Chapter1 Airport

189 11 0
                                    

Tine: Excuse me po Kuya!
Anong oras po ang byahe nyo?

(Tanong sa katabi)

Kuya: 11:30 pa pre!
Tine: Ah ok po! Salamat.

(Sabay ngiti.At still waiting kasi 12noon pa ang flight to Mindanao)

"Kuya"," Kuya"
(Ang sabi ng Ale).
Tine: Bakit po? Anong maitutulong ko sainyo?
Ale: Pwedi mo ba akong tulungan dito sa online registration ko papuntang Davao?
Tine: A,e sige po!pwedi naman.
(Sabay smile pero medyo kinakabahan inside kasi mag 10am na 2hrs nlng flight na at matagal tagal narin siyang di nakakasakay ng Eroplano.)

Ale: Ah ganyan lang pala pag nagfill-up?Ang bilis lang pala anak.
Tine: Opo! Madali lang siya,yun nga lang kailangan ng mas malakas na signal.Itong akin po kasi may load for internet kaya kinonek ko nalang ang phone niyo sa hotspot ko.Kasi pag umasa tayo sa freewifi ng NAIA,nako! Baka kaumagahan po tayo dito.
Ale: Ayy ganon ba anak?
Tine: Opo! Kasi karamihan sa mga nakaupo rito ay nakikonek sa freewifi kaya po siguro mahina ang signal.
Ale: Ah! kaya siguro nahirapan ako kanina.
Tine: Siguro po!

(Nang may biglang dumating na magkapatid)
Tine: Hayy salamat at registered kana po! Heto na po ang phone niyo.Have a nice trip po!
Ale: Salamat ng marami anak! Biyayaan ka pa sana ng marami ng Diyos.Sige mauna na ako sayo.
Tine: Sige! Walang anuman po at ingat kayo!
(Biglang tingin sa lalaking naka-mask)
"Hi pre! Pwedi maki-charge dito?"

(Tanong ng lalaking may katangkaran,guwapo,maputi,at maganda ang mga mata)

"Sarawat! Pahingi nga ng pulbo.Medyo pinagpapawisan na kasi ako eh."
(Sabi ng babaeng kasama)
Sarawat: Nasa bag Pearl kunin mo nalang.
Pre! Me bolpen ka?Pedi pahiram?
Tine: A,e,i meron. Shieeegie weyt lang ah?Heto na pre!

(Binigay sabay smile)

Pearl: Kuya! Grabi ka ah,me ballpen naman ako dito eh,bat sa kanya ka nanghiram,close kayo?
Sarawat: Ano ka ba Pearl!
Bakit bawal ba?
Pearl: Hindi naman pero...
Sarawat: Ssshhh.... Mamaya ka sa'kin.
Pearl: Kuyaaa!
Sarawat: Oh! Heto na pre salamat ah?Sarawat nga pala.
(Sabay holding hands at tingin kay Tine)
Tine: Walang anuman! Tine nga pala.Anong oras pala ang byahe niyo?
Sarawat: 12noon pa Tine!
Tine: Ah ganon ba?Me 1hr pa pala tayo para magpahinga.
Sarawat: Tama ka dyan Tine!
Nga pala saan ang byahe mo?
Tine: A,e sa Mindanao,sa Surigao Del Norte.
(Sagot ni Tine sabay smile)
Sarawat: Naks! Parehas pala tayo.
Tine: Ah ganon ba? Ano naman sadya niyo do'n?
Sarawat: Magbabakasyon lang kina Auntie.
Tine: Ako naman ay doon talaga ipinanganak.At doon ako nag grade1,pero pagka grade2 ay lumipat na kami ng Maynila,dahil dito na nanirahan ang mga kamag-anak ko.Pumanaw na kasi ang mga magulang ko after kong mag grade1 kaya mag-isa nalang akong naiwan sa aming pamilya.
Sarawat: Ah ganon ba? Ang lungkot naman ng kwento mo.
(Sabay hawak sa balikat ni Tine,habang si Tine ay nagulat sa paghawak nito)
Pearl: Oops! Ano yan?
Sarawat: Ayy!papansin?
Pearl: Tsee! Makabili nanga ng makakain.
Tine: Wait lang pre!Cr lang ako
Sarawat:OK engat!
(At naglakad ng nakangiti papuntang cr si Tine)

Hi saiyo!😊
Nagustuhan mo ba ang kwento ko?
Pakipindut naman ng Star⭐ or vote button salamat.😊
Pwedi ka ring magfollow sa fb account ko @RhonLarongFebrero at
magsubscribe sa yt channel ko @Nhel195 para sa mga updates.Salamat!😊💜

Crush At First SightWhere stories live. Discover now