THAUSAR || BAB 74

31K 1.2K 17
                                    

Takbir raya mula berkumandang memecah kesunyian pagi. Masing masing bangun dari tidur untuk solat sunat hari raya.

Balik daripada solat raya , masing masing bersiap siap memakai baju raya. Tidak terkecuali Thaqif dan Kausar turut bersiap siap. Kausar keluar daripada biliknya.

Masing masing sudah berbaris untuk bersalam salaman. Kausar melutut di hadapan Puan Hawa. Tangan wanita itu dikucup. "Selamat hari raya tok. Kausar minta maaf kalau saya ada buat salah silap. Halalkan makan minum saya sepanjang Kausar dekat sini" ucap Kausar.

"Selamat hari raya juga. Kausar takdak buat salah pun. Kausar memang cucu yang baik"

Kausar tersenyum. "Terima kasih bagi Kausar tumpang beraya dekat sini. Kausar seronok sangat" Kausar tersengih.

"Kalau lagutu hang kena la kahwin cepat cepat. Boleh la tiap tiap tahun beraya dekat sini" usik Puan Hawa.

Kausar tersenyum kelat. Matanya tertumpu ke arah Thaqif yang tidak lekang memandangnya. Selesai bermaaf maafan , Kausar melayan karenah Jabir.

Thaqif menghampiri Kausar. "Oii" sapa Thaqif. Kausar menoleh lalu menjeling. "Kau tak minta maaf lagi dekat aku"

Kausar bermain dengan Thaqif semula. "Kenapa pula saya kena minta maaf?? Pakcik la minta maaf. Pakcik tu yang banyak salah dekat saya" omel Kausar.

"Kau pun banyak salah dekat aku. Tak kira. Kau minta maaf dulu. Kalau tak aku tak bagi kau duit raya" Thaqif mengeluarkan sampul raya dari poket baju itu. Kedua dua belah keningnya diangkat.

"Mana aci. Pakcik la minta maaf" rungut Kausar. Dia mencebik.

"Nak ke tak nak??"

Terpaksa la Kausar menurut arahan Thaqif. Siapa taknak duit raya oii?? Lagi lagi dah besar gajah ni , siapa nak bagi?? "Ye la ye la. Saya minta maaf dari hujung tudung sampai hujung stoking"

Thaqif menjeling. "Tak nak bagi. Tak ikhlas"

Kausar mendengus kasar. "Mana ada. Ikhlas la. Tak percaya cuba tanya Jabir. Jabir , Jabir. Mama ikhlaskan??" Jabir menggeleng. Kausar mencebik. "Ala Jabir ni. Mentang mentang daddy bagi duit raya banyak , terus tak ignore mama. Tak nak friend la macam ni"

Thaqif ketawa kecil. "Iye la pakcik. Saya mintak maaf sebab banyak susahkan pakcik sebelum ni. Kasar kasar dengan pakcik. Tumbuk pakcik. Saya minta maaf okay. Kosong kosong" ucap Kausar lalu tersenyum tipis.

"Aku pun nak minta maaf. Sebab aku dah banyak lukakan hati kau. Aku tak patut pun buat macam tu. Maafkan aku ye. Dan aku nak kau tau yang aku betul betul sayangkan kau" ucap Thaqif pula. Mata mereka bertentangan. "Sebelum aku bagi duit raya ni , kiss aku dulu" usik Thaqif.

Kausar menjeling. "Penumbuk nak??" Thaqif ketawa lalu menggeleng kepalanya. "Cepat la. Nak duit raya"

"Sabar la tak nyabar nyabar" Thaqif menyerahkan sampul raya itu pada Kausar. Laju tangan Kausar mencapai sampul itu. Terus berubah wajahnya bila melihat isi dalam sampul itu.

"Pakcik tak kelakar la bagi sampul kosong" Kausar memukul Thaqif dengan sampul kosong itu. Thaqif pula ketawa terbahak bahak.

"Okay okay. Nahh ambik" Thaqif menyerahkan lagi satu sampul. Kausar menjeling.

"Ni tak tipu kan??" ragu Kausar. Thaqif menggeleng. Terus Kausar membuka sampul itu dan melihat isi dalam sampul itu. "Woww suka suka" Terus tersenyum lebar.

"Harini bagi duit raya , esok lusa mana tau bagi duit hantaran pulak kan" Thaqif bermain dengan jarinya.

Kausar menjeling. "Gatal"

"Wehh hampa tak mau bergambaq ka?? Dah pakai sedondon tu qugi kalau tak ambik gambaq" sapa salah seorang sepupu Thaqif.

"Bagus juga idea itu"

Kausar menunduk. "Takpe la. Korang pergi la tangkap gambar. Saya malu la" tolak Kausar.

