"Çok yakınımdasın kedicik. Dikkat et, ısırabilirim."
"O halde sana yeni bir bilgi daha çıngıraklı." Öfkesi birden çekilmişti. "Bir Aslanın dişleri de çok keskindir. Dikkat et. Ben sadece ısırmam, parçalarım."
"Vay be!" dedim hiç oralı olmadan. "Nası...
Yeni bölüm için yapmanız gereken tek şey bol bol yorum yapmak ve oy vermek ❤️
Yılan emojisini şuraya bırakın da başlayalım 🐍
Keyifli Okumalar...
🎶
Unsecret - Running For Your Life
Kaphy, Nevr Knøw & BLVKES - Snake (Bölümün aksiyonu bozulmasın diye diğer şarkıyı ekledim ama bölüm şarkısı budur 😈)
🎶
Kalbinizi hazırlayın da aşağıdaki görsele öyle bakın 😌
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Instagram: e.s.mare Esmare_den Tiktok: Esmareden (Yeni bölüm alıntı videosu buradan gelecek 😈
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⚔ Kurallarımı hatırladım. Darmadağın olan kurallarımı... Onları yeniden bir araya topladım. Hepsinin altını tekrar ve tekrar çizdim. En çok da sonuncuyu ve onun hemen altına yeni bir tane ekledim.
Aslan sadakatsiz, ona asla güvenme; hiçbir konuda! ⚔
Vilessa ve Başkent Elessmier arasında iki günlük bir mesafede olsa da bizim çok daha fazla zamanımızı almıştı. Bunda tedbirli olmak için yavaş yol almamız, arada sırada verdiğimiz dinlenme araları ve daha çok da askerlerin devriyelerine yakalanmamak için sürekli farklı yollara sapıp yolu uzatmamız etkiliydi. Muhtemelen iki buçuk gündür yoldaydık, İles sonunda adamlarını ve bizi durdurduğunda Ak Yılan sarayın dağı görünmeye başlamıştı.
Sarayın dayandığı Lesster dağının yüzyıllar önce zirvesi görünemeyecek yükseklikte olduğu ve birkaç kilometrelik alanı kapladığı anlatılırdı. Şu an bulunduğumuz arazideki devasa kayalıklar Ejderler ve Yılanlar arasında gerçekleşen bir savaş sonrası Ejderhalar tarafından yıkılan dağın parçalarıydı. Sonrasında bir barış anlaşması imzalanmış ve o barış Ejderler yok edilene kadar devam etmişti. Yıkılan dağın bıraktığı kayalıklar ise gizli geçitleri gizlemişti. Varlıkları elbette biliniyordu ama kayalıklar birbirine o kadar benziyordu ki bulunması bir yana labirenti andırıyordu. Burada o geçitleri ararken ölen insanların kemiklerine bile birkaç kez rastlamıştım.
