Barış dizlerinin üstüne çökmüştü aldatılmıştı,aslında olmayan bir bebek için ağladığını karısının onu hiç sevmediğini öğrenmişti en önemlisi Hazal ile olan çocuğunu öz ve öz çocuğunu öldürmüştü onu seven kadına binlerce kez kıymıştı hiçbir şeyden haberi olmayan adamın tam o gün dünyası başına yıkılmıştı
Ordaki bütün herkes fotoğraflara bakıp Berivana iğrenircesine bakmıştı
Berivan ağlayarak Barış'ın yanına çökmüştü
"Barış inanma onlara yalan hepsi"
Barış yanında ki kadına yorgun ve ağlayan gözler ile bakmış kısık çıkan sesi ile konuşmaya başlamıştı
"Sen ne biçim kadınsın,utanma kalmamış,haysiyet şeref kalmamış be kadın hala gelmiş doğru değil diyorsun seni kendim öldüreceğim"
Yılmaz ağa Barışa bakıp konuşmuştu
"Kızım ile olan evliliği bitir önce Barış ağa bundan sonra sizin kuma geliniz değil"
Ali ağa araya girip konuşmaya başlamıştı
"İntikam için demi Yılmaz intikam, sırf Boran'ı öldürmeye çalıştı diye bütün Mardin'in herkesin Boran'ı öldü bildiği için Hazal'ı bize kuma olarak verdin biz senle aramızı yaptık bilmiştik ama sen sadece intikam için"
"Evet Ali intikam için,benim oğlum 2 yıl komada kaldı haberin var mıdır sırf senin oğlun bu Kaltak gelininiz için benim oğlumun kolundan, bacaklarından, sırtından vurdu kaç zaman konuşamadı felç kaldı haberin var mı senin"
Diyip bir yumruk ile Ali Ağa'yı yere sermişti
"SEN DE VE AİLEN DE NE HAYSİYET NE DE ŞEREF VAR!!"
Ali ağa:
"Her şey için ne olursa olsun sen hakkını helal et bana Yılmaz ağa pişmanım sadece ben değil oğlum da pişman"
"Ne hakkı lan bizde hak mı kaldı!!"
Serhat ve Alaz Hazal'ın yanında durmuşlar dı
Barış Hazal'ın karşısına geçip açık kahve gözlerine bakmış ve konuşmaya başlamıştı
"Boş ol,boş ol,boş ol"
Bu kelimeler adamın ağzından zor çıkmıştı yeni yeni alıştığı kadını boşamıştı
Serhat kardeşine yapılan her şeyi görünce Barışın karşısına geçmişti Barış yorgun gözleri ile Serhata bakıyor du
"Nasıl kıydın lan kardeşime, karnında ki bebeğe nasıl kıydın be adam ne bu kötülük sen benim kardeşimi hastanelik nasıl ettin lan!!"
Diyip yumruk atmaya başlamıştı
Barış yere düşünce Serhat sinir ile tekmelemeye başlamıştı bile
"NASIL YAPTIN BU KADINA BUNU HA NERESİNE VURDUN ŞEREFSİZ"
Alaz ve Boran Serhat'ı geriye almıştı
Barış zor bir şekilde olsa karşısında ona ağlayarak bakan karısına Berivanım dediği insana bakmış silahını çekmişti
"Barış nolursun yapma kıyma bana bak her şeye yeniden başlarız nolursun alma canımı affet beni"
"Senin Allah affetsin"
Diyip Berivan'ı anlının çatından vurmuştu bile
Elif'in çığlığı ve silah sesi ile herkes
Barışa ve yerde ki kanlar içinde olan kadına bakmıştı
Yerde cansız bedene bakan adamın ölüden farkı yoktu
Yılmaz ağa kızına dönüp sıkıca sarılmış ve kulağına fısıldamaya başlamıştı
"Özür dilerim güzel kızım özür dilerim benim küçüğüm affet babanı seni onlara verdi diye"
Hazal sıkı sıkı babasına sarılıp ayrılmıştı ağlamaktan kızaran gözler ile babasına bakı söylediği şeylere cevap vermişti
"Affettim babam affettim eğer ben bile öğrenseydim abimin böyle şeyler yaşadığını sen söylemeden ben kuma gelir intikamı ben alırdım"
"Artık bitti her şey kurtuldun burdan güzelim"
Hazal babasına son defa sarılıp Boran'a dönmüştü
"Özledim"
Boran hızla kardeşine sarılmış gözlerinden yaş akmaya başlamıştı
"Bende küçük kardeşim bende"
Alaz ve Serhat onlara bakıyor du
Alaz'dan
Sevdiği kadın sonunda o kabus gibi yerden kurtulmuştu
Konağa gelen polis hızla Barışı almıştı
Hazal Elif'e dönüp ağlayan gözleri ile bakıp tebessüm etmişti
Elif karşılık verip gözlerini yummuştu
...........
Vurallar ve Alaz karan konağından çıkıp arabaya binmiş ve konağa gitmeye başlamışlardı
>>>>>>>
Eve gelince kızını o halde gören Rabia hanım hızla kızına sarılmış gözlerini yummuştu
"Hoşgeldin güzel kızım evine hoş geldin bu sefer asla gitmiceksin oraya bitanem asla"
"Asla annem asla"
Buyrun iyi okumalar yorumlarınızı bekliyorum eksik etmeyin umarım beğenmişsinizdir finale bir kaç bölüm tek kaldı net değil bebeklerim seviyorum sizi❤
33.bölüm
Start from the beginning