"Nak segan pasaipa?? Ambik gambaq ja pun. Bukannya tak pakai baju" sampuk Puan Hawa.

Dengan perasaan malunya , Kausar memberanikan dirinya untuk menangkap gambar bersama Thaqif dan Jabir. "Comei la hampa ni. Macam dah kahwin. Pakej ada anak. Haihhh cepat la kahwin" kata sepupu Thaqif.

Muka Kausar sudahpun merah padam. Thaqif memandang Kausar. "Kenapa muka cinta hati merah ni?? Panas ke??" Kausar menjeling. Soalan Thaqif tidak dijawab.

Selesai mereka bergambar , Kausar mengambil keputusan untuk menziarahi Puan Nadia. Bagaimana la Puan Nadia menyambut hari raya seorang diri?? Namun dia tidak keseorangan.

"Assalamualaikum"

Puan Nadia melangkah keluar dari rumahnya sambil mencengkak pinggangnya. Terbeliak matanya apabila melihat lelaki disebelah Kausar. Dia lantas memeluk.

"Maafkan wan mak. Wan janji wan tak buat dah" ucap Zakwan sambil memeluk erat tubuh Puan Nadia. Pipi ibunya itu dikucup bertubi tubi.

"Lagumana hang boleh keluaq lokap ni??" hairan Puan Nadia.

Zakwan memandang ke arah Kausar dan Thaqif. "Depa yang pi jamin Wan"

Bagaikan tidak percaya , orang yang dia kutuk selama ini , orang itu la yang membantu mereka. "Ya Allah terima kasih , Thaqif. Mak long mintak maaf sangat sangat" ucap Puan Nadia.

"Mak long. Bukan pada saya. Terima kasih pada Kausar. Dia yang jamin Wan. Semuanya sebab dia nak tengok mak long happy. Time raya ni tak elok bermasam muka"

Mata Puan Nadia tertumpu ke wajah Kausar. Dia memeluk erat gadis itu. "Terima kasih Kausar. Mak long tak tau nak balas budi hang lagumana. Malu muka ni. Maklong dah la suka mengata hampa. Ya Allah malunya"

Kausar mengusap belakang Puan Nadia. "Takpe la maklong. Kausar tak ambik hati pun. Sekarang ni Kausar nak kita happy je. Saya tak sanggup tengok maklong sedih sedih hari raya macam ni"

Mata Kausar tertumpu ke arah Zakwan. "Wan , anggap la ini peluang kedua untuk awak berubah. Jaga mak awak. Jangan buat dia sedih lagi" pesan Kausar.

Zakwan tersenyum tawar. "Saya minta maaf pasal kes haritu dan sebelum sebelum ni" ucap Zakwan.

"Takpe la. Saya dah maafkan. Tapi kalau saya dengar lagi awak rompak rumah orang , rogol perempuan , saya tak teragak agak nak karate awak tau. Lebam mata awak tu tak hilang lagi. Jangan sampai saya tambah lagi sebelah" ugut Kausar. Mereka ketawa kecil.

"Jom makan dulu. Kami ada bawa makanan" pelawa Thaqif. Mereka melangkah masuk ke dalam rumah. Alhamdulillah kini hubungan mereka anak beranak sudah baik.

•••

Thaqif memasukkan beberapa barang dari kampung untuk dibawa pulang ke Kuala Lumpur. Dia menuju ke arah Kausar dan Puan Hawa.

"Tok , kami balik dulu ye"

Kausar memeluk erat tubuh Puan Hawa. "Terima kasih tok sebab layan Kausar dengan baik. Sayang tok" ucap Kausar.

"Nanti mai la lagi. Nak minta resepi kuih semperit. Sedap la hang buat" Kausar ketawa kecil.

"Mana ada. Biasa biasa je la" Kausar mengerling ke arah Thaqif. "Kami gerak dulu ye tok. Kesian driver dah tunggu" Kausar mengucup tangan Puan Hawa lalu berlari masuk ke dalam kereta.

Thaqif mencengkak pinggangnya. 'Driver dia panggil aku?? Kurang asam' bisik hati Thaqif. Thaqif menghampiri Puan Hawa lalu mengucup tangan wanita itu. "Kami balik dulu ye"

"Bawak qeta elok elok. Kalau mengantuk , beqenti sat. Ingat , hang bukan bawak satu nyawa" pesan Puan Hawa.

"Baik tok. Byee , Assalamualaikum" Thaqif melangkah masuk ke dalam kereta. Kereta itu perlahan lahan meninggalkan kawasan itu. Sempat Kausar melambai ke arah mereka.

Kini , ada sesuatu yang harus diselesaikan di Kuala Lumpur. Harap sangat masing masing dapat pertahankan hubungan ini.

PEMILIK HATI ENCIK DUDA [COMPLETED]حيث تعيش القصص. اكتشف الآن