဲ့တဲ့သက်တမ်းတစ်လျှောက် ပုံရိပ်တွေအလွတ်ရနေပြီဖြစ်သည်။ သခင်မကြီးနဲ့ တစ်မျိုးလုံးက ကန့်ကွက်တာတောင် အားလုံးကိုအတိုက်အခံလုပ်ပြီး ကိုယ်ပိုင်ခွဲထွက်ခဲ့တာသည် သခင်လေးကအဆိုးလေးကို အရာအားလုံးနဲ့မလဲနိုင်ကြောင်း သက်သေပြနေသည်။
