Kerem'in Aslı || Berna Aslıhan [İlle de Aşk#1]

Sana değil salaklığıma ağlıyorum

Aslı
Kerem beni arkasına çekip Gürkan'a doğru yürümeye başladı.

"Ne yüzle geldin lan sen buraya?"

Gürkan arkasını dönüp bizi görünce hızla yanıma ulaştı.

"Bak Aslı, ben çok özür dilerim. Yani dün gece biraz içmiştim. Öyle saçmaladım işte."

Ne dedi duydunuz değil mi? Öyle saçmalamış işte! Saçmalamış!

Ulan hıyar kızın diline ameliyat etmişsin bildiğin! Hangi saçmalamak o öyle!

"Sen beni aldattın!" dedim Kerem'in arkasından çıkıp Gürkan'a doğru ilerleyerek.

"Hataydı, affet..."

Kesinlikle benimle dalga geçiyor. Sakin olacağım. Ona yapmam gerekeni zaten dün yaptım.

"Git buradan." dedim sakinliğimi korumaya çalışarak.

"Lütfen affet beni!"

Bunu öyle yüksek sesle söylemişti ki bir an çevredekilerin duyup duymadığını kontrol etmek adına etrafıma bakındım.

"Lan! Öldürürüm oğlum seni! Yemin ederim elimde kalırsın!"

Kerem, Gürkan'a saldırmaya çalıştığı sırada bizim evin kapısı açıldı.

"Aslı! Neler oluyor kızım?"

Annem birden Gürkan'ı görünce meraklı bakışlarının yerini öfke aldı.

Gürkan annemle daha önce hiç karşı karşıya gelmese de ikisi de birbirlerini fotoğraflardan tanıyorlardı.

"Eylül teyze..."

"Neden geldin?" dedi annem dik duruşundan taviz vermeyerek.

"Ben... Efendim özür dilemeye geldim."

Gürkan tokalaşmak üzere elini uzatsa da annem sadece boş gözlerle yüzüne baktı.

"Ne için?"

"Yani... Şey..."

Annem, Gürkan'ın konuşmasına izin vermeden, "Yanlış anlaşılma mı?" diye sordu.

"Nasıl?"

"Diyorum ki gerçekten kızımı aldattın mı yoksa olanlar sadece yanlış anlaşılma mı?"

Gürkan'ın hâlâ havada olan eline içimden bir Fatiha üç İhlâs okuduktan sonra vereceği cevapla birlikte yaşayacağı acıyı beklemeye koyuldum.

"Hayır, değildi ancak ben çok üzg-"

Bingo! Nasıl da tanıyorum annemi!

Gürkan'ın havada duran elini tuttuğu gibi arkasına kıvırdı. Onun acı içerisinde bağırıyor olmasına aldırmadan kulağına doğru yaklaşıp, "Eğer bir daha seni kızımın yanında, yakının görecek olursam bir dahakine kolunu değil kafanı kırarım! Anladın mı beni çocuk?" dedi benim bile ürpermeme neden olarak.

"Anne tamam, bırak gitsin."

Kolunu biraz daha sıkıp canının iyice yandığından emin olduktan sonra Gürkan'ı tek hamlede kendinden uzaklaştırıp kolunu bıraktı.

"Şimdi, elimden bir kaza çıkmadan git buradan."

Gürkan arkasına bile bakmadan kaçıp giderken Kerem'in açık kalan ağzını kapatıp annemin ardından eve girdim.

"Anne..."

Gözlerimden süzülen yaşları görünce kollarını vücuduma sarıp beni kendine doğru çekti.