platonik (ÇT)

bölüm 16

Dedi kolunu beratan kurtarıp.

Yağız:ne işiniz var burda?!

Dedi sinirliydi.

Demir:kafa dağıtalım dedik fena mı ettik.

Dedi oda sahte bir sinirle.

Yağız:size bir şey oldu diye ödümüz koptu!

Dedi ikimizede öfkeyele bekıp.

Tuana:bize neden birşey olsun ki?

Diye sordum sakince.

Hepsi ilk önce birbilerine baktı.

Leya:söylemek zorundayız.

Dedi yağıza baktıp.

Tuana:noldu ki?!

Dedim teleaşlanmaya başlıyordum.

Berat:okulda çığlık sesleri geliyormuş size birşey oldu sandık...aradık ama ikinizde açmadınız bizde demirin konumuna bakıp burda olduğunuzu öğrendik.

Okulda çığlık sesleri mi?

O an aklıma tek birşey geldi.

Tuana:zeynep!

Dedim telaşla.

Berat:merak etme o iyi o sırada güzelik uykusundaymış hanfendi.

Diyince derin bir nefes verdim.

Tuana:sıla peki.

Ülkü:oda iyi.

Tuana:peki kimin çığlığıydı.

Arda:bilmiyoruz.

Tuana:bıkmadınız mı?

Yağız:sizin için telaşlıydık aklımıza gelmedi.

Arda yanıma geldi omzuma dokundu.

Arda:çok şükür iyisin.

Dedi omzumdan tutup kendine çekip.

Neden olduğunu bilmesemde bende ona sarıldım.

Ülkü  gözüme çarptı.
Yüzünde buruk bir gülümseme  vardı ama gözlerinde koskoca bir yıkım.

Ardanın omzuna bakıyordu aklından ne geçiyorsa benim ona baktığımı anlamamıştı.

Geri çekildim.

Demir:bende onunla beraberdim biride bana sarılsın.

Dedi bir çocuk gibi.
Çocuk gibi yerinde zıplayarak  beni gösteriyordu.

Diğerleri demire ters bir bakış attı.

Demir:ama ona sarılıyorsunuz.

Yağız beni kolarının arasına aldı.

Yağız:seni armaıyorduk çünkü hepimizin aklındaki tek kişi oydu.

Gülümsedim.

Kendimi gerçekten huzurlu hissediyordum.

İlk defa birilerinin gerçekten beni düşündüğünü anladım.
Benim için edişelendiğini hissetim.

Ve bu gerçketen mütiş bir hisseti.

Demir:hıh sevmeyin zaten siz beni.

Leya:üzmeyin demirimi yaa.

Dedi oda demire sarıldı.

Beste:tamam bu kadar yeter gidelim.

Nu durumdan memnun olmayan tek kişi oydu.

Yerden telefonumu aldım.