"အခုပဲ..ဟဲ..ဟဲ...အခုသွားကြမယ်..!!"
"မမြန်လွန်းဘူးလား.."
ဘာတစ်ခုမှ အဖြေပြန်မပေးပဲ ဂမုန်း၏လက်ကိုဆွဲပြီး သစ်မင်းမောင် လယ်စောင့်တဲဘေးကထနောင်းပင်ရှိရာဆီသို့ထွက်လာကြတယ်။
ဒါပေမယ့် သူတို့သတိမထားမိသည်က ခြံစည်းရိုး ဘေးနားမှာသူတို့ပြောနေတာကိုချောင်းကြည့်နေသော 'မျက်လုံး' ခြောက်လုံးကိုတော့သတိမမူမိချေ။
________________•••••••••______________
" ဂမုန်းပင်... မောင့်ကိုချစ်သလား...??"
"............."
"ဂမုန်းပင်... မောင်မေးနေတာပြောလေကွာ.."
"အင်း...ချစ်တယ်.. "
"ဟီးးးးဟီးးးးပျော်လိုက်တာ...!!"
"ဘယ်ထဲက ချစ်သလဲ..??"
"ဗိုက်ထဲက...!"
"ဟီးးးးသူများတွေနဲ့မတူဘူး...ကဗျာဆန်လိုက်တာ.."
"မောင် ကိုဘယ်တုန်းကချစ်သွားတာလဲ..."
" ီးလိုပဲကွာ..သစ်မင်းမောင် ငါစိတ်မရှည်တော့ဘူး..."
"ဟင့်...ပြောပါကွာ...နော်.. မောင့်ကိုဘယ်တုန်းကချစ်သွားတာလဲ...!!"
"ကျစ်!!..တော်တော်သိချင်နေတယ်ဟုတ်လား...ဟမ်...ဘယ်တုန်းကချစ်သွားလဲဆိုတော့ မင်းငါ့ကိုလုပ်တဲ့ညကချစ်တာကွာ..ရှင်းပြီလား.."
"ဟွန့်!! မောင့်ဂမုန်းပင်ကလည်း ကဗျာမဆန်လိုက်တာ ထားပါ..ထားပါ..မောင့်နမ်းမယ် ရမလား..."
"နမ်းချင်လည်း နမ်းကွာ...ငါထန်းရည်သောက်ချင်နေပြီ မြန်မြန်ချိန်းတွေ့...ပြီးရင် ငါထန်းတောသွားတော့မှာ.."
"ဟုတ်ပြီ... ဟုတ်ပြီ.. မောင်နမ်းမယ်နော်...ဒီဘက်လှည့်....အာ........"
"ဘွားးးးး!!"
သစ်မင်းမောင် ဂမုန်းကိုနမ်းမည်ကြံယုံရှိသေး...အနောက်ဘက်မှ 'ဘွားးးး' ဆိုတဲ့အသံကြောင့် အလန့်တကြားထခုန်မိသည်။
ဘယ်ဟုတ်မလဲ...တစ်ယောက်ကိုယ်ပေါ်တစ်ယောက်ထပ်ပြီး သူတို့ကိုချောင်းကြည့်နေသော မြရီ၊ခင်ထားနှင့်စိုးစိုး ။
အတော်တော့ဆိုးနေကြပါပြီ။ စိုးစိုးအပေါ်တွင် ခင်ထား၊ ခင်ထားအပေါ်တွင် မြရီတို့ ထပ်ပြီး ပစ်လဲနေကြသည်။
ဂမုန်းက ရှက်သည်ကြောင့် ပုဆိုးဖြင့်တစ်ကိုယ်လုံးလုံအောင် ခြုံထားသည်။
YOU ARE READING
ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း ဂမုန်းပန်း( Complete)
Romance" မောင်ပိုင်တဲ့ ဂမုန်းပင်ကို သေခြင်းတရားကတောင် လုယူပိုင်ခွင့်မရှိဘူး.. " သစ်မင်းမောင်..
အပိုင်း(၃၂)
Start from the beginning
