My Sorority Girl (COMPLETED) Soon To Published Under Twinkle Dream Press

Chapter 23 ~Month ain't enough~

Palubog na ang araw ng binagtas ni Zeljko ang daan pabalik kina Mairi. He is rushing to Mairi's house but she's not there. Kaya naisipan niya na pumunta ng white house kung saan ang alam niyang venue kapag may party ang organization. Halos kalahating-oras niya rin binagtas ang daan papunta ng Parañaque at sa white mansion pero malayo pa lang siya ay tanaw na ni Zeljko na walang ilaw sa loob ng mansion at wala rin senyales na may party doon, maybe they cancelled it dahil busy rin ang ibang officers sa kanilang reviews at internship kaya bumalik na siya at sa Restobar ang susunod niya’ng pupuntahan, but he wasted his time dahil nagleave raw si Mairi ng ilang araw at kahit ang kaibigan niya’ng si Gabriel ay wala doon. Hindi niya pa tuloy nasasabi na girlfriend niya si Mairi.

‘Saan ba siya pupunta? Walang maisip si Zeljko na pweding puntahan ni Mairi kundi ang kaibigan niya. Si Laarni. Pagod na siya kaya minabuti niya na lang muna na magpahinga, kung nandoon si Mairi kay Laarni ay sigurado naman na safe siya doon. Zeljko was so tired para bumyahe pauwing Imus. Naisipan niya na lang na maghotel siya dahil bukas ay plano niya’ng bumalik sa bahay ni Mairi. Gusto niya ito’ng makausap at makita dahil sobrang nangungulila siya sa dalaga. He love her so much. He miss her more than his life.

But, week passed walang Mairi na bumabalik sa bahay niya. Halos araw-araw si Zeljko naghihintay sa hagdan papanhik ng bahay ni Mairi. Wala’ng Mairi na nagpapakita sa kanya. Masakit isipin ngunit kailangan tanggapin na iniiwasan siya ng dalaga kaya hahayaan niya muna ito. One week rin siya’ng nagleave sa trabaho kaya ngayong week ay kailangan niya ng pumasok. Nakikituloy siya sa kanya’ng ina na nasa condo at masaya naman ito'ng tanggapin siya araw-araw. Pero madalas rin naman na wala ang Mommy niya dahil malapit na naman ang pasukan, palagi ito'ng nasa school may mga inaasikasu. Si Jurius naman halos hindi na umuuwi sa bahay ng kanyang ina dahil busy sa pagiging residents at internship nito.

Dalawang linggo pa ang lumipas ngunit wala talaga’ng Mairi ang nagpakita sa kanya. Hindi kaya naglipat-bahay na ito? Hindi niya alam kung nakapag-enroll ba si Mairi o hindi, dahil wala rin ito sa campus. Dalawang linggo na hindi pa rin pumapasok si Mairi. Hanggang sa abutin na ng halos isang buwan. Kahit sa restobar ay wala ito. Nagresign na raw ngunit hindi naman tinanggap ng boss niya ang resignation letter, pinahintulutan lang ng boss niya’ng si Gabriel na magleave at magpahinga.

‘Hindi na ba siya mag-aaral?’ Kasalanan niya’ng lahat  ang nangyari. Dapat hindi niya muna dinala si Mairi sa bahay nila. Kung nakikita niya lang ganito ang mangyayari sana ay may nagawa siya’ng paraan para hindi masaktan ang dalaga.

That was on Sunday at sakto na isang buwan ng hindi pumapasok sa paaralan si Mairi. Nagdesisyon si Zeljko na pumunta sa bahay ni Mairi. Baka sakali na nandoon na ang dalaga. Nagparking siya at agad na umakyat. Nakabukas ang pinto, may tao na sa loob. Kumatok si Zeljko--

“Sandali lang,” She yell. Nabuhayan ng loob ang binata dahil bumalik na si Mairi. “Baby?” Tawag ni Zeljko sa dalaga na talagang nagulat pa ito ng makita siya’ng nakatayo sa labas ng pintuan.

“Ikaw pala.” Walang emosyong pinapasok siya ng dalaga.

“It’s been a month, kumusta kana?” Zeljko asked her in hesitant. “I miss you baby...” Dagdag pa ni Zeljko pero wala’ng reaction sa mukhang dalaga ang lahat na pinagsasabi niya.

“Look, okay na ako, matagal na.” She said na may pagyayabang pa.

“Glad to hear, baby. You’ll be fine dahil lagi lang ako’ng nandito para sa’yo. You had me, Mairi.” Nahihiyang sabi niya na ikinalingon ng dalaga.

“In a past month na mag-isa ulit ako, I had realized na okay na ako--Kahit wala ka.” Mairi said. She’s trying to be calm. She saw his eyes was sudden change of emotion dahil sa narinig niya mula sa dalaga.