Fatih ve Çilek'e beni koridorda beklemelerini söylemiştim. Biri sevgilim biri ise en yakın her derdimi paylaştığım arkadaşımdı. Son kalan sorumuda çözüp aşağı kata indim. Bir kalabalık vardı. Ne olduğunu merak ettiğim için kalabalığın yanına gittim...
Fatih ve Çilek'e beni koridorda beklemelerini söylemiştim. Her ne kadar başarısız bir öğrenci olsamda yaptığım işi genelde bitirmeyi severim. Son soruyu da çözüp kalemimi kalem kutuma koyup hızlı adımlarla sınıftan çıktım.
İkişer ikişer adımlarla merdivenden hızlıca indim. İleride bir kalabalık vardı. Kaşlarımı çatıp ne olduğuna bakmak için oraya yöneldim. Gittiğimde insanlar geçmem için kenara açılmışlardı. İlerlediğimde gördüğüm şey ise Fatih ve Çilek'in öpüşmesiydi. Fatih erkek arkadaşım Çilek ise en yakın arkadaşımdı.
Aldatmışlardı beni.
Aldatılmıştım...
"Bu ne ya saat daha sabahın sekizinde. "
Saat sabahın sekiziydi. Bugün tam Fatih ile ikinci senemizdi. Bana sabahın sekizinde ilk tenefüste çıkma teklifi etmişti. Ve şimdi ise sabahın sekizinde aldatılıyordum.
Koşarak lavaboya gittim. Ağlıyordum. Ama onu sevdiğimden değil kendi salaklığımdan. Nasıl anlamamıştım.
Dün Fatih ile alışveriş merkezine gidecektik. Alışveriş merkezinin önüne gelmiştim. Fatih'i aradım açmadı. Defalarca aradım yine açmadı.
Meğersem paşam telefon numarasını değiştirmiş bana da söylememiş. Akşama kadar beklemiştim onu. En son ümidi kesip eve gitmiştim.
Bugün ise aldatıldığımı tamamıyla öğrenmiş oldum.
Biraz sakinleşmeye çalıştım. Gözlerim kıpkırmızı olmuştu. Sonrasında lavabodan çıkıp hızlı adımlarla sınıfa gittim. Koridordaki kalabalık dağılmış Fatih ve Çilek'de ortakıkta yoklardı.
Sınıfa geldiğimde çantamı toplayıp sırtıma taktım. Sonrasında Fatih'in en yakın arkadaşı olan Can'a doğru yürüdüm.
"Can sende Fatih'in yeni telefon numarası var mı?"
"Var da sen iyi misin? "
"Hiç olmadığım kadar. "
Telefonunu açıp rehberden Fatih'in telefon numarasını gösterdi bende alelacele numarayı girdi.
"Teşekkür ederim. Gidiyorum ben. " diyip kapıya doğru yürümeye başladım.
"Nereye? "
"Cehennemin dibine! " diye bağıdım sınıftan çıkarken.
Ağlamam genel anlamıyla dinmişti. Aşağı kata indim okul kapısından çıkarken Fatih ve Çilek el ele içeri giriyorlardı.
El ele verin çocuklar. Neyse bunun sırası burası değildi.
Onlarda beni görünce durdular. Tam karşılarına geçtim. Tekrardan ellerine baktım.
"Oooo hayırlı olsun. Allah tamamını erdirsin." dedim ve çıkış kapısına doğru yürüdüm. Arkamdan sesleniyorlardı.
Arkamı dönüp el salladım onlara. "Mutlu olun! " diye bağırdım onlara. Yolda giderken ara sıra gözlerimden birer damla yaşlar akıyordu.
Eve geldiğimde annem ve babam evde değillerdi. İşte olmaları gerekiyordu zaten.
"Doruk evde misin? " diye seslendim.
Doruk'ta evde değildi. O benim abim ama aramızda iki yaş olduğu için ona Doruk diyordum.
Eve gelip odama geçtim. Üstüme gri bir crop onun altınada gri bir şort geçirdim. Aklıma kendime neden çay yapmıyorum diye sordum.
Aklıma çaaaaaaaayyyyyyy diye bağıran kadın geldi.
Mutfağa gidip çayı demledim. Çay olurken bende Fatih'in yeni numarasına yazdım.
Siz: Bana bak Fatih ben gömleğimi istiyom
Siz: Akşam bende olsun
502: Kimsin?
Siz: Fatih bilmemezlikten gelme.
Siz: Ben gömleğimi istiyom ona kaç para verdim biliyon mu sen
502: Yanlış numaraya yazdın galiba
Siz: Hayır arkadaşından aldım
502: Ben aradığın kişi değilim
Siz: Fatih beni sinir etme getir o gömleği
502: işim var kızım benim senin gibilerle uğraşamam git bul Fatih'i ona de bana niye yazıyorsun
Siz: Allah Allah ne işin olabilir acaba sen anca insan aldat.
502:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
502: Şirkette çalışıyorum ben kızım seninle uğraşamam
Siz: Hasiktir kimsin sen ya
Tekrardan selam ballar.
Bölümleri kısa kısa yapmaya karar verdim. Zaten texting çok uzun olmaz. Sizi seviyorum. Görüşürüz ^-^
Not: Bir sonraki bölüm yakın bir zamanda gelicek inş.
