သူ အလွေလးေတြကို ထြက္သြားခိုင္းလိုက္တယ္... "ဝမ္ရႈ... ေျပာစရာရိွတာျမန္ျမန္ေျပာၿပီး ငါေရ႔ွကေနထြက္သြားေတာ့" သူေျပာလိုက္တဲ့ပံုေၾကာင့္ ဝမ္ရႈမွာ ပိုလိုေတာင္ ေဒါသထြက္သြား၏...
"ရွင္ကြၽန္မကို ဘယ္လိုေတာင္ ဒီလိုေျပာရဲတာလဲ... ကြၽန္မတို႔ သေဘာတူညီခ်က္လုပ္ထားေပမဲ့ ရွင္က ပ်က္ကြက္တယ္!!"
ဖုန္းဆြန္မွာ ရယ္စရာေကာင္းတဲ့မိန္းမကို ရြံရွာမႈအျပၫ့္ျဖင့္ ၾကၫ့္လိုက္သည္... "ဘာသေဘာတူညီခ်က္လဲ...မင္းလိုေကာင္မကိုမ်ား ငါ့ဧကရီအျဖစ္ထားရေအာင္ ငါအရူးမဟုတ္ဘူး"
ဝမ္ရႈ စကားေျပာဖို႔ႀကိဳးစားေပမဲ့ ဖုန္းဆြန္က သူမအား အခြင့္အေရးမေပးဘဲ သူဆက္ေျပာသည္... "စဉ္းစားၾကၫ့္ေလ... စည္းစိမ္အတြက္ မိသားစုကိုသတ္ၿပီး ၿပီးေတာ့ ေမာင္ျဖစ္သူအေပၚ အျပစ္ပံုခ်တယ္... ၿပီးေတာ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္အျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ၿပီး အရင္ဧကရာဇ္ရဲ့ အိပ္ရာေပၚတက္ခဲ့တာပဲမလား.... ေျပာေလ... မင္းလိုေနာက္ေက်ာက ဓားတဲ့ထိုးတတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ငါဘာလုပ္သင့္လဲ"
ဝမ္ရႈမွာ ဖုန္းဆြန္ သူမအားေျပာေနတဲ့စကားေတြကို မယံုၾကည္ႏိုင္ျဖစ္ေနသည္... ဒီလူက သူမ ေနာက္ကို ေန့ေန့ညညလိုက္ၿပီး သူ႔အခ်စ္ကိုေဖာ္ျပကာ သူဧကရာဇ္ျဖစ္ရင္ သူမကို ဧကရီေျမႇာက္မည္ဟု ကတိအထပ္ထပ္ေပးထားသူပင္...
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဝမ္ရႈမွာ ထိုစကားေတြက သူလိုခ်င္တာရဖို႔အတြက္ အလိမ္အညာတစ္ခုပဲ ဆိုတာကို သိလိုက္ေလၿပီ... "ဒါဆို ကြၽန္မတို႔ကေလးကေရာ" သူမ စိုးရိမ္တႀကီးျဖင့္ ေမးလိုက္သည္... "ငါဂရုမစိုက္ဘူး... မင္းလုပ္ခ်င္တာလုပ္လိုက္" သူေျပာရင္း သူမကို ထြက္သြားေတာ့ဖို႔ အမူအရာျပလိုက္၏...
ဝမ္ရႈမွာေတာ့ သူမ ဗိုက္ကိုကိုင္ထားရင္းနဲ႔ပင္ ခန္းမထဲမွ ထြက္သြားေတာ့သည္... သူမရဲ့ မေမြးေသးတဲ့ ကေလးကိုငံု႔ၾကၫ့္ရင္း "ေစာင့္ေနလိုက္... ဖုန္းဆြန္... ကြၽန္မကို ဒီလိုဆက္ဆံတဲ့အတြက္ ရွင့္ကိုသတ္ပစ္မွာ" သူမရဲ့စကားေတြေၾကာင့္ ဖုန္းဆြန္စိတ္ေလးသြား၏...
ထို႔ေနာက္ ဖုန္းဆြန္လည္း ခန္းမထဲမွ ထြက္ကာ အိပ္ေဆာင္ကိုသြားေတာ့ ခုတင္ေပၚတြင္ အနီေရာင္ ပိုးသားဝတ္စံုႏွင့္ မိန္းမလွေလးက သူ႔ကိုေစာင့္ေနေလသည္...
"ဖုန္း... ကြၽန္မရွင့္ကို အရမ္းလြမ္းေနတာ... ရွင္ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ" မိန္းကေလးက ျဖဴစင္ရိုးသားသၫ့္ အသံေလးႏွင့္ေမးေလသည္...
"ကိုယ့္ကို ေအးေအးေဆးေဆး လႊတ္မထားႏိုင္တဲ့ ေျမေခြးမတစ္ေကာင္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရလို႔ပါ" သူခ်စ္ရတဲ့အလွေလးကို ျပန္ေျဖလိုက္၏...
"ဟင့္.. ထင္ထားပဲ... သူ႔ကိုစြန႔္ပစ္လိုက္ဖို႔ ေျပာသားပဲ... ကြၽန္မ သူ႔ကို သေဘာမက်ဘူး"သူမ ႏႈတ္ခမ္းဆူေနတာေၾကာင့္ ဖုန္းဆြန္က သူရတနာေလးလို သေဘာထားရတဲ့ သူမကို အနမ္းေပးလိုက္သည္...
"အရွင့္ကို ကြၽန္မျပဳစုေပးပါရေစ" သူမေျပာရင္း စားပြဲဆီသြားကာ ဝိုင္ႏွစ္ခြက္ထၫ့္လိုက္သည္... တစ္ခြက္မွာေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းအစြမ္းျပမယ့္ အဆိပ္ပါၿပီး က်န္တစ္ခြက္ကေတာ့ အႏၲရာယ္မရိွေခ်...
ဖုန္းဆြန္ကေတာ့ မတံု႔မဆိုင္း ေသာက္ခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ သူ႔အခ်စ္ေလးကို အိပ္ရာေပၚဆြဲတင္ကာ ညစည္းစိမ္ကို ခံစားေလေတာ့သည္....
CZYTASZ
ငါ့ကိုပွေ့ဖက်ထားနိုင်မလား(ဘာသာပြန်)
FantasyReader လေးတစ်ယောက်က တောင်းဆိုထားလို့ပါ Both Uni and Zawgyi ************ လုခယ့်ဟာ သူ့ရဲ့အသက်သုံးဆယ်ပြည့်မွေးနေ့တွင် နှလုံးရောဂါကြောင့်သေဆုံးသွားခဲ့ပြီးနောက် ရှေးခေတ်ကမ္ဘာတစ်ခုသို့ကူးပြောင်းသွားလေသည်... သို့သော်သူနိုးလာတဲ့အချိန်မှာ သူဟာ လယ်သမားမိသားစု...
Chapter-17
Zacznij od początku
