Lucid Dream

Fifteenth Dream

Napatingin ako sa natutulog na si Caleb.

Gusto kong maiyak. Gusto ko siyang yugyugin hanggang sa magising na siya.

Nakulong siya sa mundo ng mga panaginip. Kaya ba ayaw niyang doon ako tumira? Kaya ba madalas niyang ipakita sa akin ang positive side ng reality ko? Dahil ayaw niyang mangyari sa akin ang nangyari sa kanya?

"Makakabalik pa po ba siya?"

Huminga ng malalim ang ina ni Caleb at nakita kong may bumagsak na luha galing sa mga mata niya.

"Hindi ko alam. Pero umaasa ako na babalik pa siya. Umaasa ako na makikita ko pa ulit ng gising ang anak ko."

~*~

"Sorry talaga. Sorry!" sabi ni kuya habang humahagulgol siya ng iyak sa harap namin ni Nanay.

"Ikaw na bata ka!" hinampas ng mahina ni Nanay si Kuya sa balikat. "Ngawa ka nang ngawa diyan eh kaka-opera mo pa lang! Paano kung bumukas ang tahi mo?"

Pahikbi-hikbi si kuya habang pinupunasan ang mga luha sa mata niya at pinapakalma ang sarili niya.

"Angelique, promise ko magtatrabaho ako nang maigi. Hindi pwedeng hindi ka papasok sa college ngayong taon!" sabi ni kuya at napahagulgol na naman siya.

"'To namang si kuya, ubod ng drama oh. Confident akong makakakuha ako ng scholarship," nginitian ko siya at kinindatan.

"P-p-pero kasi eeehhh..."

"Wala kang tiwala sa akin ganun? Aba'y ibahin mo 'ko sa'yo ha! Matalino ako 'no 'di tulad mo!"

Mahina akong hinampas ni Kuya sa braso habang pinupunasan ulit ang mga luha sa mata niya.

"Bruha kang chaka ka! Mas maganda naman ako sa'yo!"

Medyo napatawa si Nanay.

"'Tong magkapatid na 'to oh. Hala sige Angelo, tumigil-tigil ka na sa pag ngawa diyan. Para kang kinakatay na baboy eh!"

At nagtawanan kaming tatlo. Masaya ako na okay na si Kuya ngayon. Nakakangawa na nga at nagagawa na akong hampasin.

Kailangan kong magpasalamat kay Caleb dahil patuloy niyang pinalalakas ang loob ko.

Naramdaman kong nag-beep ang phone ko at nakita kong nagtext sa akin si Owen. Nabalitaan nila ang nangyari at ngayon ay nasa labas sila ng ospital.

Kasama niya sina Howard, Gerald, Lilian...at Amanda.

Napahinga ako nang malalim.

Hindi ko alam kung gusto kong makita sina Owen at Amanda. Pero alam kong kailangan ko rin silang harapin na dalawa. Hindi naman habambuhay ay pwede ko silang pagtaguan.

Hindi habambuhay ay pwede kong pagtaguan ang reality ko.

Nagpaalam ako saglit kina Nanay at lumabas ako sa ospital para puntahan sina Owen. Agad ko naman silang nakita roon.

"Angelique!" tawag sa akin ni Lilian. Nagulat ako nang makita kong magkahawak kamay sila ni Howard.

Napangiti ako.

Napatingin ako kina Owen at Amanda. Magkahawak na rin sila ng kamay.

"Uhmm, Angelique, Amanda and I are..." Owen trailed off at itinaas niya ang magkahawak nilang kamay.