YEKTA'DAN ;
Konağın kapısına sertçe vurdum.Koşarak gelen ayak sesleri duyunca tebessüm ettim.Kapıyı açmalarıyla bana sarılması bir oldu.Sevdiğim kadın..Güzel kokulu yarim.
-Yekta , neredeydin ? Çok korkuttun beni.
Gözleri ağlamaktan şişmiş karıma baktım.Ne kadar da güzeldi.Ona bu haberi söylemek beni epey zorlayacaktı.
-Ağlamana gerek yoktu Şehnaz'ım.Geldim işte.
Sıkıca tekrar sarıldı boynuma.Aynı zamanda derin derin nefesler çekiyordu kokumdan.
-Seni çok özledim.
İçim burkulmuştu.O beni beklerken ,ben Bukre'nin yanındaydım.
-Odamıza geçelim , seninle konuşacaklarım var.
Gözleri ışıldamıştı.
-Hemen geliyorum kocacığım.
Kimseyle konuşmak istemiyordum.Hiç kimseyle.Ellerim bağlıydı sanki.Karım , her şeyimdi.Onsuz yapamazdım.Odanın kapısını sertçe açarken , boynumu sıkan kravatımı gevşettim.Gömleğimin ilk iki düğmesini açarken nazikçe kapı açıldı.Ela gözleri musmutluydu.Şehnaz'ım..Güzel gözlü yarim..
Gülümseyerek yanına yaklaştım.Ellerimi bel kısmına koyarken , alnına küçük bir buse kondurdum.
-Namusum..
Elleri gömlek düğmeme ilişirken yavaşça onu reddettim.
-Öncelikle konuşmalıyız güzelim.Gel otur.
Ona koltuğu işaret ederken , masanın üzerinden sürahiyi aldım.Bardağı doldururken düşünüyordum.Bu bir kadının gururunu incitecek..Onu hayattan soyutlayacak bir konuşmaydı.Suyumu yavaşça içerken , hemen bitmesine lanetler savurdum.Şehnaz beklentiyle bana bakarken içime bir şey oturdu.Kaldırması ağır , insanı ölüme savuran bir şey.
-Yekta , orada bekleme de yanıma gel.
Gülümseyerek bana baktı.Yanına oturdum.İki adımda..
Bu konuyu hemen konuşmak ve bitirmek istiyordum.Bu yüzden fazla uzatmadan konuştum.
-Biliyorsun ben aşiret ağasıyım..
Şehnaz gülümsedi.Ellerini boynuma dolarken konuştu.
-Sevgilim bunu zaten biliyorum.
Yanağıma bir buse kondururken , bunun nazikçe olmayacağını anladım.Evliliğimizin 5 yılında bir ilki yapacaktım.İstemeye istemeye...Onun kalbini kıracaktım.
-Yeter artık Şehnaz ! Benim soyum devam etmeli.Hani bir çocuk yok ortada ! Tam 5 yıldır bekliyorum.Bana bir çocuk vermen lazım , anlıyor musun ? Sokağa çıkamaz oldum.Adım çıktı.
Gözleri dolu dolu bana baktı.Yapma Şehnaz'ım.Yapma.Karşımda ağlama.
-Bu yüzden sana bir kuma getireceğim.
Ağzından bir hıçkırık kaçarken ayağıma kapandı.
-Ne olur ağam.Ne olur yapma.Ben seni paylaşamam.Ben sevdiğim adamı kimseyle paylaşamam.
Ayağımı sertçe çekerken bağırmaya başladım.
-Şehnaz çocukluk yapma.Seni boşamıyorum ! Hala benim karımsın !
Ayağa kalkarak gözlerime baktı.Ağlayan gözleri bana bir çok şeyi ifade ediyordu aslında..
Hayal kırıklığını , acısını , umutsuzluğunu , çektiği üzüntüyü...
